patmosweb330

elin330

aegeanlab

Κόλαφος για το Δημόσιο. Έχασε και τις 10 αγωγές εναντίον της Μονής Πάτμου για το ιδιοκτησιακό καθεστώς . Οι Έλληνες δικαστές έπραξαν το καθήκον τους.

 CHORA 1του Νίκου Μελιανού www.patmostimes.gr

Ούτε μία ούτε δύο, ούτε τρεις αγωγές αλλά δέκα(10) καλά διαβάσατε, έκανε το ελληνικό Δημόσιο εναντίον της Μονής Πάτμου διεκδικώντας εδάφη που δήθεν του ανήκουν σε Αρκιούς και Πάτμο, και πιο συγκεκριμένα 7 στους Αρκιούς και 3 στην Πάτμο, και αυτές μόνο η αρχή.

 

Όμως «άλλαι αι βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει» γιατί υπάρχει οφθαλμός δίκης ος τα πανθ΄ορά. Και εκτός της θείας δικαιοσύνης υπάρχει και η επίγεια, η οποία εκδίκασε αυτές τις 10 αγωγές στις 21 Απριλίου και η απόφαση βγήκε στις 15 Οκτωβρίου 2015 και το αποτέλεσμα ήταν κόλαφος γιατί το ελληνικό δημόσιο αφού απέρριψε τις αγωγές ως απαράδεκτες λόγω αοριστίας και έλλειψης στοιχείων και μάλιστα καταδίκασε το Ελληνικό Δημόσιο να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα.
Πληρεξούσιος δικηγόρος της Μονής ήταν δικηγόρος εξ Αθηνών κα, Μαρία Λιακόγκονα, η οποία εκπροσώπησε επάξια την Ιερά Μονή Πάτμου κατοχυρώνοντας και προστατεύοντας την περιουσία της.
Όμως το αποτέλεσμα αυτό το είχαμε προεξοφλήσει με ρεπορτάζ που κάναμε στην εφημερίδα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ στις 6 Μαίου 2014, παρουσιάζοντας όλα εκείνα τα αδιάσειστα στοιχεία, κυρίως τα χρυσόβουλα δι΄ων εδωρήθησαν από τους βυζαντινούς αυτοκράτορες τα οποία είχαν αναγνωρίσει οι ποικιλώνυμοι κατακτητές όπως οι «γείτονες μας». Στο τέλος το σχετικό λινκ.
Αυτή βέβαια η απόρριψη των αγωγών αποτελεί δεδικασμένο και έτσι κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης από το Ελληνικό Δημόσιο ή διεκδίκησης από οποιονδήποτε άλλο φορέα θα πέσει στο κενό, στο άμεσο μέλλον.
Για την ιστορία παρακάτω παραθέτομε το «διά ταύτα» μιας εκ των απορριπτικών αγωγών της υπ άριθμ. 73/2015 Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κω.
Η νομική σκέψη της αγωγής του ΔΗΜΟΣΙΟΥ :
" Στην προκειμένη περίπτωση, το ενάγον με την υπό κρίση αγωγή εκθέτει ότι έχει την κυριότητα ενός ακινήτου εμβαδού 16.814 τ.μ. που βρίσκεται στη νήσο Αρκιοί του Ν. Δωδεκανήσου, είναι καταχωρημένο στα βιβλία του Κτηματολογικού γραφείου Πάτμου, με αριθμό κωδικό αριθμό Εθνικού κτηματολογίου (ΚΑΕΚ) 100600902045/0/0 και το οποίο περιγράφει ειδικότερα ως προς το είδος και τα όρια του. Ότι το ακίνητο αυτό συνιστά δημόσια γη, η οποία έχει περιέλθει στην κυριότητα του δυνάμει α) του Κ.Σ 132/1929 περί κτηματολογικού κανονισμού Δωδεκανήσου, που διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 8 παρ.2 Ν.510/1947 και β) της από 10-2-1947 Συνθήκης Ειρήνης που κυρώθηκε με το Ν.Δ. 423/1947. Ότι κατά τη διαδικασία κτηματογράφησης του Δήμου Πάτμου ως άνω ακίνητο καταχωρήθηκε ως ανήκον κατά κυριότητα στο εναγόμενο νομικό πρόσωπο με αιτία κτήσεως δωρεά εν ζωή, δυνάμει του από 11-4-1088 Χρυσόβουλου του Κομνηνού Αλεξίου του Α΄ πλην όμως η εγγραφή αυτή είναι ανακριβής και εσφαλμένη, αφενός διότι με τον άνω τίτλο δεν δύνανται να μεταβιβαστούν δικαιώματα κυριότητας, αφετέρου διότι, σε κάθε περίπτωση δεν αρκεί, μόνο η επίκληση του άνω τίτλου για την κτήση κυριότητας, αλλά απαιτείται επιπλέον η επίκληση και απόδειξη πράξεων νομής σύμφωνα με τις διατάξεις του Οθωμανικού Νόμου περί γιαών και του νόμου 2100/1952.Με βάση τα ανωτέρω περιστατικά, επικαλούμενο συμφέρον, ζητεί να αναγνωριστεί η κυριότητα του επί του επιδίκου ακινήτου και να διορθωθεί η ανακριβής πρώτη εγγραφή αυτού στα σχετικά κτηματολογικά βιβλία που τηρούνται στο Κτηματολογικό Γραφείο Πάτμου, ώστε να αναγραφεί αυτό (ενάγον) ως κύριος τούτου".
Απεναντίας η νομική σκέψη της δικαιοσύνης ήταν:
"Με το ως άνω, όμως περιεχόμενο η κρινόμενη αγωγή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη προεχόντως λόγω αοριστίας, διότι δεν αναφέρεται στο δικόγραφο αυτής η αξία του επιδίκου ακινήτου, ούτε συμπληρώνεται η έλλειψη του στοιχείου αυτού με τις προτάσεις του ενάγοντος. Η αναφορά του παραπάνω στοιχείου, η οποία σκοπό έχει, πέραν των άλλων, τον προσδιορισμό της υλικής αρμοδιότητας του δικαστηρίου καθώς και την εφαρμοζόμενη διαδικασία συζήτησης είναι, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη άνω νομική σκέψη, αναγκαία για το ορισμένο της υπό κρίση αγωγής, η απριστία δε αυτή ερευνάται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο καθ όσον συνιστά έλλειψη προδικασίας που ανάγεται στη δημόσια τάξη (ΑΠ 1355 Ελλη.Δνη 39.325).
Κατά ακολουθία των ανωτέρω πρέπει ν ΄απορριφθεί η κρινόμενη αγωγή ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας, να καταδικαστεί το ενάγον, λόγω της ήττας του (άρθρα 176,191,παρ.2 ΚΠολΔ), στα δικαστικά έξοδα του εναγομένου, τα οποία, όμως θα επιβληθούν κατ άρθρο 22 παρ.1 του ν. 3693/1957, σύμφωνα με όσα ορίζονται στο διατακτικό".


Και
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει παρόντες τους διαδίκους. Απορρίπτει την αγωγή. Καταδικάζει το ενάγον Ελληνικό Δημόσιο στα δικαστικά έξοδα του εναγομένου, τα οποία ορίζει στο ποσόν των διακοσίων (200) ευρώ.

 

Σχετικό θέμα 

http://162.253.225.25/index.php?option=com_content&view=article&id=6742:2014-05-02-15-37-01&catid=31&Itemid=512

 

Σχετικά άρθρα