του Νίκου Μελιανού
Πολύς ντόρος ξέσπασε τελευταία για το πρόβλημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος Αρκιών , Μαραθιού και Μονής Πάτμου, με το δουλοκτητικό, αδηφάγο και ανηλεές Ελληνικό κράτος και τις υπηρεσίες του να αγνοούν τους Ελληνικούς Νόμους που ψηφίζει και αρνείται πεισματικά να συμμορφωθεί με τις τελεσίδικες Αποφάσεις του Αρείου Πάγου, υιοθετώντας το Οθωμανικό- Τουρκικό Δίκαιο, το οποίο πήρε διαστάσεις πρόσφατα ( κάποιοι ανακάλυψαν την Αμερική πρόσφατα, ενώ έχουν γραφεί στα Πατμιακά Χρονικά από το 2006 και δεν ίδρωνε το αυτί ουδενός ), όταν δημοσιεύτηκε σε Αθηναϊκή εφημερίδα το θέμα, ότι δηλαδή το Ελληνικό Δημόσιο εξακολουθεί να κάνει διεκδικητικές αγωγές κατά ιδιωτών στους Αρκιούς και κατά της Μονής Πάτμου, διεκδικώντας τις γαίες υιοθετώντας, και εφαρμόζοντας την νομοθεσία πολλών σουλτάνων κυρίως του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς του 1522.
Τι κατάντημα και αυτό, εκτός αν νομίζει ότι ακόμη είμαστε ραγιάδες και θα πούμε το κλασσικό ‘’Σφάξε με αγά μου – Ελληνικό κράτος να αγιάσω.’’
Από το 2006 κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου με άρθρο στην έντυπη εφημερίδα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ με τίτλο ‘’ΑΡΚΙΟΙ ΚΑΙ ΜΑΡΑΘΙ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΠΟ ΓΚΑΦΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΑΤΜΟΥ’’ https://www.patmostimes.gr/category/dimotika/17055-u-u
και ακολούθησαν 65 περίπου άρθρα προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσουμε τους αρμοδίους, κυρίως τον ανιστόρητο δήμο, η εμμονή του οποίου με τη διεκδίκηση περιουσιακών εδαφικών υποτιθέμενων δικών εκτάσεων, άνοιξε τις πύλες διεκδίκησης από το Ελληνικό Δημόσιο.
Για πολλούς τότε ήταν άγνωστα, για την εφημερίδα γνωστά και αξίζει 19 χρόνια μετά να διαβαστεί το σχετικό θέμα για να διαπιστωθεί του λόγου το αληθές, έχοντας έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την εδαφική διεκδίκηση των ως άνω περιοχών, κάνοντας αγωγές, ή εφέσεις, ή αναιρέσεις στον Άρειο Πάγο, τις οποίες έχανε και εξακολουθεί να κάνει και να χάνει και ο λόγος είναι απλός :
Γιατί οι θέσεις του στηρίζονται σε σαθρά επιχειρήματα και νόμους της εποχής της ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ, μήπως έχουμε σήμερα αντίστοιχη μορφή υποταγής ;; Μάλιστα υιοθέτηση και επιχειρηματολογία που στηρίζονται στους Οθωμανικούς νόμους. Για την ιστορία αναφέρουμε ορισμένα κατά το ελληνικό δημόσιο …….αδιάσειστα στοιχεία.
Έχομε και λέμε λοιπόν :
Νόμος 7 Σαμπάν του 1276, το άρθρο 78 του Νόμου της 7ης Ραμαζάν 1274 ( 1876 ), τα άρθρα 3 και 78 του Οθωμανικού Αστικού Κώδικα περί γαιών, το άρθρο 1248 του Τουρκικού Αστικού Κώδικα, ακόμη τα άρθρα 2,3,4,5, 91-102, και 103-105 του ίδιου νόμου των Οθωμανών περί γαιών, το φιρμάνι του σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς του 1522 και άλλα.
Αυτά αναφέρονται τόσο στις αγωγές κατά ιδιωτών όπως επίσης και κατά της Μονής Πάτμου, όσο και στο συνεταιράκι του το δήμο που παρόλο που άνοιξε τα μάτια, πάνε να του φάνε και αυτουνού την υποτιθέμενη περιουσία ( άλλη μια αμαρτωλή ιστορία ). Για την ιστορία να πούμε ότι η αγωγή του δημοσίου κατά κατοίκου των Αρκιών η οποία βρίσκεται σα χέρια μας, όπως και όλες οι άλλες, εκδόθηκε στις 26-7-2018, η κατάθεση του δικογράφου έγινε στις 20-7-2022 και η επίδοση της αγωγής στον ιδιώτη από δικαστικό επιμελητή έγινε στις 12-9-2022.
Εν πάση περιπτώσει το θέμα φαινόταν ότι είχε ταχτοποιηθεί με Υπουργική Απόφαση την 4972 / 2022 ΦΕΚ 181 τ. Α’ /23-9-2022 που έγινε Νόμος, και δινόταν λύση στο πρόβλημα διεκδίκησης του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ των περιουσιών των μικρών νησιών της Δωδεκανήσου, μεταξύ των οποίων Αρκιοί και Μαράθι, καθώς και το άρθρο 126 του συγκεκριμένου νόμου.
Σχετικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ. https://www.patmostimes.gr/category/14693-terma-oi-agoges-tou-dimosiou-kata-ton-monimon-katoikon-ton-arkion-me-nomosxedio-pou-psifistike-ti-vouli-zitoyn-lagoys-me-petraxilia.
Όμως όλως αναιτίως προ ημερών ανακινήθηκε το θέμα, το οποίο δεν μας εξέπληξε, αφού το υποτιθέμενο πρόβατο φόρεσε τη στολή λύκου και ξανάρχισε τις διεκδικήσεις. Τι άλλαξε και ακυρώθηκε ο νόμος του 2022 ;;
Άραγε δεν βλέπει το δημόσιο ότι θα φάει πάλι τα μούτρα του, γιατί οι Έλληνες Δικαστές και ιστορία γνωρίζουν και δεν είναι απάτριδες, αλλά ένθερμοι πατριώτες, ενισχύοντας με τις αποφάσεις τους τον κοινωνικό ιστό και την Εθνική αξιοπρέπεια. Δεν έχει βάλει μυαλό το Ελληνικό Δημόσιο από τα αλλεπάλληλα χαστούκια που δέχεται από τους χαμηλότερους βαθμούς Δικαιοσύνης μέχρι τον ύπατο βαθμό τον Άρειο Πάγο ;;
Ενδεικτικά αναφέρουμε :
Εφετειακή υπόθεση 67/13-3-2020 , Δικαίωση Μονής Πανορμίτη στη Σύμη, η 143/2014 αναίρεση που έκανε στον Άρειο Πάγο και την έχασε, η 835/2014 πάλι αναίρεση του Ελληνικού Δημοσίου στο Γ’ Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου που την έχασε, όπως επίσης και οι αποφάσεις 458/2016, 458/2003, 822/2023 με τις οποίες δέχεται απανωτά χαστούκια, αλλά δεν το βάζει κάτω.
Το δυστύχημα όμως είναι ότι ακριβώς την ίδια επιχειρηματολογία, χρησιμοποίησε και η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου Δωδεκανήσιου στο με Α.Π. ΔΚ 1986 /5-7-2001 έγγραφο της προς τον τότε ειρηνοδίκη ως πρόεδρο της Επιτροπής ελέγχου των ενστάσεων του Κτηματολογίου, στο οποίο εκτός όλων των άλλων ανιστόρητων που αναφέρονται σε αυτό χρησιμοποιώντας Τούρκικους- Οθωμανικούς νόμους περί γαιών, γίνεται μια κατάπτυστη παραδοχή την οποία θέλουν να πιστέψουμε, ότι τα Χρυσόβουλα με τα οποία η Μονή κατέχει τις εδαφικές της κτήσεις δεν αναγνωρίζονται από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ – ΚΡΑΤΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΞΙΑ και τα ακυρώνει.
Κούνια που τους κούναγε. Μια αφελής ερώτηση. Επειδή οι γείτονες τον τελευταίο καιρό όλο και βάζουν τα Δωδεκάνησα στην ατζέντα τους, τι θα γίνει όταν πληροφορηθούν τα καθέκαστα περί αναφορών στο Οθωμανικό Δίκαιο ;
Μήπως είναι ένας εύσχημος τρόπος για να ανοίξει ξανά η Κερκόπορτα και να πέσει το νεότερο Βυζάντιο ;;
Δεν θα μας φανεί παράξενο αφού στην ιστορία υπάρχουν πολλοί Πήλιοι Γούσηδες, όπως και πολλοί Εφιάλτες.