Της Πόπης Στράτα

Ξεφάντωσαν τα παιδιά στην θεατρική παράσταση Φουτουρία από την διεθνή ομάδα Hippo, στην οποία έπαιξαν θέατρο, ο Φώτης Δούσος, η Χριστιάνα Κονδυλιώτη και ο Αλέξανδρος Ράπτης.Την διοργάνωση ανέλαβε ο πολιτιστικός σύλλογος << Η ΠΑΤΜΟΣ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ>> και τα "ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ" με χορηγούς το PATMOS AKTIS suites & spa, το Blue star ferries και το εστιατόριο Όστρια.

Tα παιδιά μέσα από την υποκριτική τέχνη , το χορό και το τραγούδι ταξίδεψαν στο μέλλον με θέμα την έννοια της ελευθερίας. Σε αυτήν την φαντασμαγορική πόλη του μέλλοντος που ήταν γεμάτη αστεία ρομπότ και τρελές εφευρέσεις, η ομάδα Hippo χρησιμοποίησε στοιχεία σωματικού θεάτρου και ηλεκτρονικής μουσικής με στόχο την ανάπτυξη της ικανότητας προφορικής επικοινωνίας, την καλλιέργεια της αισθητικής έκφρασης και την προαγωγή της κριτικής σκέψης.
Επίσης σε συνέντευξη που μας δόθηκε η ομάδα Hippo απαντώντας στην ερώτηση, (γιατί ονομάστηκε η ομάδα, Hippo και πως δημιουργήθηκε), είπε: Ψάχνανε ένα όνομα που να είναι ωραίο για τα παιδιά και επειδή στην πραγματικότητα είναι ένα χαριτωμένο ζωάκι που είναι και το τυχερό τους ζώο, γι' αυτό και αποφάσισαν να ονομάσουν την ομάδα Hippo. H ομάδα αυτή δημιουργήθηκε το 2009 στην Αθήνα αν και η πραγματική της καταγωγή είναι από την Θεσσαλονίκη. Πρόσθεσαν ακόμη ότι είναι φοιτητές της σχολής θεάτρου γι' αυτό και φτιάξανε ένα θέατρο για παιδιά. Ακόμη είπαν ότι επέλεξαν να δώσουν το όνομα Φουτουρία στην θεατρική παράσταση επειδή το έργο είναι επιστημονικής φαντασίας και επειδή προέρχεται από την λέξη 'future' που σημαίνει μέλλον. Επίσης απαντώντας στην ερώτηση (ποια είναι τα στοιχεία που μπορούν να καλλιεργηθούν βάζοντας τα παιδιά στον φαντασμαγορικό κόσμο του μέλλοντος) , είπαν: Kάθε έργο λειτουργεί πολλές φορές σαν αλληγορία, οπότε βλέπεις πράγματα που έχουν να κάνουν με το τώρα , με την κοινωνική πραγματικότητα και τα βλέπεις ως προβολή σε μια μελλοντική παθητική κατάσταση. Μέσα απ' όλα αυτά τα παιδιά μαθαίνουν να σκέφτονται από μόνα τους σχετικά με την πολιτική , με σχέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους και με έννοιες όπως η ελευθερία. Το έργο όπως είπαν έχει μια πολιτική διάσταση, αφορά μια ιστορία του μέλλοντος η οποία έχει πολλές αναφορές σε πολλές κοινωνίες καταπιεστικές του παρόντος και του παρελθόντος και μιλάει για την ελευθερία. Στην ερώτηση για το αν λείπει από τα παιδιά η ελευθερία είπαν ότι η έννοια αυτή τείνει να λείπει από όλους μας μικρούς και μεγάλους. Γι' αυτό οδεύουμε προς τον οικονομικό ολοκληρωτισμό. Μακάρι όπως είπαν να έχουμε δύναμη να τα αντιμετωπίσουμε και να κάνουμε πράγματα τα οποία προάγουν τη κριτική σκέψη. Αυτό είναι σημαντικό για ένα παιδί που αργότερα θα γίνει ενήλικας. Τέλος επισήμαναν ότι τα παιδαγωγικά οφέλη βγαίνουν από διαδικασίες σκέψης που έχουν να κάνουν με την κινητοποίηση της φαντασίας. Για το λόγο αυτό αφήνουνε τα παιδιά κατά την διάρκεια της παράστασης να συμμετέχουν καινα πάρουν μόνα τους αποφάσεις, για να μάθουν να σκέφτονται. Η ομάδα απάντησε επίσης στην ερώτηση: (Ποιο είναι το μήνυμα από την θεατρική παράσταση) λέγοντας ότι κάθε παιδί μπορεί να συνδεθεί με μέρη του νοήματος και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Γι' αυτό η παράσταση έχει παραπάνω από μία ερμηνεία, για να ακονίζεται η φαντασία των παιδιών και η συμμετοχική τους δράση και να καταλάβουν ότι πολλά πράγματα μπορούν να γίνουν χωρίς σκηνικά. Μπορούμε να τα δημιουργήσουμε εμείς με το σώμα μας.

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet