Όλοι γνωρίζουν πως ο 5oς π.Χ. αιώνας γνωστός έστω και κατ' επίφαση ως χρυσός αιώνας του Περικλέους ήταν η κορυφαία ιστορική στιγμή για την οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ανάπτυξη της εποχής εκείνης με ευθύνη των τότε πολιτικών της Ελλάδας. Στ' αλήθεια ποιος θα φανταζόταν ότι 2.500 χρόνια μετά στον 21ο αιώνα θα υπήρχε η αντίστοιχη κοινωνική, πολιτική οικονομική και πολιτιστική κατάρρευση με υπαιτιότητα πάλι των πολιτικών της Ελλάδας!!! Τα τελευταία γεγονότα του Νοεμβρίου είναι γνωστά. Όπως επίσης είναι γνωστές οι εθνικές συμφορές που έγιναν Νοέμβριο: πτώχευση, 1893, επιστροφή βασιλιά 1920, Εθνικός διχασμός 1916 και στη συνέχεια Μικρασιατική καταστροφή, Πολυτεχνείο και αποκατάσταση της Δημοκρατίας, και τέλος Νοέμβριος 2011 με ότι αυτό συνεπάγεται.

Φυσικά δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι αίτιοι της σημερινής κατάστασης είναι οι πολιτικοί μας, οι οποίο συνέβαλαν άλλοι λιγότερο, και άλλοι περισσότερο σ' αυτό το χάλι της απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας και στο ξεπούλημα της πατρίδας μας έναντι «πινακίου φακής». Οι πολιτικοί οι οποίοι κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1974 μέχρι σήμερα, οι οποίοι άμεσα ή έμμεσα ανήκαν σε 2 μεγάλες οικογένειες πολιτικών με εξαίρεση κάποια διαλείμματα, οι πολιτικοί οι οποίοι εκλέγονταν από το λαό διαλαλούν ότι εργάζονται για το λαό και κυβερνούν (ψευδώς) διά του λαού, οι πολιτικοί που ενδιαφέρονται μόνο για την καρέκλα τους ? φυσικά όχι όλοι- οι πολιτικοί στους οποίους δεν υπάρχει στοιχειώδης πολιτική ευθιξία που θα οδηγούσε σε παραιτήσεις. Όμως η παραίτηση καλύπτει τις πολιτικές ευθύνες. Για τις ποινικές ευθύνες που υπάρχουν ποιος στ' αλήθεια τιμωρείται; Έγινε ποτέ κάποια αυτεπάγγελτη δίωξη για όλους εκείνους που απεμπολούν τα κυριαρχικά εθνικά μας συμφέροντα; Δυστυχώς το πολυτεχνείο το '73 έφερε στο φως στα στοιχεία εκείνα τα οποία καταδεικνύουν το μετέπειτα μοραλισμό της πολιτικής.

Η γενιά του πολυτεχνείου, ευτυχώς όχι όλοι, ευθύνεται για τη σημερινή χαοτική κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και ου μας έχει καταστήσει περίγελο στο εξωτερικό και ευθύνεται περισσότερο γιατί επέδειξε ανικανότητα εξεύρεσης πολιτικών λύσεων. Τι απομένει λοιπόν; Η συνειδητοποίηση της αποτυχίας του πολιτικού συστήματος συνολικά, το τέλος της μεταπολίτευσης, και η ηρωική έξοδος των λαοπατέρων, εθνοσωτήρων βουλευτών του Εθνικού κοινοβουλίου από το κάδρο της πολιτικής ιστορίας.

Αλήθεια, που αλλού υπάρχει ΑΣΥΛΙΑ, που αλλού δηλώνεται το ΕΣΧΕΣ και όχι το ΠΟΘΕΝ, που αλλού βουλευτής ή υπουργός έχουν 42 σπίτια ή 55.000.000 (εκατομμύρια) ευρώ καταθέσεις και δεν τρέχει τίποτα; Πού αλλού και γιατί δαπανώνται τεράστια ποσά για να βγουν βουλευτές; Πού αλλού φάγανε κάποιοι ικανοί χρήματα από το χρηματιστήριο, τα ομόλογα, το φάγωμα των ταμείων, δεν τα γύρισαν πίσω αλλά τα πήγαν Ελβετία; Πήγε ποτέ κάποιος πολιτικός φυλακή; Οι μίζες των υποβρυχίων τι έγιναν; Φυσικά όχι αφού ο ένας κρατάει τον άλλο με δικονομικά ή άλλου τύπου πολιτικά τερτίπια τη γλυτώνουν . Εκείνο το «μαζί τα φάγαμε» του Θ. Πάγκαλου μάλλον απευθυνόταν προς τους συναδέλφους του πολιτικούς και όχι στον Ελληνικό λαό. Όμως κόρακα κοράκου μάτι βγάζει; Πως λοιπόν ο πολίτης να εμπιστευτεί αυτό το σάπιο σύστημα και αυτούς που το εκφράζουν; Ένα πολιτικό σύστημα που λεονταρίζει στο εσωτερικό και αποδεικνύεται κότα στο εξωτερικό. Ένα πολιτικό σύστημα που ενώ και ο πιο φτωχός πουλάει τη σάρκα του για να ζήσει βγάζει σκανδαλώδεις διατάξεις- άρθρο 39 παρ. 2 του πολυνομοσχεδίου-με τις οποίες δεν κόβονται οι συντάξεις των συμβούλων της κυβέρνησης. Ένα πολιτικό σύστημα που αποτελείται από ταχυδακτυλουργούς ? μαγείρεμα στοιχείων για την ΟΝΕ ? ερασιτεχνικά μαθητευόμενους μάγους θυμίζοντας την παροιμία ότι στου κασίδη το κεφάλι μαθαίνουν κούρεμα οι μπαρμπέρηδες. Ένα πολιτικό σύστημα που παίζει την Ελλάδα σε μια ζαριά και που γελοιοποιείται διεθνώς και με ελληνικούς τίτλους «ΧΑΟΣ» και «ΚΡΑΧ» στο διεθνή τύπο.

Σ' αυτό το πολιτικό σύστημα προσφάτως υπήρξαν, έσχατοι εκβιασμοί, αποφάσεις που συνιστούν αυτοχειρία, υπεκφυγές μπροστά στην οργή της κοινωνίας και που εντέλει κατέδειξε την ανικανότητα χειρισμού κρίσεων επιβεβαιώνοντας την παταγώδη αποτυχία του.

Και φτάσαμε στο δημοψήφισμα και στην αυτοαναίρεση με ένα σπάνιου πολιτικού αμοραλισμού κατασκεύασμα, που μετέτρεψε σε ψευτοδίλημμα προς το λαό την ανικανότητα της πολιτικής διαχείρισης και αφού μας το επέβαλαν οι Ευρωπαίοι ? ημερομηνία, ερώτημα κ.λπ. ? έχοντας στην απέξω τον πρωθυπουργό της Ελλάδος. Άλλη μια κατά γενική ομολογία αστοχία της κυβέρνησης, άλλη μια επιτυχία της κας Μέρκελ. «Οι Γερμανοί ξανάρχονται». Και επειδή γίνεται συχνή αναφορά για το πώς μπήκαμε στην ΟΝΕ με πλαστά στοιχεία και ότι ξεγελάσαμε τους Ευρωπαίους και τη Μέρκελ θα πούμε: κανέναν δεν ξεγελάσαμε. Τα γνώριζαν όλα και όλοι και η Μέρκελ και ενώ έπρεπε να ψαχθούν τα στοιχεία, μέσα σε νεκρό χρόνο εγκρίθηκε η είσοδος μας στην ΟΝΕ. Γιατί; Επειδή επρόκειτο ν' αρχίσει η δίκη της Λειβαδιάς για τις πολεμικές αποζημιώσεις των Γερμανών προς την Ελλάδα λόγω πολέμου και κατοχής. Έκτοτε δεν ακούστηκε τίποτα για αυτές τις δίκες. Τυχαίο; Δε νομίζω!!!

Όλα λοιπόν έχουν απαξιωθεί. Κανένας δεν πιστεύει σε κανένα και σε τίποτα. Κανένας δεν ελπίζει σε τίποτα. Και όσον αφορά τα γεγονότα της 26,27,28 Οκτωβρίου, όποιοι κοντόφθαλμοι και με κομματικά γυαλιά δεν τα βλέπουν αλλά τα δικαιολογούν και τα φορτώνουν σε άλλους, είναι άξιοι της τύχης τους. Και είναι οι ίδιοι οι οποίοι, όπως τα ποντίκια, πρώτοι εγκαταλείπουν το σκάφος όταν βουλιάζει.

Τι έγινε στ' αλήθεια πρόσφατα; Ωμή καταπάτηση του συντάγματος, ζημιά και καταστροφή του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, κούρεμα χρέους με ότι υποχρεώσεις, δυσβάσταχτες για τον Έλληνα, συνεπάγεται. Η ελληνική κοινωνία δεν μπαίνει σε γύψο συνταγματαρχών, αλλά σε γύψο της κοινωνίας των «δημοκρατών», με επιπτώσεις στις καταθέσεις, στα ταμεία, τη φορολογία πανταχόθεν, στις συναλλαγές με το εξωτερικό, στο βιοτικό επίπεδο. Η λιτότητα μέχρι το 2030 και βάλε με εποπτεία και επιτροπεία των Γερμανών (Ραϊχενμπαχ) θυμίζει την αντιβασιλεία του Όθωνα.

Άρα να υποθέσει κάποιος ότι έρχονται μαύρες ημέρες;

Το ποια μέτρα έρχονται και τι μας περιμένει καλύτερα να μην το πούμε. Ας πληρώσουν όμως τα σπασμένα οι αίτιοι της συμφοράς. Όλοι εκείνοι που κυβέρνησαν την Ελλάδα από το 1974 μέχρι σήμερα. Όλοι εκείνοι που έχουν βαλθεί να μας ξεπουλήσουν με πιθανές υπόγειες συμφωνίες που αφορούν το ξεπούλημα των φυσικών πόρων και των ορυκτών αποθεμάτων κάθε μορφής, η εκμετάλλευση των οποίων πιθανόν ν' αποφέρει πολλαπλάσια οφέλη τα οποία μπορούν να υπερκαλύψουν αυτά τα οποία χρωστάμε στους «φίλους μας» Ευρωπαίους!!!

Αλλά και στην εξωτερική πολιτική έχουμε επικίνδυνους τυχοδιωκτισμούς. Ενώ ωρύονται για το όνομα των Σκοπίων προτείνεται ως ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», σταματούν τον αγωγό Μπουργκάς ? Αλεξανδρούπολη, και τον South Stream που είχαν σχέση με την ενεργειακή πολιτική της Ρωσίας και η οποία θα βοηθούσε την Ελλάδα. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στη μνημονιακή πολιτική που υπέγραφε η Ελλάδα υπάρχει όρος να μη δανειστούμε ούτε από Ρωσία ούτε από Κίνα. Γιατί όμως η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση προσέγγισε Ρωσία και Κίνα για δανειοδότηση;

Τελικά είτε το θέλουμε είτε όχι, η Ελλάδα από τις 11/11/11 τελεί υπό Γερμανική διοίκηση. Έτσι όπως τα έκαναν οι πολιτικοί μας είναι μεν αναπόφευκτο δεν είναι όμως επιθυμητό. Ο λαός στις 28 Οκτωβρίου είπε το δικό του ΟΧΙ και θα ξανακάνει τη δική του αντίσταση όπως τότε το 1930. Γιατί η Ελλάδα πηγαίνει σαν τρελό φορτηγό (Πάριος) με τα φρένα σπασμένα προς το γκρεμό, υποθηκεύοντας το μέλλον αρκετών γενεών. Υπάρχει από εδώ και πέρα το τέλος του κοινωνικού κράτους και ο εργασιακός μεσαίωνας με τις απολύσεις και την ανεργία.

Τί απομένει; Η μετανάστευση. Οι νέοι πια βρίσκονται στα όρια των αντοχών τους, γεγονός που θα έχει αντίκτυπο στον ψυχικό τους κόσμο. Υπάρχουν χιλιάδες αιτήσεις για το σκοπό αυτό, φέρνοντας στο μυαλό μας τη δεκαετία του 1960, με νωπές τις εικόνες από λιμάνια και από σταθμούς τρένων για χαιρετισμό των συγγενών.

Θα μπορούσε κάποιος να έλεγε ακόμη αρκετά. Αυτός ο μακρύς κατάλογος με τα ολισθήματα της πολιτικής των πολιτικών που χρεοκόπησαν, δεν έχει τέλος. Κλείνοντας, ας μας επιτραπεί να αφιερώσουμε τους στίχους από τη μελοποιημένη μπαλάντα του Θάνου Μικρούτσικου από το δίσκο του: Φουέντε Οβεχούνα με τη Μαρία Δημητριάδη.

Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού

κυλάει πάνω στα χωράφια

ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει, ποιος, ποιος τη σταματάει;

Κοιλάδα της Φουέντε Οβεχούνα, το χέρι που σ' έπαιρνε,                                                                                                            

τον κεραυνό τώρα κρατάει.

ποιος το σταματάει, ποιος το σταματάει, ποιος, ποιος το σταματάει;

Αιώνες γονατισμένη από την πίκρα η ψυχή του λαού

φτερούγες βγάζει και ανεβαίνει.

ποιος τη σταματάει, ποιος τη σταματάει, ποιος, ποιος τη σταματάει;

Δε θα μπορέσει κανένας να το σταματήσει. Όσο για τους πολιτικούς μας ταγούς, τους κύριους υπεύθυνους αυτής της κρίσης που περνά η πατρίδα μας, αυτούς ήδη τους κάλυψε η τέφρα της ιστορίας και έχει γράψει με τα μελανότερα γράμματα τα ονόματά τους στο μαύρο κατάστιχο της πολιτικής ιστορίας και όχι μόνο.

Υπάρχει τίποτε χειρότερο γι' αυτούς; Η απάντηση είναι ΟΧΙ παρά τις ανέλπιδες προσπάθειες που καταβάλουν να πείσουν τους εναπομείναντες αφελείς ψηφοφόρους τους. Οι επικείμενες εκλογές θα αποδείξουν του λόγου το αληθές!!!

                                                                                          Νίκος Μελιανός

Εκλεκτική χρησιμοποίηση λέξεων και φράσεων από περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ