Το ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ και η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ των Εβραίων από τους Γερμανούς. Η 27η Ιανουαρίου ημέρα μνήμης για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από τον ΧΙΤΛΕΡ και τους συν αυτώ.
του Νίκου Μελιανού
80 και πλέον χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το ολοκαύτωμα ,δηλαδή τη συστηματική κεντρικά συντονισμένη και σχεδιασμένη δίωξη και δολοφονία έξι εκατομμυρίων 6.000.000. Ευρωπαίων Εβραίων από το Γερμανικό Ναζιστικό Καθεστώς καθώς και από τους συμμάχους και συνεργάτες τους.
Το ολοκαύτωμα χαρακτηρίζεται και από έναν άλλο όρο ,αυτόν της γ ε ν ο κ τ ο ν ί α ς , και πρόκειται για λέξεις με πολύ συγκεκριμένο νόημα, που αναφέρονται στα βίαια εγκλήματα ,που διαπράττονται εις βάρος μιας ομάδας με στόχο το φυσικό αφανισμό της. Χρησιμοποιήθηκε από τον Πολωνοεβραίο δικηγόρο Rafael Lemkin o οποίος προσπάθησε να αποδώσει εννοιολογικά την ιστορική μοναδικότητα της Ναζιστικής Πολιτικής και των συστηματικών δολοφονιών, συμπεριλαμβανομένου και του αφανισμού των Εβραίων της Ευρώπης.
Σχημάτισε τη λέξη genocide συνδυάζοντας το συνθετικό geno από την Ελληνική λέξη γένος , και cide , από τη Λατινική λέξη για τη δολοφονία. Για να καταλήξει στη διατύπωση αυτού του νέου όρου, ο Λέμκιν έδωσε ερμηνευτικό προβάδισμα στην ιδέα ενός συντονισμένου σχεδίου, το οποίο βασίζεται σε μια σειρά από συντονισμένες ενέργειες, οργανωμένου χαρακτήρα, και αποβλέπει στην καταστροφή των βασικών θεμελίων της ζωής εθνικών ομάδων, με απώτερο σκοπό και στόχο τη βιολογική εξόντωσή και εξάλειψή τους.
Ο όρος εισάγεται στο διεθνές δίκαιο με τη σύμβαση του 1948 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και ορίζεται ότι γενοκτονία είναι η επιδίωξη καταστροφής ,συνολικά ή μερικά ,μιας Εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας είτε με τη δολοφονία των μελών της είτε με την πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε κάποια από τα μέλη της είτε με τη σκόπιμη επιβολή στην ομάδα δυσμενών συνθηκών ζωής, ώστε να επέλθει η φυσική εξόντωσή της , είτε με την επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή γεννήσεων στο εσωτερικό της και με την υποχρεωτική μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε κάποια άλλη.
Το ολοκαύτωμα ξεκίνησε το 1933, όταν ο Αδόλφος Χίτλερ και το ναζιστικό Κόμμα κατέλαβαν την εξουσία στη Γερμανία και έληξε το 1945 όταν τερματίζεται ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Οι Εβραίοι από το 1933 τελούσαν υπό δίωξη στη Γερμανία και όσο οι Ναζί επέκτειναν την κυριαρχία τους στην Ευρώπη, ιδιαίτερα την Ανατολική, τόσο η θέση τους βαθμιαία υποβαθμίστηκε. Η κατάληψη της Πολωνίας είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του γκέτο της Βαρσοβίας ,όπου συνωστίστηκαν, υπό περιορισμό, 500.000 Εβραίοι. Φυσικά θα πρέπει να ειπωθεί πως το γκέτο ήταν χώρος περίπου τόσος όσος αναλογεί σε μια συνοικία, μέσα στον οποίο περιόριζαν οι Γερμανοί τους Εβραίους, αφαιρώντας τους κάθε δυνατή επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο. Η ονομασία προέρχεται από ομώνυμη Εβραϊκή συνοικία της Μεσαιωνικής Βενετίας.
Το 1941 και 1942 η ναζιστική Γερμανία ανέγειρε πέντε κέντρα εξόντωσης στην κατεχόμενη από τη Γερμανία Πολωνία : στο Κέλκνο, στο Μπέλζεκ, στο Σόριμπορ, στην Τρεμπλίκα και στο Άουσβιτς – Μπιρκενάου. Οι Γερμανικές αρχές με τη βοήθεια των συμμάχων και των συνεργατών τους, μετέφεραν Εβραίους από όλη την Ευρώπη σε αυτά τα κέντρα εξόντωσης ενώ ένα μικρό ποσοστό αυτών επιλέχθηκε για καταναγκαστική εργασία , ωστόσο η συντριπτική πλειοψηφία δολοφονήθηκε σχεδόν αμέσως σε θαλάμους αερίων ή φορτηγά- θαλάμους αερίων. Μόνο σε αυτά τα πέντε κέντρα εξόντωσης δολοφονήθηκαν 2,7 εκατομμύρια Εβραίοι, άνδρες, γυναίκες και παιδιά.
Μετά την εισβολή στη Ρωσία ο Χίτλερ και οι συνεργάτες του επιχείρησαν την καθολική εξόντωση των Εβραίων στην Ευρώπη, επειδή θεωρούσαν πολύ εκτεταμένη τη διεθνή παρουσία του Εβραϊκού στοιχείου .Γι’ αυτό επινόησαν και εφάρμοσαν εφιαλτικές πρακτικές εξόντωσης ανθρώπων, όπως : Φυσική εξόντωση έπειτα από επώδυνη παραμονή σε γκέτο ή σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, μαζικές εκτελέσεις, χρήση δηλητηριωδών αερίων όπως το Τσυκλόν Β ,προκειμένου να προκληθεί μαζικός θάνατος κ.α . Στα εκατομμύρια των νεκρών της θηριωδίας των ναζιστών προστέθηκαν και άλλοι 70.000 οι οποίοι συνελήφθησαν στην Ελλάδα , ενώ πολλοί γλύτωσαν με τη βοήθεια που τους πρόσφεραν οι Έλληνες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης έχουν γίνει συνώνυμα της απανθρωπιάς και του τρόμου. Όλα αυτά είναι γνωστά ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το 1996 με πρωτοβουλία του Προέδρου της Γερμανίας Ρόμαν Χέρτζογκ η 27η Ιουνίου ανακηρύχθηκε ημέρα μνήμης για τα θύματα του ολοκαυτώματος και το 2005 τα Ηνωμένα Έθνη υιοθέτησαν αυτήν την πρακτική.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ιστορία και δεν πρέπει να επαναλαμβάνομε τα λάθη μας.!!
