Άλλη μια χαμένη χρονιά στον τομέα κατασκευής μεγάλων έργων στην Πάτμο.  

 

του Νίκου Μελιανού

Είναι γεγονός ότι οι δημοτικές αρχές έρχονται και παρέρχονται και χαρακτηρίζονται από το έργο το οποίο επιτέλεσαν ή επιτελούν. Ακόμη είναι γνωστό ότι υπάρχει συνέχεια των έργων και όχι των λόγων, και θεωρείται ότι παρά τις όποιες αγκυλώσεις, τις εμμονές και τις στρεβλώσεις που ενίοτε τις διακατέχουν, οι εκάστοτε τοπικοί πολιτικοί ταγοί όλο και κάτι κάνουν, ενώ θα μπορούσαν να κάνουν πολλά περισσότερα, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην περαιτέρω ανάπτυξη και πρόοδο του νησιού.

Υπάρχουν όμως χρονικές περίοδοι κατά τις οποίες ενέργειες ή πράξεις δημιουργούν αρκετά ερωτηματικά για την εξέλιξη , την ευημερία και το καλό όνομα του νησιού, ειδικά τα τελευταία χρόνια και πιο συγκεκριμένα τα τελευταία δύο χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων, όχι μόνο δεν εκτελούνται μεγάλα έργα, όχι μόνο δεν ετοιμάζονται μελέτες, αλλά είτε σταματούν, είτε δεν έχουν ξεκινήσει έργα τα οποία είχαν προγραμματιστεί με πολύ κόπο και αγώνα των προγενεστέρων δημοτικών αρχών. Όσον αφορά δε τις ανακοινωθείσες από τον τύπο υπογραφές προγραμματικών μελετών, με τη συνοδεία των απαραίτητων φωτογραφιών, είναι άγνωστο το πότε και το εάν αυτές θα πραγματοποιηθούν παράγοντας έργο.

Είναι δε άξιο προσοχής το γεγονός της ψήφισης του Τεχνικού προγράμματος για το 2026 το οποίο είναι σχεδόν αντιγραφή του περσινού, χωρίς στην ουσία κάποιο μεγάλο έργο, έχοντας όμως περί τους 20 κωδικούς για έργα με 1.000 ευρώ στον καθένα, απλά για να φαίνεται ότι υπάρχει προγραμματισμός έργων και να παραπλανήσουμε τον ψηφοφόρο. Ακόμη και τα εξαγγελθέντα κολοσσιαία αθλητικά έργα τα τόσο διαφημισθέντα, ανήκουν σ’ αυτήν την κατηγορία. Θλίβεται βέβαια κάποιος, σε σύγκριση με την Πάτμο, αλλά πραγματικά χαίρεται παρακολουθώντας τις προόδους του γειτονικού νησιού Λειψώ, το οποίο αποτελεί ‘’ παράδειγμα απορροφητικότητας χρηματοδότησης έργων ‘’ σύμφωνα με τον Υφυπουργό Εσωτερικών κ. Θεόδωρο Λιβάνιο.

Όμως υπάρχει και η καθημερινότητα η οποία και αυτή θα πρέπει να προσεγγίζεται με σκοπό και στόχο την επίλυση των προβλημάτων που καθημερινά δημιουργούνται. Αφορμή της καταγραφής της σημερινής πραγματικότητας πήραμε από μια τυχαία επίσκεψη στην πλατεία Κάμπου, στον παράπλευρο χώρο της οποίας υπήρχε μια μικρή UNISEX - για άνδρες και γυναίκες - τουαλέτα για τις ανάγκες ντόπιων και ξένων.

 

Στο χώρο υπήρχαν μερικοί τουρίστες οι οποίοι μετά από ερώτηση, επεσκέφθησαν τη μικρή τουαλέτα. Τόσο η απογοήτευση, όσο και οι αντιδράσεις τους ήταν εμφανείς, αφού έβριζαν με ακατονόμαστες φράσεις, όλο και κάτι βασικά των ξένων γλωσσών γνωρίζουμε, επειδή η πόρτα της μίνι τουαλέτας ήταν ερμητικά κλειστή και η οποία κινδύνευε να σπάσει από τα πολλαπλά χτυπήματα. Τους ζητήσαμε να βγάλουμε φωτογραφία την ώρα που κτυπούσαν την πόρτα, αλλά ευγενικά μας αρνήθηκαν και έφυγαν ήρεμοι αφού πείσθηκαν ότι η τουαλέτα είναι κλειστή λόγω επισκευής. Και αφού το πίστεψαν αυτοί, ας το αυτοπιστέψουμε και εμείς, κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας.

Και όμως η κατασκευή της μικρής τουαλέτας ( Better than the nothing ) καλύτερη από το τίποτα, κατασκευάστηκε επί δημαρχίας Γρηγόρη Στόικου περνώντας από χίλια μύρια κύματα και έκανε τη δουλειά της κουτσά-στραβά. Πλανώνται όμως κάποια ερωτήματα. Γιατί η τουαλέτα είναι κλειστή ;; Ποιος ή ποιοι και γιατί είχαν τη φαεινή ιδέα να την κλείσουν ;; Ποιοι λόγοι συνέβαλαν στο κλειδαμπάρωμα της ;; Θα επαναλειτουργήσει ;; Στα συνέδρια για τη βιώσιμη πόλη που παρακολουθεί ο κ. δήμαρχος αναφέρεται κάτι αντίστοιχο για τη βιωσιμότητα της ;;

Άσχετα με το εάν και πότε θα δοθεί σε δημόσια χρήση η τουαλέτα, καλό θα είναι οι κάτοικοι του Κάμπου , κυρίως ο δραστήριος Πολιτιστικός Σύλλογος και οι δημοτικοί σύμβουλοι του Κάμπου που ασκούν εξουσία, να πιέσουν πράγματα και καταστάσεις για να επαναλειτουργήσει τουλάχιστον αυτή, αφού τα δύο τελευταία χρόνια οι κάτοικοι δεν έχουν δει να γίνεται κάποιο μεγάλο και σημαντικό έργο στο χωριό τους παρά τις βαρύγδουπες προεκλογικές δηλώσεις, υποσχέσεις και δεσμεύσεις.