του Γιώργου Καρακατσάνη.

Όπως κάθε χρόνο, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής διοργανώθηκε και φέτος συναυλία που κατά τους διοργανωτές του είναι «αφιερωμένη στο περιβάλλον», στην οποία τραγουδά γνωστό όνομα της ελληνικής μουσικής σκηνής.

Φέτος, όσοι την παρακολουθήσαμε είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε την Ελένη Τσαλιγοπούλου και να θαυμάσουμε το τάλαντο της φωνής της. Ωστόσο, τόσο στον γράφοντα όσο και σε άλλους παρισταμένους δημιουργήθηκε η ίδια απορία: Ποιο ήταν το θρησκευτικό στοιχείο στη συγκεκριμένη συναυλία; Όσο κι αν προσπαθήσαμε, δεν κατορθώσαμε να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα. Προσωπικά έθεσα αυτό το ερώτημα και σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης όπου παρεμβαίνουν συχνά αξιωματούχοι του Δήμου, όμως ούτε εκεί υπήρξε κάποια απάντηση.

Αν διαβάσουμε τους χαιρετισμούς των διαφόρων επισήμων όπως αυτοί δημοσιεύθηκαν στο έντυπο πρόγραμμα του 12ου Φεστιβάλ «Η Θεία Αποκάλυψη της Μουσικής» θα διαπιστώσουμε ότι η διοργάνωσή του στον Ιερό Χώρο της Αποκάλυψης θεωρείται καταλυτικής σημασίας. Γράφει ο Άγιος Καθηγούμενος: «Είναι αυτονόητος η καταλυτική παρουσία του Ιερού Χώρου. Είναι ο τόπος οράματος και καταγραφής του προφητικού λόγου, ο τόπος έλξεως της απανταχού Χριστιανοσύνης, που ορίζει την παρουσία και την Αποκάλυψη της Θεότητος», ενώ ο κ. Δήμαρχος συμπληρώνει ότι «όλοι περιμένουν το θρησκευτικό αυτό «ραντεβού» δίπλα στον ιερό χώρο συγγραφής της Αποκάλυψης, όπου θα συναθροιστούν όλα τα ακούσματα, και θα συνθέσουν την εκδήλωση της πίστης και της ευλάβειας προς το Θεό, μετουσιώνοντάς την σε εφόδιο για το δρόμο προς την πνευματική γαλήνη και ψυχική ανάταση». Τελικά, όμως, η ιερότητα του χώρου που υπερτονίζεται ως καταλυτικής σημασίας συστατικό στοιχείο του Φεστιβάλ πόσο συμβατή είναι με συναυλίες ερωτικού περιεχομένου ασμάτων, ερμηνευομένων από ορχουμένη καλλιτέχνιδα; Άραγε ταιριάζουν στο χώρο που περπάτησε ο ίδιος ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος τέτοιου είδους συναυλίες; Κι επιτέλους, δεν υπάρχουν όρια στις εκδηλώσεις που θα διοργανώνονται στον ιερό αυτό χώρο;

Το 1981 η Πολιτεία αναγνώρισε την Πάτμο ως Ιερά Νήσο με σκοπό την «δημιουργίαν καταλλήλων προϋποθέσεων διά την από ταύτης παγκόσμιον προβολήν του ορθοδόξου πνευματικού πλούτου και την ευρυτέραν μετοχήν παντός εφιεμένου εις την μετά της Νήσου συνδεομένην πνευματικότητα», καθιερώνοντας και επιτροπή, αρμόδια για να μεριμνά για τον σκοπό αυτό. Τριάντα χρόνια αργότερα φαίνεται ότι όλα αυτά έχουν εν πολλοίς ξεχαστεί. Η επιτροπή ιερότητας δεν λειτουργεί, ακόμα και η προσβολή έναντι κορυφαίων συμβόλων της Χριστιανοσύνης περνάει «στα ψιλά» κι αυτοί που «τάχθηκαν να φυλάττουν Θερμοπύλες» δείχνουν υπερβάλλουσα και δυσεξήγητη ανοχή.

Ίσως, βέβαια, κάποιος συμπολίτης μας διαβάζοντας αυτές τις γραμμές αναρωτηθεί: «Μα καλά, θα κάνουμε την Πάτμο μοναστήρι; Θα ακούμε μόνο ψαλμωδίες και κλασική μουσική; Δεν έχει το δικαίωμα ο Πατηνιώτης να χορέψει, να τραγουδήσει, να ακούσει έναν γνωστό καλλιτέχνη;». Κατά την άποψή μας η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι ότι η Πάτμος διαθέτει κι άλλους χώρους όπου μπορούν να διοργανωθούν μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις. Αν μη τι άλλο, ας σεβαστούμε πρώτοι εμείς την ιερότητα του χώρου της Αποκάλυψης, την οποία προβάλλουμε ως ένα από τα βασικότερα γνωρίσματα του νησιού μας.

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet