Η ατυχία του να είσαι νέα - νέος και να θέλεις να παίξεις μπάσκετ στην Πάτμο, ή να αθληθείς.
του Νίκου Μελιανού
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα !!!
Μετά σχετικό άρθρο της εφημερίδας μας για την έλλειψη ενός χώρου, ο οποίος θα στεγάσει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες 150 τουλάχιστον νεαρών αθλητών, στο μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, αλλά και όπου αλλού θα χρειαζόταν, επειδή φαίνεται ότι πήγε σε ώτα μη ακουόντων, και επειδή οι επιθυμίες αθλητών και γονέων έπεσαν στο κενό, είχα αποφασίσει να μην ασχοληθώ ξανά με την αβουλία, την αβελτηρία και τον ωχαδερφισμό των αρμοδίων αρχών, εκπρόσωποι των οποίων, αιρετοί όντες, το μόνο που γνωρίζουν είναι να θυμούνται τους νέους παραμονές των πανελληνίων εξετάσεων, αλλά και των εκλογών.
Όμως ένα τυχαίο γεγονός – ένα προγραμματισμένο ολιγόωρο ταξίδι στην Κω, μου έδωσε τη δυνατότητα να παρακολουθήσω τον τελευταίο αγώνα basket των πανκορασίδων της Πάτμου, που διεξήχθη στο κλειστό γυμναστήριο ΚΩ, ενώ παράλληλα συνόδευα τα 2 εγγόνια μου που πήγαν και αυτά χωρίς να έχουν δικαίωμα συμμετοχής , για ηθική συμπαράσταση, αφού μόνο τα κορίτσια έπαιζαν και η κοπελιά ήταν τραυματισμένη, όπως επίσης και μερικοί γονείς που όλη τη χρονιά ακολουθούσαν την ομάδα, και έτσι άλλαξα γνώμη μπαίνοντας στο κλειστό γήπεδο της ΚΩ.
Βέβαια θα πει κάποιος : ‘’μα καλά τόσο μεγάλη εντύπωση σου προκάλεσε το γήπεδο’’ ;; Φυσικά όχι, όμως δεν μπορούσα να μη φέρω στο μυαλό μου, αλλά και να παραβλέψω το γεγονός της ύπαρξης ενός χώρου, στον οποίο χειμώνα καλοκαίρι θα το χαίρονταν οι νεαροί αθλητές στο παιχνίδι τους, όπως και ότι θα χρησιμοποιούνταν πολλαπλώς και ποικιλοτρόπως.
Πραγματικά αισθάνθηκα άβολα, όμως θεωρώ ότι το ίδιο άβολα θα πρέπει να αισθάνθηκαν ή να αισθάνονται τα νεαρά κορίτσια και αγόρια τα οποία βρίσκονται σε μειονεκτική θέση απέναντι στους συναθλητές αντιπάλους τους, αφού αυτοί ‘’ δεν παίζουν και δεν προπονούνται στο κρύο και στη βροχή, δεν σπάνε πόδια, δάκτυλα, δεν έχουν στραμπουλήγματα των αθλητών κ.α.
Και επειδή θα πει κάποιος "μα καλά η Κως έχει 10 ομάδες, αλλά δεν έχουν 10 κλειστά και άλλοι αθλητές παίζουν σε ανοικτά γήπεδα". Σωστά , αλλά αυτά είναι σε άριστη κατάσταση και δεν έχουν τα ίδια χάλια με του δικού μας γηπέδου. Είναι δε κάτι που δεν τους αξίζει, εκτός και αν τα δικά μας παιδιά θεωρούνται ΠΑΙΔΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΘΕΟΥ.
Πραγματικά στο κλειστό γήπεδο υπάρχει άλλη αίσθηση του χώρου, κυρίως στους αθλητές, οι οποίοι αποδίδουν καλύτερα μέσα από τη θαυμάσια δουλειά του προπονητή Δημήτρη Μπαχά.
Άλλο ένα γεγονός το οποίο χρήζει μνείας και ειδικής αναφοράς και εντυπωσιάζει. Και ενώ κάποιοι έξυπνοι δικοί μας νεαροί φίλαθλοι πετούν καφέδες στον αγωνιστικό χώρο, με κίνδυνο τιμωρίας της ομάδας, οι νεαροί φίλαθλοι της Κω χειροκροτούσαν τα καλάθια όχι μόνο των δικών τους αθλητριών, αλλά και αυτών της ομάδας της Πάτμου. Γιατί αυτό είναι το πραγματικό νόημα του αθλητισμού. Πάλι γκρινιάζεις θα πει κάποιος. Όχι απαντώ, δεν είναι γκρίνια, είναι αγανάκτηση να βλέπει ή να μη βλέπει κάποιος, πως η νεολαία είναι απλά και μόνο για να γεμίζει το τσουβάλι με τα ψηφαλάκια των υποψηφίων δημάρχων με το δέλεαρ του face book και προς απόδειξη είναι το γεγονός των προεκλογικών φυλλαδίων των υποψηφίων δημάρχων, όπου μέσα σε αυτά περιλαμβάνονται τα μύρια όσα, ειδικά για τους νέους, ενώ στο τέλος της τετραετίας δεν έχουν κάνει τίποτε σχετικό, παραπέμποντας όμως στην επόμενη τετραετία με φθηνές δικαιολογίες.
Και θα επανέλθω σε κάτι γνώριμο, στο θέμα της τηλεμετρίας. Γιατί προτιμήθηκε η τηλεμετρία στο πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης, και όχι η κατασκευή ενός κλειστού με τα ίδια ή και λιγότερα χρήματα ( σχετικά ρεπορτάζ στα Πατμιακά Χρονικά ) , αλλά και να επιμένουν οι αρμόδιοι του δήμου ότι δεν προβλεπόταν από αυτό το πρόγραμμα, καθ’ ον χρόνο με το συγκεκριμένο πρόγραμμα γέμισε η Ελλάδα από κλειστά γήπεδα. Προσωπικά δε, θα προτιμούσα να μη γίνει η τηλεμετρία που απαιτεί νερό όλο το 24ωρο, ενώ δεν φτάνει στα σπίτια, εκτός από εξυπηρετικές συνδέσεις, για να μην κλέβουν το νερό, όπως λένε οι αρμόδιοι και να κατασκευαστεί το κλειστό γήπεδο, και ας κλέβουν το νερό, λες και θα σταματήσει το άθλημα – ας βρουν τη λύση οι αρμόδιοι κ αι να μη φορτώνεται η υπηρεσία ύδρευσης με άτομα τα οποία ασχολούνται με άλλα αντικείμενα.
Και είναι καλύτερο να γίνεται ένα μεγάλο και σημαντικό έργο κάθε 1 ,2 ,3 ,ή έστω και 4 χρόνια φτάνει να πιάνει τόπο , παρά έργα βιτρίνας ( ας μη αναφερθούν τα έργα που είχαν προγραμματιστεί και ξεμπλοκαρίστηκαν, ούτε για τις ασφαλτοστρώσεις, που είναι στο μεγαλύτερο μέρος έργο της περιφέρειας , χωρίς να μηδενίζεται το έργο της δημοτικής αρχής.) Ούτε πρέπει να επικρατεί η αφοριστική θέση, ότι η κατασκευή του κλειστού είναι Φαραωνικό έργο υψηλού κόστους και άρα μη πραγματοποιήσιμο.
Όμως ευθύνες έχουν και οι γονείς των νεαρών αθλητών, και ας μας συγχωρεθεί η διαπίστωση αυτή, αφού θα πρέπει να ειπωθεί ότι είναι μόνο λόγια και δεν έχουν πιέσει προς πάσα κατεύθυνση, όπως θα έπρεπε διεκδικώντας ίσες ευκαιρίες και το αυτονόητο. Το λέμε δε αυτό γιατί φαίνεται ότι κάποιοι για άγνωστους ή μάλλον γνωστούς λόγους, παίζουν με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των νεαρών αθλητών και αθλητριών. Οι νεαροί αθλητές δεν επαιτούν, αλλά ΑΠΑΙΤΟΥΝ. ΑΠΑΙΤΟΥΝ για ένα κλειστό γήπεδο, έργο το οποίο θα έπρεπε να είχε γίνει χθες, και αφού δεν έγινε χθες ας γίνει αύριο ή μεθαύριο. Οι όποιες προφητείες για δαπάνες της δήθεν συντήρησης του χώρου δεν ευσταθεί. Στο κλειστό της Κω μέτρησα 60 διαφημίσεις ,με τα έσοδα από τις οποίες όχι μόνο συντήρηση γίνεται αλλά και οποιαδήποτε προσθετική εργασία, ή αποκατάσταση του χώρου.
Στ’ αλήθεια που πήγε και τι έχει κάνει η διαπαραταξιακή επιτροπή που ψηφίστηκε εδώ και αρκετούς μήνες από το δημοτικό συμβούλιο και θα πήγαινε να συζητήσει με τον περιφερειάρχη στη Σύρο ή τη Ρόδο ζητώντας τη βοήθεια του για την κατασκευή του κλειστού. Ίσως έκτοτε να υπήρχαν αρκετά απανωτά απαγορευτικά και δεν ήταν δυνατός ο απόπλους, ή ίσως να είχε δίκιο ο Ελευθέριος Βενιζέλος ο οποίος συχνά-πυκνά έλεγε : "αν θέλεις να θάψεις κάποιο θέμα , φτιάξε μια επιτροπή να το εξετάσει’’.
Ας αφήσουν κάποιοι τις τζιριντζάνζουλες, και ας ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα του κλειστού, πριν είναι πολύ αργά, γιατί όπως λέει ο σοφός λαός :’’μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται’’.
Σημείωση : Στη μοναχική για τα εκτός έδρας παιχνίδια που έδιναν, στα εντός έδρας είχαν τη θερμή συμπαράσταση των συνομηλίκων τους μόνο, και ερήμην της τοπικής Αρχής, βλέπετε τα ψίχουλα της οικονομικής βοήθειας που δίνονται δεν είναι αρκετά ,οι νεαροί παίκτες είχαν και έχουν την πολύτιμη συμπαράσταση των γονέων τους, κυρίως των μητέρων, οι οποίες τα συνόδευαν στα εκτός έδρας παιχνίδια που δεν ήταν και λίγα, πάνω από 15 σε Κω, Κάλυμνο και Λέρο, καθ’ όλη τη διάρκεια τους, κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες, και ως εκ τούτου είναι άξιες συγχαρητηρίων.
