patmosweb330

elin330

aegeanlab

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑΝΝΗ ΛΙΑΠΗ

LIAPHS GIANNHS

του Νίκου Μελιανού

 

Ψυχοσάββατο ή Σάββατο των ψυχών και μια μόλις ημέρα πριν από την μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, την Πεντηκοστή, έφυγε η ψυχή από το σώμα του Γιάννη Λιάπη ξεκινώντας το ταξίδι της προς την αιωνιότητα, στη λήξη του χρόνου της κυκλικής διεργασίας (γέννηση, ανάπτυξη, θάνατος).


Θα έλεγε κάποιος ότι έφυγε ο τελευταίος των Μοϊκανών, ένας δημοτικός υπάλληλος ¨πολυμηχάνημα παλαιάς κοπής όμως¨ αφού χωρίς την υλικοτεχνική υποδομή που έχει ο Δήμος σήμερα, χωρίς φωτοτυπικά και τα τοιαύτα, πότε με την γραφομηχανή και πότε χειρόγραφα χρησιμοποιώντας το γνωστό ¨καρμπόν¨ έβγαζε τα αντίγραφα.


Αναφέραμε για πολυμηχάνημα και αυτό επειδή για χρόνια πολλά και δύσκολα εξυπηρετούσε τους κατοίκους του νησιού :
ΙΚΑ, ΟΓΑ, εφορία, αιτήσεις, έγγραφα επαφή με υπηρεσίες ήταν μέρος της δραστηριότητας του εκτός των επαγγελματικών καθηκόντων του στο Δήμο. Ενοποιητικός παράγοντας των υπαλλήλων της Δημαρχίας αλλά και των αιρετών, κράταγε τις ισορροπίες στην υπηρεσία αφού όλοι τον σέβονταν τον άκουγαν και τον αγαπούσαν. Το πόσο πολύτιμη ήταν η παρουσία του εκεί φάνηκε μετά την συνταξιοδότηση του όπου το κενό της απουσίας του ήταν μεγάλο.


Επ’ ευκαιρία θέλω να εκφράσω τις θερμές ευχαριστίες μου επειδή ο εκλιπών πρόσφερε της υπηρεσίες του σε μένα βγάζοντας με ασπροπρόσωπο και παράλληλα απλώνοντας δίχτυ προστασίας πάνω μου κατά την τετράχρονη παρουσία μου στο Δημαρχιακό θώκο. Μοναδική παραφωνία είναι το γεγονός ότι αυτή η μεγάλη και σημαντική προσφορά του στο Δήμο δεν αναγνωρίστηκε, αφού από τότε που έφυγε μέχρι και σήμερα καμία Δημοτική αρχή δεν τον τίμησε αναγνωρίζοντας την προσφορά του παρά το γεγονός ότι δεν το επιθυμούσε και ο ίδιος. Και μπορεί αυτό να γίνει μετά θάνατον αλλά φυσικά δεν είναι το ίδιο.


Επίσης άνοιξε νέους δρόμους στην λογιστική εξυπηρετώντας για χρόνια τους επαγγελματίες της Πάτμου και δείχνοντας τον δρόμο στους νεώτερους. Από το πρωί του Σαββάτου πέρασε λοιπόν στην αιωνιότητα αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στην οικογένεια του αλλά και στην κοινωνία της Πάτμου με το αστείρευτο, κοφτερό, πρακτικό αλλά και γεμάτο ενέργεια μυαλό του αλλά και την διαίσθηση που του επέτρεπε να παίρνει γρήγορες και σωστές αποφάσεις για σημαντικά πράγματα. Πότε δεν μπήκε σε καλούπια και φανατισμούς. Ήταν προσηλωμένος στις αρχές και τα πιστεύω του με μετριοπάθεια και κατανόηση για τους άλλους, αγαπούσε το χιούμορ και συχνά αυτοσαρκαζόταν.


Με αυτά και με αυτά κωπηλατώντας την βάρκα του πατέρα του όπως έκανε τόσα χρόνια έφτασε για να προσαράξει για πάντα στο απάνεμο λιμάνι του παραδείσου. Το μεγάλο ταξίδι μόλις άρχισε.


Καλό ταξίδι και ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει με την τοποθέτηση του στα σπλάχνα της Πατινιώτικης γης.

 

Νίκος Μελιανός