Η ανάγκη για έκφραση του ανθρώπου ξεκινά στην πρώιμη παιδική ηλικία, όταν ενώ είναι δύο-τριών ετών πιάνει κάποιο μολύβι πού βρίσκει ,και σχεδιάζει πάνω στούς τοίχους.

Στην ίδια ηλικία χορεύει, ακούγοντας διάφορους ρυθμούς, και λίγο αργότερα ,όταν ο λόγος του σταθεροποιείται, διηγείται θεατρικά, φανταστικές και αληθινές ιστορίες. Ετσι ζεί ήδη, διαφορετικές μορφές έκφρασης ,πού πηγαία υπάρχουν μέσα του. Αργότερα αυτές οι μορφές έκφρασης καταπνίγονται, όταν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και συνθήκες για να αναπτυχθούν .

Γιά την ανάπτυξη αυτής της έκφρασης, χρειάζεται η πολιτισμική παιδεία. Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα πολιτισμικοί φορείς με τη συμμετοχή ειδικευμένων καλλιτεχνών, από διαφορετικούς κλάδους έχουν αναλάβει αυτού του είδους την παιδεία.

Η σημασία της καλλιτεχνικο-αισθητικής αγωγής δεν αμφισβητείται πιά από κανέναν εκπαιδευτικό , αντιθέτως σαν επαγγελματίες, όλοι υποστηρίζουν αυτές τις εξωσχολικές δραστηριότητες , γιατί γνωρίζουν πόσο ρόλο μπορεί να παίξει αυτού του είδους η αγωγή στην ανάπτυξη ικανοτήτων και δεξιοτήτων του παιδιού, και πόσο μπορούν αυτές οι δραστηριότητες να στηρίξουν την απόδοση στο σχολείο.

Ο χορός, το θέατρο, το θεατρικό παιχνίδι, η μουσική, η ζωγραφική δεν είναι μόνο μορφές έκφρασης πού το σώμα παίρνει μέρος, αλλά κυρίως το μυαλό, γιατί το μυαλό πρέπει να δώσει εντολή στο σώμα για την πραγματοποίηση της κίνησης , του ήχου, ή της αποτύπωσης εικόνας πάνω στο χαρτί. Αρα κάθε προσέγγιση στην καλλιτεχνική αγωγή ,ενεργοποιεί τον εγκέφαλο του παιδιού και τον ψυχισμό του, και έτσι έχει μία υγιή βίωση της σωματικότητας του, μέσα από την έκφραση.

Διευρύνεται έτσι η αντιληπτικότητα του , αποκτά ένα είδος βιωμένης γνώσης πού επηρεάζει τη νοοτροπία του, και τον τρόπο θέασης της ζωής. Οι σταθερές αξίες ζωής, όπως ο σεβασμός για τον συνάνθρωπο, ο σεβασμός για τη φύση και την οικολογία , η πίστη στη ζωή, ενδυναμώνονται μέσα από το καλλιτεχνικό μάθημα και στίς ομαδικές δραστηριότητες αναπτύσσεται η ικανότητα της συλλογικής εργασίας, και ο σεβασμός στην άποψη του άλλου, ακόμα και άν διαφέρει από τη δική μας.

 Η καλλιτεχνική αγωγή, όπως και η αθλητική, μπορεί να είναι ένας πυρήνας πού πάνω του μπορεί να κτιστεί η μελλοντική προσωπικότητα του παιδιού, η εσωτερική του και όχι μόνο η εξωτερική του γνώση. Ικανότητες και δεξιότητες ,όπως η σωστή επικοινωνία, η διαλλακτικότητα, η άνεση λόγου, η ανεκτικότητα, η υπομονή ,αναπτύσσονται σταδιακά όταν συστηματικά τα παιδιά ασχολούνται με μορφές τέχνης.

Kαι δεν είναι βέβαια ο κύριος στόχος η δημιουργία επαγγελματιών καλλιτεχνών, αυτός είναι ένας άλλος έμφυτος προορισμός , αλλά η διάπλαση ενηλίκων που θα έχουν κριτική άποψη για τη ζωή ,και ένα σπήλαιο παρηγοριάς και ζωοδότρας δύναμης πού συνηθίζεται να λέγεται τέχνη και καλλιτεχνική έκφραση.

 

                                                                                                

                                                                                                mourati@duell-net.de