Για την αλλαγή υφιστάμενου νομικού πλαισίου περί αιγιαλού, παραλίας και λιμενικών εγκαταστάσεων αναφέρεται στην παρακάτω επιστολή του προς τον Γ.Γ. Τουρισμού Γενική Διεύθυνση Επενδύσεων και Χωροθετήσεων ο πρόεδρος του ΔΗΛΙΤΑΠ.

 

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Είναι διαπιστωμένο ότι κατά την δεκαετία του 1970 που κατασκευάσθηκαν τα περισσότερα λιμάνια που μέχρι και σήμερα εξυπηρετούν τα νησιά μας, σε πολλές περιπτώσεις δεν είχαν ακολουθηθεί οι νόμιμες διαδικασίες αδειοδότησης. Συγκεκριμένα, στις περιοχές κατασκευής τους δεν είχε προηγηθεί ο καθορισμός οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας καθώς και χερσαίας λιμενικής ζώνης, δεν είχαν ληφθεί οι γνωμοδοτήσεις των συναρμόδιων Υπουργείων κ.ο.κ. Αποτέλεσμα αυτών των παραλείψεων είναι λιμάνια που κατασκευάστηκαν από κρατικούς φορείς (λιμενικά ταμεία) με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου και αποτελούν τις πύλες εισόδου στα νησιά μας να θεωρούνται ακόμα και σήμερα από τις υπηρεσίες του Υπουργείου σας μη νόμιμα έργα, κάτι που ισχύει και για τα οκτώ λιμάνια που υπάγονται στην δικαιοδοσία της Υπηρεσίας μας!

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή, η Υπηρεσία μας αλλά και οι Δήμοι που μετέχουν σε αυτήν καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια, ξεκινώντας από τον καθορισμό οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας όπου δεν υπάρχουν. Όμως, η διαδικασία αυτή έχει αποδειχθεί εξαιρετικά δυσχερής, αφού διχογνωμίες ανάμεσα στις συναρμόδιες υπηρεσίες και φορείς οδηγούν σε πολυετείς καθυστερήσεις ή ακόμα και αδυναμία κατάληξης σε κοινή συνισταμένη. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο καθορισμός οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας στην περιοχή του λιμένα Σκάλας Πάτμου επιτεύχθηκε μετά από πεντέμισι έτη επίπονων προσπαθειών, ενώ σε άλλες περιπτώσεις όπως για παράδειγμα στην περιοχή του Λακκίου Λέρου έχει προκύψει αδιέξοδο, λόγω ασυμφωνίας της υφιστάμενης κατάστασης με

το ιταλικό κτηματολόγιο. Έχοντας πληροφορηθεί από τον πρώην Υφυπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Φλωρίδη ότι στο παρελθόν το Υπουργείο Οικονομικών προμηθεύτηκε το υπόβαθρο που απαιτείται για τον ταχύτατο καθορισμό των οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας σε ολόκληρη την χώρα, αναρωτιόμαστε γιατί πρέπει ακόμα δημόσιοι φορείς και ιδιώτες να ταλαιπωρούνται επί τόσα χρόνια και να δαπανούν χρήματα για να καθοριστούν οι παράκτιες ιδιοκτησίες του Ελληνικού Δημοσίου.

Επισημαίνουμε μάλιστα, ότι από επαφές μας με εκπροσώπους μεγάλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της κρουαζιέρας, έχουμε διαπιστώσει ότι οι καθυστερήσεις που σημειώνονται σε αυτό το επίπεδο αποτελούν τον πρώτο ανασταλτικό παράγοντα στην πρόθεσή τους να επενδύσουν στη χώρα μας, κατασκευάζοντας νέους προβλήτες κατάλληλους για την εξυπηρέτηση σύγχρονων κρουαζιεροπλοίων.

Σε όσες περιοχές υφίστανται δημοσιευμένες σε ΦΕΚ αποφάσεις καθορισμού οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας η προσπάθειά μας εστιάζεται στον καθορισμό χερσαίων λιμενικών ζωνών, ώστε να οριοθετηθεί η περιοχή ευθύνης της Υπηρεσίας μας, αλλά και των κατά τόπους λιμενικών αρχών.

Ωστόσο, το γεγονός πως οι λιμένες μας θεωρούνται όπως προαναφέρθηκε μη νόμιμα έργα αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο. Έτσι, φθάνουμε σε τραγελαφικές καταστάσεις, αφού η Υπηρεσία μας θεωρείται αρμόδια να μεριμνά για την λειτουργία, συντήρηση, εκσυγχρονισμό κ.ο.κ. των λιμένων αυτών, αλλά παράλληλα δεν της επιτρέπεται να τους διαχειριστεί παραχωρώντας π.χ. τη χρήση και εκμετάλλευση των κτιρίων επιβατών σε ιδιώτες ή ακόμα και την απλή εποχιακή χρήση λίγων τετραγωνικών μέτρων σε κάποιον μικροπωλητή! Όμως, η πιο σοβαρή συνέπεια της ανυπαρξίας αποφάσεων καθορισμού χερσαίων λιμενικών ζωνών είναι η αδυναμία μας να απορροφήσουμε κονδύλια από το ΕΣΠΑ για τον εκσυγχρονισμό των λιμένων μας, αφού η προσκόμιση των δημοσιευμένων στο ΦΕΚ σχετικών αποφάσεων αποτελεί απαραίτητο στοιχείο του υποβληθησόμενου φακέλου στις οικείες διαχειριστικές αρχές.

Τέλος, όταν η Υπηρεσία μας αποφάσισε να καταθέσει στην Κτηματική Υπηρεσία Δωδεκανήσου αιτήσεις για τη νομιμοποίηση των έργων που θεωρούνται μη νόμιμα, με έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι πέραν της λήψης των γνωμοδοτήσεων του άρθρου 14 του Ν. 2971/2001, θα πρέπει να καταβληθούν πρόστιμα ύψους αρκετών δεκάδων χιλιάδων ευρώ για καθένα από αυτά. Με άλλα λόγια, το Ελληνικό Δημόσιο αντί να φροντίσει να επιλύσει νομοθετικά προβλήματα που χρονίζουν επί δεκαετίες και δημιουργήθηκαν εξαιτίας και της αδράνειας των δικών του οργάνων (π.χ. κατά τόπους λιμενικών αρχών), έρχεται να απομυζήσει τα υφιστάμενα σήμερα Ν.Π.Δ.Δ. για σφάλματα που διαπράχθηκαν δεκαετίες προ της ίδρυσής τους και για τα οποία φυσικά δεν ευθύνονται.

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Μετά από δέκα χρόνια εφαρμογής του Νόμου 2971/2001 θεωρούμε ότι έχει καταστεί σαφέστατο ότι αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα νομοθετήματος που προάγει την γραφειοκρατία και εμποδίζει την επιχειρηματικότητα, την ανάπτυξη των λιμενικών υποδομών και κατ' επέκταση των παράκτιων περιοχών της χώρας. Αυτός θεωρούμε πως είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο η χώρα μας δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί τον τομέα του θαλάσσιου τουρισμού όπως θα αναμενόταν, καθιστώντας τον βασικό πυλώνα της οικονομικής της ανάπτυξης. Οι προσπάθειες που γίνονται το τελευταίο διάστημα για βελτιώσεις επί μέρους διατάξεων δεν αρκούν για να αλλάξουν τον χαρακτήρα του. Για το λόγο αυτό φρονούμε ότι χρήζει αντικατάστασης από ένα σύγχρονο νομοθέτημα που θα απλουστεύσει ριζικά τις σχετικές διαδικασίες.

Μέχρι τότε και με σκοπό την αντιμετώπιση του ανωτέρω περιγραφέντος παραλογισμού, παρακαλούμε για την άμεση προώθηση νομοθετικής ρύθμισης προκειμένου όλα τα έργα που κατασκευάστηκαν από φορείς του Δημοσίου μέχρι την ψήφιση του Νόμου 2971/2001 να καταστούν αυτοδικαίως νόμιμα. Ωστόσο, εάν τούτο δεν είναι δυνατόν για νομικής φύσεως λόγους, προτείνουμε στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 21 του ανωτέρω Νόμου να προστεθεί η φράση «Η διαδικασία καθορισμού δεν κωλύεται από την ύπαρξη στους χώρους αυτούς έργων της παραγράφου 1 του άρθρου 14 που έχουν κατασκευασθεί από φορείς του δημόσιου τομέα, όπως αυτός ορίζεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 51 του ν. 1892/1990(Α΄101), όπως ισχύει, χωρίς άδεια ή με υπέρβαση αυτής, πριν την ισχύ του παρόντος νόμου».

Θερμά παρακαλούμε για τις ενέργειές σας.

Ο Πρόεδρος

Αθανάσιος Ελισσαίου