της Σμαράγδας Μουλιάτη

Και ο πιο αισιόδοξος από τους οργανωτές δεν θα μπορούσε να φανταστεί τα πλήθη που θα κατέκλυζαν το πανηγύρι της Παναγιάς Γερανού.
Ακόμα κι εγώ θεώρησα υπερβολικό εκ των υστέρων, αυτό που είπα την ημέρα της Παναγιάς στην ανταπόκριση μου στον real fm ότι «θα κατακλυστεί ο λόφος της Παναγιάς από κόσμο, απ όλες τις γωνιές της γης».

Κι όμως έτσι έγινε .

Μία είναι η αλήθεια ότι τόσο κόσμο δεν έχω ξαναδεί όλα αυτά τα χρόνια που πηγαίνω στον εσπερινό και στο πανηγύρι.
Πηγαίνοντας για τον εσπερινό η πρώτη εντύπωση ήταν τα πολλά αυτοκίνητα. Ουάου αναφώνησα. Τι είναι αυτά;

 

Μετά δυσκολίας βρήκα ένα παρκινγκ ψηλάστο δρόμο και περπάτησα αρκετά μέχρι να φτάσω στο παρκινγκ του λόφου και μετά να ανέβω στην Παναγιά.

Ένα δεύτερο ουάου αναφώνησα όταν έφτασα στον προαύλιο χώρο της εκκλησιάς της Παναγίας. Τίγκα από κόσμο , όπως τίγκα ήταν και ο εξωτερικός χώρος. Κάποιοι είχαν και τα σκυλάκια τους μαζί.
Αφού τελείωσε ο εσπερινός, που τέλεσαν οι ιερείς του Κάμπου π. Πολύκαρπος και π. Μελέτιος, μοιράστηκε ο άρτος και ξεκίνησε το καφέδισμα.
Απορώ αν και πως τα έβγαλαν πέρα  οι ολίγοι εθελοντές γυναίκες και άνδρες που ήταν στην κουζίνα και στο σερβίρισμα. Απορώ πως τα έβγαλαν  πέρα και στη συνέχεια.

 

Ο κόσμος ήταν πολύς. Για τον εσπερινό, το  πανηγύρι αλλά και για έναν άλλο λόγο. Την υπέροχη  θέα.  Περίμεναν να φωτογραφίσουν το ηλιοβασίλεμμα και ήδη τα χρώματα του δειλινού άρχισαν σιγά-σιγά να εμφανίζονται. Όλα τα κινητά ήταν στραμένα εκεί. Στο μοναδικό τοπίο περιμένοντας τη δύση. 

Η μυρωδιά από τα σουβλάκια και τα λουκάνικα που ψηνόντουσαν από τους Προκόπη και ο Γιάννης μας έσπαγε τη μύτη.

Δυστυχώς δεν έμεινα στο πανηγύρι που θα γινότανε στον εξωτερικό χώρο,  και όχι μπροστά στην εκκλησία, όπως γινότανε  με τους μουσικούς της ομάδας του Ματθαίου Ματθαίου. 

Μαζί με μένα φύγανε και άλλοι διότι  ο κόσμος ήταν πολύς και δεν θα το απολαμβάναμε.

 

Πήρα το δρόμο για την επιστροφή που ήταν για γερά νεύρα.  Σκέτη οδύσσεια. Πολλά εμπόδια, πολλά κολλήματα. Τα αυτοκίνητα που πηγαίνανε προς την Παναγιά και μεις που φεύγαμε πολλές φορές κολλήσαμε στο στενό δρόμο και στις στροφές περιμένοντας άλλους να ξεπαρκάρουν και άλλους να κάνουν μια μικρή μανούβρα για να χωρέσει το άλλο αυτοκίνητο. Πολύ ώρα και με κίνδυνο τα αυτοκίνητα να τρακάρουν το ένα το άλλο ή με μια στραβοτιμονιά να πέσουν στο γκρεμό.

Σε κάποιο σημείο, συναντήσαμε  μπλοκαρισμένο τον μουσικό Μαθιό Ματθαίου που πήγαινε στην Παναγιά για να παίξει με το συγκρότημα του και  ο οποίος διαμαρτυρόταν γιατί δεν μπορούσε να φθάσει έγκαιρα στον προορισμό του.

Ήτανε μια οδύσσεια απρόσμενη  μέχρι να ξεκολλήσουμε και από την τελευταία στροφή λίγο μετά του Απολλού.  Μακάριζα τον σύζυγο μου που δεν ήθελε να έρθει με το αυτοκίνητο και ήρθε με το μηχανάκι. 

 

Θα θέλαμε να προσθέσουμε ότι ήταν εντυπωσιακό πως το 80% των προσκυνητών - επισκεπτών ήταν νέοι.

Αυτό είδαμε και μια από τις προηγούμενες βραδιές στο Αλώνι . Οι θαμώνες ήταν νέοι . Αυτό λέει πολλά για το ηλικιακό κοινό των επισκεπτών μας. Αυτό  σημαίνει ότι το νησί μας έχει πολύ μέλλον. 

(συνεχίζεται)  

 

 

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•