Το συγκινητικό ποίημα  της αδελφής του αιδεσιμότατου Θεολόγου Γρύλλη Κατερίνας , με αφορμή το σαρανταήμερο μνημόσυνο της εκδημείας του.  

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Σήμερα μου δώσανε κόλυβα.
Είναι του αδελφού σου μου είπαν.
Και γω, τον πόνο σε μορφή σταριού,
να καταπιώ προσπαθώ,
στο στάρι την ψυχή σου ψάχνω να βρω,
στην άχνη ζάχαρη, γλύκα να γλυκάνω
την πικρή ζωή σου,
στη σταφίδα την ωρίμανση που δεν έκανες,
στο σπασμένο κουφέτο, το γάμο που σε πλήγωσε,
στο ρόδι, την ευτυχία που έψαχνες απεγνωσμένα.
Μια χούφτα στάρι στα χέρια κρατώ.
Τι απέμεινε, τον ουρανό ρωτώ.
Μα τι ρωτώ; Στο θάνατο μόνο
η αιώνια σιωπή μπορεί να απαντήσει.

Κατερίνα Ιωακείμ Γρύλλη

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet