Το αγαπημένο μου ποίημα στο σχολείο που το λέγαμε τραγουδιστά, ήταν το ΚΟΚΚΙΝΟ , από τα “Χρώματα” της αείμνηστης Σοφίας Κυριακίδου.
Κόκκινα είναι τα χείλη
και τα ρόδα του Απρίλη,
τα αυγά της Πασχαλιάς
και τα μήλα της μηλιάς
και η κορδέλα μου ακόμα
έχει κόκκινο το χρώμα.
Τις ημέρες αυτές της Ανάστασης, το κόκκινο πήρε άλλη διάσταση.
Εκτός από τα κόκκινα χείλη ή το κόκκινο φόρεμα που αναδεικνύουν τη γυναικεία θηλυκότητα και εντυπωσιάζουν,
το κατακόκκινο τριαντάφυλλο που συμβολίζει τον έρωτα, το ζεστό παθιασμένο χρώμα, είναι για μένα, το σύμβολο της απόδειξης της Ανάστασης, της ψυχής και της πίστης μας,
από,
το αίμα του Χριστού που χύθηκε στο Σταυρό.
από,
τα αυγά στο καλάθι της Παναγιάς που βάφτηκαν
κόκκινα ,πέφτοντας πάνω τους τα δάκρυα της,
όταν ικέτευε τους φρουρούς του τάφου του Χριστού να μη “πειράξουν” τον ΥΙΟ της.
Από την μετατροπή πάλι των άσπρων αυγών σε
κόκκινα που ζήτησε άπιστη γυναίκα για να πειστεί ότι αναστήθηκε ο Χριστός !
Το κόκκινο συμβολίζει το αίμα και τη θυσία τουΧριστού. Την Ανάσταση του.
Τη χαρά και την ψυχική υγεία.
Είναι το χρώμα του Πάσχα.
Γι αυτό ας μείνουμε στην θρησκευτική μας παράδοση, συμβολικά.
Κόκκινα αυγά. Κόκκινο τραπεζομάντηλο.
Κόκκινα γαρύφαλλα, Κόκκινα τριαντάφυλλα
Όχι άλλο χρώμα για την Ανάσταση!
Ας βάλουμε παντού και στην καρδιά μας.
Το κόκκινο της πίστης και της αναστάσιμης απόδειξης το χρώμα της χαράς.