Αναπολώντας τα μαθητικά μου χρόνια θυμάμαι τους δασκάλους μου να μας επισημαίνουν την αξία της αποταμίευσης. Μας τόνιζαν ότι θα πρέπει πάση θυσία τα έσοδα ενός νοικοκυριού να είναι περισσότερα ή τουλάχιστον ίσα με τα έξοδα και ότι εάν για κάποιο λόγο τα έξοδα ξεφύγουν, θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα: είτε να αναζητηθεί νέα πηγή εισοδήματος (π.χ. δεύτερη δουλειά), είτε να περικοπούν τα έξοδα για ψυχαγωγία και οι λοιπές ελαστικές δαπάνες. Αυτές τις βασικές αρχές διαχείρισης ενός νοικοκυριού, φαίνεται ότι είχαν ξεχάσει οι πολιτικοί που κυβέρνησαν αυτή τη χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Όπως όλοι γνωρίζουμε, κατά τις τελευταίες δεκαετίες ουδείς προϋπολογισμός του κράτους εκτελέσθηκε όπως ψηφίστηκε. Τα έσοδα ήταν σταθερά λιγότερα από τα προϋπολογισθέντα, ενώ τα έξοδα εκτοξεύονταν σε δυσθεώρητα ύψη εξαιτίας της κακοδιαχείρισης και της σπατάλης. Όμως, κανείς Υπουργός Οικονομικών δεν τόλμησε στο μέσον του έτους να προτείνει τη λήψη διορθωτικών μέτρων, ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία. Έτσι, ο προϋπολογισμός του κράτους ήταν πάντοτε ελλειμματικός, το έλλειμμα καλυπτόταν με δανεισμό και το χρέος χρόνο με το χρόνο αυξανόταν. Δυστυχώς, πλέον ήλθε η στιγμή να πληρώσουμε το λογαριασμό. Κι όπως ένας οφειλέτης που αδυνατεί να ξεπληρώσει τα χρέη του χάνει την περιουσία του (που πλειστηριάζεται) ή ακόμα και την προσωπική του ελευθερία, έτσι κι εμείς θα δούμε προσεχώς την κοινή μας περιουσία να πωλείται έναντι πινακίου φακής και την εθνική κυριαρχία της πατρίδας μας να περιορίζεται ολοένα και περισσότερο.

Το ερώτημα όμως είναι: Ποιος φταίει για τη σημερινή μας κατάντια; Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Πάγκαλος έχει δηλώσει πως «μαζί τα φάγαμε», υπονοώντας ότι η ευθύνη είναι κοινή για όλους. Κατά την άποψή μας, η κυνική αυτή δήλωση έχει κάποια στοιχεία αλήθειας. Πράγματι, για την κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα έχουμε σχεδόν όλοι μερίδιο ευθύνης. Προς Θεού όμως, δεν είναι ίσο. Οι περισσότεροι πολίτες έχουμε ευθύνη διότι επί τόσα χρόνια αναδείξαμε με την ψήφο μας τις φαύλες ηγεσίες που έφθασαν τη χώρα σε αυτό το χάλι. Αρκετοί βρήκαν την ευκαιρία να φοροδιαφύγουν, πολλές φορές με την ανοχή των συμπολιτών τους και ορισμένοι να «βάλουν τα δάκτυλά τους στο μέλι». Βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν φωνές που υποστήριζαν ότι η πορεία που ακολουθούσαμε ήταν λανθασμένη, αλλά η πλειοψηφία του ελληνικού λαού προτιμούσε να βουλώνει τα αυτιά της και να ξαναψηφίζει τις ίδιες ηγεσίες, ελπίζοντας σε κάποιο ρουσφέτι. Σήμερα μουτζώνει τους εκλεκτούς της...

Όμως, οι όποιες ευθύνες των πολιτών είναι ασυγκρίτως μικρότερες από αυτές των πολιτικών ηγεσιών αυτού του τόπου. Αυτές ήταν υπεύθυνες για την δημιουργία ενός αξιοκρατικού, σύγχρονου, ευνομούμενου και οικονομικά υγιούς κράτους. Αυτές έπρεπε να πατάξουν τα φαινόμενα διαφθοράς, τις μίζες επί των πάσης φύσεως προμηθειών του δημοσίου και την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Αυτές αντάλλαξαν τεράστια δημόσια περιουσία με μία λίμνη, αυτές ανέδειξαν τη Siemens σε εθνικό προμηθευτή με το αζημίωτο, αυτές διασπάθησαν τα δισεκατομμύρια ευρώ που εισέρρευσαν τα τελευταία χρόνια από την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να υπάρξει το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Φρόντισαν, μάλιστα, να ψηφίσουν και νόμους που προβλέπουν την παραγραφή των διαπραχθέντων από αυτές κακουργημάτων σε τέσσερα - πέντε χρόνια, ώστε να διασφαλίσουν ότι ποτέ δεν πρόκειται να τιμωρηθεί κανείς τους. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι δυνατόν ο πολίτης που π.χ. δεν ζητούσε απόδειξη για τον καφέ ή το φαγητό του να είναι εξίσου υπεύθυνος για την χρεοκοπία της χώρας με τον υπουργό που υπέγραψε συμβάσεις με «εθνικούς προμηθευτές» για ελαττωματικά συστήματα ασφαλείας ή ιατροφαρμακευτικό υλικό που πωλείτο σε τιμές πολλαπλάσιες απ' ό,τι σε άλλες χώρες της Ευρώπης.

Αλλά ακόμα και αυτή την ώρα που ο ελληνικός λαός δέχεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο επίπεδο ζωής του, οι ηγέτες μας δεν εννοούν να παραιτηθούν από τα προνόμιά τους. Έτσι:

-Ενώ τα όρια ηλικίας για την συνταξιοδότηση των υπαλλήλων και των ελεύθερων επαγγελματιών αυξάνονται διαρκώς, οι ίδιοι θεμελιώνουν δικαίωμα βουλευτικής σύνταξης μετά από μόλις οκτώ έτη βουλευτικής θητείας.

-Ενώ χιλιάδες άνθρωποι χάνουν κάθε μήνα τη δουλειά τους και για πρώτη φορά προετοιμάζονται απολύσεις και στον δημόσιο τομέα με το πρόσχημα της εφεδρείας, εκείνοι αρνούνται να μειώσουν τον αριθμό τους σε διακόσιους, ενώ κάτι τέτοιο σαφώς επιτρέπεται από το Σύνταγμα.

-Ενώ οι μισθοί στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα «κουρεύονται» αγρίως και αμφισβητείται ακόμα και ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι ίδιοι έχουν εξασφαλίσει για τους εαυτούς του μισθούς της τάξεως των έξι χιλιάδων ευρώ, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται σε αυτούς οι επιπρόσθετες αμοιβές για τις εξεταστικές επιτροπές που αφειδώς συγκροτούν για να διερευνήσουν διάφορα υπαρκτά ή ανύπαρκτα σκάνδαλα, χωρίς να υπάρξει το παραμικρό αποτέλεσμα.

-Ενώ συμπολίτες μας παροπλίζουν τα Ι.Χ. αυτοκίνητά τους αδυνατώντας να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας, οι ίδιου απολαμβάνουν τα αυτοκίνητα που τους παρέχει δωρεάν η Βουλή, με έξοδα όλων ημών των συνήθων υποζυγίων.

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος διέσχιζε με τον στρατό του την έρημο της Γεδρωσίας αντιμετωπίζοντας το φάσμα της πείνας και της δίψας, αρνήθηκε να πιει το νερό που με κόπο κατάφεραν να συγκεντρώσουν σε ένα κράνος και να του προσφέρουν οι στρατιώτες του, διότι δεν υπήρχε αρκετό για να ξεδιψάσει όλο το στράτευμα. Απέδειξε έτσι ότι μπορούσε ανά πάσα στιγμή να αφουγκράζεται τις ανάγκες του στρατού του και να συμπάσχει με αυτόν. Κι ίσως αυτός ήταν ένας βασικός παράγοντας που τον ανέδειξε σε μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες όλων των εποχών. Αντίθετα, οι σημερινοί μας ολίγιστοι ηγέτες ζώντας στον πολυτελή μικρόκοσμό τους δεν αντιλαμβάνονται την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο ελληνικός λαός, ο οποίος τάχιστα εξωθείται στη φτώχια και την εξαθλίωση. Γι αυτό και η κοινωνική αναταραχή που θα τους στείλει οριστικά στο περιθώριο φαίνεται πως δεν αργεί.

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet