Αγαπητή κυρία Μουλιάτη,

 

Με θλίψη ανέγνωσα το δημοσίευμά Σας, περί δημοπράτησης παραλιών.

Η Πάτμος, ανέκαθεν, υπήρξε ένα νησί το οποίο μεταξύ ολίγων άλλων, απετέλεσε πόλο έλξης για την απλότητά του, την αρχιτεκτονική, την φιλοξενία του (μέχρι προ ολίγων δεκαετιών) αλλά πάνω απ΄ όλα για την βαρυσήμαντη ιστορικότητά του.

Πάρα πολλοί άνθρωποι, έλληνες και ξένοι, και μάλιστα φωτεινά παραδείγματα (ιδιαίτερα στο παρελθόν), επέλεξαν την Πάτμο ως τόπο προορισμού ή ως τόπο διαμονής, ἐστω και τους θερινούς μήνες, διότι διέκριναν και σεβάστηκαν όλα τα παραπάνω.

Εάν εμείς σήμερα έχουμε πραγματικά επίγνωση όλων αυτών, αλλλά παρόλ' αυτά αποφασίζουμε να δημοπρατήσουμε παραλίες (όπως το Λιβάδι του Γερανού), είμαστε άξιοι της τύχης μας στο ἀμεσο μέλλον.

Εάν θέλουμε να γίνουμε Μύκονος ή Ρόδος, είναι πολύ εύκολο.

Και εάν θέλει να δημοπρατήσει ο Δήμος μας τις οποιεσδήποτε παραλίες, ας δώσει παράλληλα την ελευθερία να λειτουργούν Καντίνες και Beach Bar προς όφελος όλων (!!!)

Προκειμένου βέβαια ο Δήμος μας να εισπράξει κάποια χρηματικά ποσά, τα οποία μπορεί να είναι αναγκαία για την λειτουργία του, ας το κάνει.

Αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα ωφέλη από οποιουσδήποτε άλλους παράγοντες, τους οποίους ίσως ο Δήμος μας δεν έχει εκλάβει καν υπόψη....

Και ας αναλογιστεί ο καθένας μας, τι θα κερδίσουμε και τι θα χάσουμε με τέτοιου είδους αποφάσεις.

Χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανέναν και οποιονδήποτε,

Ας σκεφτούμε όλοι για τα πραγματικά οφέλη του νησιού μας.

Έχουμε κάθε δυνατότητα, πέραν του άμεσου αλλά πλην μικροπρόθεσμου κέρδους.

Γιάννης Μ. Μελιανός