Με την ευκαιρία του 4οήμερου  Μνημοσύνου της αείμνηστης κ. Μαρίας Γρύλλη δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο του κ. Ιάκωβου Κουτλάκη.

 

ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ
Προς την αείμνηστη ΜΑΡΙΑ Δημητρίου ΓΡΥΛΛΗ

Συμπληρώνονται σήμερα 40 ημέρες από την εκδημία της αείμνηστης Μαρίας Γρύλλη και αξίζει να σκιαγραφήσει κάποιος επιγραμματικά την προσωπικότητα και την προσφορά της στην κοινωνία της Πάτμου.

Η εκλιπούσα ήταν μία ξεχωριστή μια αυτοδίδακτη γυναίκα με αξίες, με αρχές , με ήθος κι ανθρωπιά, με προσφορά και αγάπη προς τον πλησίον. Ήταν εργασιομανής, στιβαρή και αυστηρή με όλους, αλλά σωστή και δίκαιη. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν ένα σύμβολο γυναίκας στα νιάτα της.

Ήταν Γέννημα – θρέμμα της Πάτμου. Καταγόταν από την οικογένεια Κοκκώνη και από μικρή μπήκε στα βάσανα . Μόλις 15 χρονών παντρεύτηκε τον Δημήτρη Γρύλλη και στα 16 της γέννησε το πρώτο της παιδί. Απέκτησε 7 παιδιά και αξιώθηκε να δει εγγόνια και δισέγγονα.

Δημιούργησε μια υπέροχη οικογένεια. Σαν Μάνα έδωσε μια χριστιανική ανατροφή στα παιδιά της και φρόντισε με χίλιες δυο στερήσεις και δυσκολίες να τα μορφώσει και εν συνεχεία να τα βοηθήσει να προκόψουν στη ζωή και να σταδιοδρομήσουν.
Αφού τα αποκατέστησε όλα και είναι σήμερα αξιόλογα στελέχη της Κοινωνίας της Πάτμου , φρόντισε να τα φέρει κοντά της και τα κατάφερε μέσω του οικογενειακού Ξενοδοχείου, που ήταν δικιά της ιδέα και έδωσε την ψυχή της για το κτίσιμο του.

Τα παιδιά της την σεβόταν και την υπεραγαπούσαν . Μια κόρη της έγραψε κάποτε « αν μπορούσα να διαλέξω Μάνα , πάλι εσένα θα διάλεγα» Και ένας γιος της έλεγε « Ότι πεις και όπως το πεις τελικά είσαι η καλύτερη και η πιο σωστή ».
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η Μακαριστή Μαρία ήταν υπόδειγμα Μάνας , Συζύγου και Κοινωνικής Γυναίκας.

Ήταν φιλόξενη και από το σπίτι της πέρασαν εκατοντάδες επισκέπτες και τουρίστες του νησιού, πριν ακόμα δημιουργηθούν οι υποδομές τουρισμού στη Πάτμο και απόλαυσαν την φιλοξενία και την ονομαστή Πατινιώτικη κουζίνα της. Πρέσβειρα του Τουρισμού την αποκάλεσε κάποτε δημοσίως ένας Πρέσβης και δεν είχε άδικο.

Αγαπούσε το νησί της και στήριζε κάθε τι παραδοσιακό, συμμετέχοντας σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις , προσφέροντας δωρεάν και εθελοντικά τις υπηρεσίες της.
Ως νοικοκυρά ήταν ένα υπόδειγμα και φρόντιζε το σπίτι της να είναι πάντα καθαρό και στολισμένο.
Ήταν λίαν φιλόθρησκη και εκκλησιαζόταν τακτικά. Παρούσα σε όλες τις δραστηριότητες της εκκλησίας. Ήξερε όλες τις ακολουθίες απ έξω και βοηθούσε στο αναλόγιο . Για την προσφορά της τιμήθηκε από την τοπική εκκλησία με την χειροθεσία της ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑΣ . Ποιος δεν θυμάται την Μακαρίτισσα να στολίζει η ίδια κάθε χρόνο με περίσσια επιδεξιότητα τον επιτάφιο του Προδρόμου, κεντώντας και τοποθετώντας η ίδια τους λεμονανθούς και τα τριαντάφυλλα;

Με λίγα λόγια η Μακαρίτισσα, πρωτοστατούσε παντού και χωρίς υπερβολή υπήρξε μια δασκάλα της ζωής, που δίδασκε με τη συμπεριφορά την νοικοκυροσύνη , με το ήθος και την εργατικότητά της.
Όλοι θαυμάζαμε τον δυναμισμό και την αξιοσύνη της και θα μείνει στη μνήμη μας ως ένα πρότυπο Πατινιώτικης Γυναίκας, συζύγου και Μάνας.

Σήμερα μετά 93 χρόνια ζωής, αφήνει σε όλους μας το αίσθημα μιας σπουδαίας και δυναμικής γυναίκας.
Με όλα αυτά , αυτοδίκαια απέκτησε τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων μας και αυτό φάνηκε όταν σύσσωμη η Πάτμος την αποχαιρέτησε με την πάνδημη εξόδιο ακολουθία και την πορεία προς την τελευταία της κατοικία.

Αφιερώνω τα λίγα αυτά λόγια στην ίδια αντί μνημόσυνου, ως αντίδωρο και αναγνώρισης του έργου της προσφοράς και της παρακαταθήκης προς τον συνάνθρωπό της, προς την κοινωνία της Πάτμου, προς την Τοπική εκκλησία και κυρίως προς την οικογένειά της . Της οφείλουμε αυτή την επίσημη αναγνώριση, την ευχαριστούμε και τις ευχόμαστε «ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΤΑΞΙΔΙ».

Είθε ο πανάγαθος θεός να τις ανταποδώσει πολλαπλασίως , όσα καλά έπραξε στη ζωή της.
Εύχομαι συνάμα στα 7 παιδιά της, στα εγγόνια , στους γαμπρούς , στις νύφες και στους λοιπούς συγγενείς της , τα θερμά συλλυπητήρια όλων ημών και τους εύχομαι να ζήσουν , να τη θυμούνται και να τιμούν την μνήμη της

Ας είναι αιωνία η μνήμη της.