ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Διεκδικητική αγωγή – παρέμβαση της Μονής από Δήμο και ελληνικό δημόσιο
του Νίκου Μελιανού
ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ ΣΤΗΝ ΠΑΤΜΟ
Το είχαν αφήσει να εννοηθεί και απλά στις 6 Ιουνίου επιβεβαίωσαν το γεγονός και μαζί με αυτό και το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, κύκλοι της Ιεράς Μονής Πάτμου, ότι δεν πρόκειται να μείνουν αδρανείς στη διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και του Δήμου Πάτμου, με έπαθλο τη διεκδίκηση του μισού νησιού της Πάτμου του βορείου τμήματος, από την Νετιά και πέρα.
Και επειδή αυτό το γεγονός θυμίζει την παροιμία «δύο γάϊδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα» αποφάσισε η μονή να παρέμβει δυναμικά και να διεκδικήσει την επιστροφή των πάλαι ποτέ εδαφών, ανηκόντων εις την ιδιοκτησία της, που είχαν παραχωρηθεί μέσω των χρυσοβούλων λόγων και διά του ιδρυτή της Οσίου Χριστοδούλου.
Όλα είχαν ξεκινήσει όταν λίγο μετά το Πάσχα όπως αρχικά είχαμε πρώτοι αποκαλύψει, το Ελληνικό δημόσιο κατέθεσε την πρώτη από τις 25 περίπου διεκδικητικές αγωγές κατά της περιουσίας του δήμου Πάτμου, τουλάχιστον αυτής που δήλωσε στο κτηματολόγιο, ζητώντας την επιστροφή και την κατοχύρωση σε αυτό 835,5 στρέμματα στο ΒΑ τμήμα του νησιού και πιο συγκεκριμένα από το Φανάρι του Γερανού μέχρι του Απολλού. Προφητικά δε είχαμε τονίσει ότι δεν είναι δυνατόν η Μονή να παραμείνει αμέτοχη και να παραχωρήσει «τα άγια τοις κυσί» και έτσι η θέση μας έγινε πραγματικότητα όταν σε μια ιστορική ημερομηνία 6 Ιουνίου 2017 (απόβαση στη Νορμανδία 1944-αρχή του τέλους του ναζισμού) έκανε κύρια παρέμβαση σε αγωγή διανομής κοινού ακινήτου σύμφωνα , με τον κώδικα πολιτικής δικονομίας άρθρα 79-85 , και σύμφωνα με την 44/97 γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου για αγωγή διανομής κοινού ακινήτου αλλά και σύμφωνα με το νέο νόμο 4334/2015. Τι ώθησε στα αλήθεια τη Μονή να προβεί σε αυτή την ενέργεια η οποία φυσικά δεν θα είναι η μόνη;
Προφανώς η διαμάχη δήμου και ελληνικού δημοσίου και είναι γεγονός ότι τόσα χρόνια που δεν είχε εμπλοκή το ελληνικό δημόσιο δεν υπήρχε πρόβλημα. Τώρα όμως θεωρείται ότι είναι καλύτερα να επιστρέψει η ιδιοκτησία στον αρχικό δικαιούχο που είναι η Μονή η οποία μπορεί να κατοχυρώσει καλύτερα την περιουσία της βάσει των χρυσοβούλων λόγων (άλλωστε και το Σύνταγμα που προστατεύει την περιουσία της) σε αντίθεση με τον Δήμο που δεν έχει χρυσόβουλα, δεν έχει πράξη μεταβίβασης, έχει μόνο άχρηστο και παραποιημένο νοταρικό γράμμα του 1720 με το οποίο δηλώθηκε η περιουσία οτυ στο κτηματολόγιο, που ακόμαη και αν γίνουν δεkτά, μετά τη συνθήκη ειρήνης των Παρισίων περιέρχονται στην δικαιοδοσία του Ελληνικού Δημοσίου.
Σε σχετική ερώτηση σε κύκλους της Μονής γιατί αυτή η αντίδραση τώρα και όχι ενωρίτερα, μας απάντησαν:
“Το ότι δεν αντιδρούσαμε δεν σημαίνει ότι αποδεχόμασταν την κατάσταση με την καταπάτηση που έκανε ο Δήμος. Αλλά δεν θέλαμε να δημιουργηθεί πρόβλημα . Όταν όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι και ο Δήμος προέβη σε αγωγές κατά των δημοτών (100 τον αριθμό) και το δημόσιο διεκδικεί την περιουσία μας, αποφασίσαμε να παρέμβομε».
Και δημιουργούνται νέοι ορίζοντες τόσο για τoν κόσμο όσο και για το δήμο, αφού οι κάτοικοι εναντίον των οποίων εστράφη, θα γλυτώσουν την εκδίκαση των αγωγών ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων. Όσο για το δήμο δημιουργείται ένα μεγάλο ερώτημα. Τα τόσες χιλιάδες ευρώ που τόσα χρόνια δαπανήθηκαν και ίσως θα δαπανηθούν ποιος θα τα πληρώσει;
Ακούστηκε ότι στο σύνολο του το ποσόν θα πλησιάσει τις 450.000 ευρώ. Αν είναι δυνατόν.!!
Κάποια στιγμή, οι αστοχίες στη διοίκηση, οι ΕΜΜΟΝΕΣ και οι αγκυλώσεις των κρατούντων την εξουσία, πρέπει να πληρώνονται από την τσέπη τους για να βάζουν μυαλό και να μην το ξανακάνουν και για να παραδειγματίζονται και οι μελλοντικές γενιές. Και τούτο επειδή σύμφωνα με τις θέσεις κοινωνιολόγων η ποινή λειτουργεί και προληπτικά και κατασταλτικά.
Ένα καινούργιο σήριαλ ξεκίνησε, τα επεισόδια του οποίου αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον .
