Έκρηξη ΔΗΛΙΤΑΠ για τις δυσκολίες παραγωγής έργου στα λιμάνια.
Με αφορμή την έγγραφη πίεση των λιμενικών αρχών από τον Γ.Γ. Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής κ. Αθανάσιο Πάλλη περί εντατικοποίησης των μέτρων πρόληψης και επιβολής ποινικών και διοικητικών κυρώσεων για την τοποθέτηση εξεδρών στη θάλασσα, ο πρόεδρος του ΔΗ.ΛΙ.ΤΑ.Π. κ. Αθανάσιος Ελισσαίου του έστειλε την παρακάτω επιστολή, στην οποία διαφαίνεται η αγανάκτηση του για τις δυσκολίες που δημιουργεί η γραφειοκρατία στην παραγωγή έργου.
Αξιότιμε κ. Γενικέ,
Σε απάντηση του ανωτέρω σχετικού, με το οποίο ζητάτε από τις κατά τόπους λιμενικές αρχές «εντατικοποίηση των μέτρων πρόληψης» και «επιβολή ποινικών και διοικητικών κυρώσεων» για την τοποθέτηση πλωτών εξεδρών στη θάλασσα, επιθυμούμε να επισημάνουμε τα εξής:
1) Δυστυχώς, ο Νόμος 2971/2001 αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα θεσμοθέτησης ατερμόνων γραφειοκρατικού χαρακτήρα διαδικασιών, ακόμη και για τις απλούστερες επεμβάσεις στον αιγιαλό και τη θαλάσσια ζώνη. Διαβάζοντας και μόνον άρθρα όπως το 14, αναρωτιέται κανείς εάν τελικά αξίζει τον κόπο να προσπαθεί για την τουριστική ανάπτυξη του τόπου του, όταν εκ των προτέρων γνωρίζει ότι η προσπάθεια αυτή θα συνθλιβεί στα γρανάζια της γραφειοκρατίας, μεταξύ πλειάδας υπηρεσιών, οι οποίες ενδέχεται να αδυνατούν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους λόγω υποστελέχωσης ή αδυναμίας χρηματοδότησης των εκτός έδρας μετακινήσεων των στελεχών τους.
2) Πέραν τούτου, θεωρούμε ότι είναι εξοργιστικό το γεγονός πως έργα που εκτελέσθηκαν από φορείς του ελληνικού δημοσίου είκοσι, τριάντα ή και σαράντα χρόνια πριν, εξακολουθούν να θεωρούνται μέχρι σήμερα μη νόμιμα και μάλιστα να πρέπει να καταβληθεί και πρόστιμο (!) για τη νομιμοποίησή τους. Δηλαδή, σε μία τόσο κρίσιμη συγκυρία που οι υποχρεώσεις των φορέων διοίκησης και διαχείρισης λιμένων αυξάνονται (αποκατάσταση υποσκαφών που προκαλούν στους λιμένες τα σύγχρονα Ε/Γ-Ο/Γ πλοία, εφαρμογή ISPS κ.α.) χωρίς να αυξηθούν και οι θεσμοθετημένοι πόροι τους, η Πολιτεία έρχεται να τους απομυζήσει ζητώντας την καταβολή προστίμων. Για παράδειγμα, ο προβλήτας Ε/Γ-Ο/Γ σκαφών του λιμένα Λειψών, αρμοδιότητας της Υπηρεσίας μας, κινδυνεύει να καταρρεύσει και παρά τις αγωνιώδεις εκκλήσεις ας, ουδείς φορέας του κράτους δέχθηκε να συνεισφέρει (έστω μερικώς) στην αποκατάσταση των υποσκαφών. Όμως, θα έλθει στιγμή που η Πολιτεία θα απαιτήσει από την Υπηρεσία μας να καταβάλει και πρόστιμο για την νομιμοποίησή του!
3) Εν μέσω της παρούσας συγκυρίας, κατά την οποία ο εσωτερικός τουρισμός έχει υποστεί καθίζηση, τα μικρά νησιά του ανατολικού Αιγαίου στηρίζουν ένα μεγάλο μέρος των ελπίδων τους για τουριστική ανάπτυξη και την εν γένει επιβίωσή τους στις ημερήσιες κρουαζιέρες καθώς και στην έλευση θαλαμηγών και τουριστικών σκαφών από την γειτονική Τουρκία. Μία σχετικά άμεση λύση στο πρόβλημα έλλειψης λιμενικών υποδομών, αποτελεί η τοποθέτηση πλωτών εξεδρών στη θάλασσα. Προφανώς, δεν είμαστε υπέρμαχοι της αυθαιρεσίας ή της ασυδοσίας. Στις πλείστες περιπτώσεις, οι φορείς που τις τοποθετούν δεν έχουν εξ υπαρχής την πρόθεση να παρανοήσουν. Θα πρέπει, όμως, να κατανοήσετε ότι ιδιαίτερα μετά την εφαρμογή του Προγράμματος «Καλλικράτης», δήμοι και λοιποί φορείς των ακριτικών νησιών που διαθέτουν μόνον δύο ή τρεις διοικητικούς υπαλλήλους και μάλιστα ανειδίκευτους (δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) αδυνατούν εξ αντικειμένου να διεκπεραιώσουν τόσο σύνθετες διαδικασίες. Από την άλλη πλευρά, ουδείς μπορεί να παραμένει ασυγκίνητος μπροστά στο θέαμα τουριστικών σκαφών που προσεγγίζουν ένα μικρό νησί και αναχωρούν αμέσως διότι δεν βρίσκουν θέση ελλιμενισμού.
Επομένως, θεωρούμε ότι πριν η Πολιτεία εξαπολύσει τα αστυνομικά της όργανα προς βεβαίωση παραβάσεων και επιβολή κυρώσεων θα πρέπει αφενός να απλοποιήσει το νομικό πλαίσιο που διέπει την κατασκευή έργων στον αιγιαλό και στον παράκτιο θαλάσσιο χώρο (δημιουργώντας πλείστα όσα προβλήματα στη λειτουργία μας) και αφετέρου να μεριμνήσει για την επάνδρωση των μικρών ακριτικών δήμων και των εποπτευόμενων από αυτούς υπηρεσιών με εξειδικευμένο προσωπικό, ώστε να αποκτήσουν την αντικειμενική δυνατότητα τήρησης της νομοθεσίας.
Πρέπει επιτέλους η Πολιτεία να ενσκήψει πάνω από τα προβλήματα των μικρών νησιών με διάθεση προσφοράς βοήθειας και να πάψει να τα αντιμετωπίζει ως μητριά που τα εγκαταλείπει στην τύχη τους, συμπεριφερόμενη μόνον ως τιμωρός.
Ο Πρόεδρος
Αθανάσιος Ελισσαίου
