ΓΙΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΚΟΦΤΙ
Τη μέρα της γιορτής του Σταυρού το εκκλησάκι στο Διακόφτι γιόρτασε όπως κάθε χρόνο.Αποβραδίς στον εσπερινό, αλλά και ανήμερα στη λειτουργία του, η συμμετοχή του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη. Απ όλη την Πάτμο, πήγαν να τιμήσουν τη χάρη του. Η πίστη των Πατινιών ότι και να συμβεί δε ελαττώνεται. Δε χάνονται επίσης οι παραδόσεις και τα έθιμα. Είναι όλα άρρηκτα δεμένα με την ιστορία μας από τα βάθη των χρόνων.Το εκκλησάκι έχει τη δική του ιστορία, που αποδεικνύει, την πίστη των παλιών και των σημερινών.Το εκκλησάκι είναι πεντακοσίων ετών. Η ρίζα του ανήκει στη Μονή. Στη συνέχεια το ανέλαβε η οικογένεια Πετρή και σήμερα ανήκει στον κ. Νάσο Μηνά.Η παράδοση λέει πως κάθε χρόνο γινόταν πανηγύρι με λύρες και βιολιά. Σε ένα από αυτά τα πανηγύρια και κατά τη διάρκεια που ο λυράρης έπαιζε και οι κοπέλες χόρευαν, από τις Αλυκές εμφανίστηκαν μέσα στη νύχτα οι πειρατές και ο λυράρης που τους είδε, άρχισε να τραγουδά με τη λύρα του στίχους, προειδοποιώντας τον κόσμο να φύγει. Πράγματι ο κόσμος πανικόβλητος δεν ήξερε από πού να φύγει αλλά έγινε το θαύμα. ?νοιξε ο τοίχος του ιερού και βγήκαν όλοι. Ο μόνος που δεν πρόλαβε ήταν ο λυράρης τον οποίο και έσφαξαν οι πειρατές.Ο κ. Νάσος Μηνάς είναι αδελφός της κ. Ειρήνης Καστή, συζύγου του αείμνηστου Ανάργυρου γιατρού Παρίση Καστή, όπως είχε χαρακτηριστεί εξ αιτίας της ιατρικής προσφοράς του στην Πάτμο. Ο κ. Νάσος Μηνάς, ανακαίνισε το εκκλησάκι, το φροντίζει και το συντηρεί. Μένει στην Αμερική, αλλά κάθε χρόνο έρχεται στη γιορτή του. Από τις παρεμβάσεις που έκανε ήταν το ξυλόγλυπτο τέμπλο, το οποίο φιλοτέχνησε ο Γιώργος Α. Μπαχάς όταν ήταν 27 χρονών. Κτίστηκε επίσης το σπιτάκι δίπλα, μπήκε ρεύμα και εξυπηρετεί στο καφέδισμα και σε όλες τις βοηθητικές εργασίες της εκκλησίας. Πρέπει να τονίσουμε, όπως μου είπε η κ. Καστή, την οικειοθελή προσφορά του κ. Γιάννη Δ.Μιχελλή, στο φρεσκάρισμα της εκκλησίας. Την προσφορά της οικογένειας Κάνδρου από τη Χώρα, στη φροντίδα της καθ όλη τη δια΄ρκεια του χρόνου. Επίσης πρέπει να θυμιθούμε, πως μέχρι και πριν από μερικά χρόνια, η παράδοση ήθελε τους οργανοπαίχτες του νησιού να διασκεδάζουν με τραγούδια και χορούς τον κόσμο, μετά τον εσπερινό. Ο Λευτέρης Καμίτσης πρωτοστατούσε, και με τα όργανα έδινε μια άλλη ατμόσφαιρα στη βραδιά.” Ας ευχηθούμε ότι σύντομα θα ξαναζήσουμε τις παλιές καλές παραδοσιακές στιγμές.
