του Νίκου Μελιανού

Μεγάλος ενθουσιασμός υπάρχει τις τελευταίες ημέρες στην πλευρά της Δημοτικής αρχής αλλά και σε μερίδα των κατοίκων μετά την απόφαση της οικονομικής επιτροπής που ανέφερε: ότι «ο Δήμος παραιτείται από τις ασκηθείσες εφέσεις κατά των αριθμ. 533/2019 - 534/2019 - 53/2019, απορριπτικών αποφάσεων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κω».

Να θυμίσουμε ότι οι ιδιοκτήτες των ακινήτων των αγωγών που έκανε ο δήμος, κέρδισαν τις υποθέσεις και αν ήθελε, αν επιτρεπόταν ή αν επιβαλλόταν ο Δήμος θα προέβαινε ή όχι στην κατάθεση εφέσεων.
Με αυτήν την απόφαση όμως θεωρείται ότι έγινε «η μισή δουλειά».

Και αυτό γιατί για να ξεκαθαριστούν οι υποθέσεις θα έπρεπε ο Δήμος ως ο νόμος ορίζει, να παραιτηθεί από το δικόγραφο της υπόθεσης αλλά και από το δικαίωμα –που απορρέει από αυτό, καταθέτοντας ειδικό έγγραφο μαζί με τις προτάσεις των ενδιαφερομένων πολιτών που είχαν δικαιωθεί, ούτως ώστε να τελεσιδικίσει η υπόθεση και να πάρουν οι ενδιαφερόμενοι την απόφαση για να την καταθέσουν στο κτηματολόγιο ούτως ώστε να καταγραφούν τα στοιχεία των ακινήτων στη μερίδα τους και στα αντίστοιχα ΚΑΕΚ.

Είμαστε οι πρώτοι που υποστηρίζαμε την εξέλιξη αυτή και την υποστηρίζουμε μέχρις εσχάτων, αφού το συγκεκριμένο γεγονός έχει αποτελέσει αντικείμενο πολύχρονης έρευνας και αντίστοιχων δημοσιευμάτων. Υπάρχουν όμως αρκετοί ανασταλτικοί παράγοντες τους οποίους δεν γνωρίζουμε αν ήταν υπ όψη της οικονομικής επιτροπής του Δήμου. Ο ένας από αυτούς είναι το υπ αριθμ. πρωτ. ΣΕΕΔΔ/Φ4/2129/17/2-2016 έγγραφο του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, με τίτλο:
«Υλοποίηση πρότασης έκθεσης ελέγχου» το οποίο απεστάλη στο Δήμο μετά από καταγγελία που έγινε και με αντικείμενο την παράλειψη των ενεργειών του Δήμου ως προς την έγερση αγωγών για ακίνητα ιδιοκτησίας του.

Είχε προηγηθεί έκθεση η οποία κοινοποιήθηκε στο Δήμο, στον αρμόδιο υπουργό, στο Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας διοίκησης και στον ειδικό γραμματέα του ΣΕΕΔΔ σχετικό με τις ενέργειες τις οποίες έκαναν προς συμμόρφωση της έκθεσης στην οποία αναφερόταν η έγερση αναγνωριστικών ή διεκδικητικών αγωγών για τα ακίνητα του Δήμου. Να γιατί η προηγούμενη δημοτική αρχή αναγκάστηκε να προχωρήσει την υπόθεση και να καταθέσει αγωγές.

Όμως ας έρθουμε στο παρόν. Πήρε λοιπόν ο Δήμος ή καλύτερα η οικονομική επιτροπή από μόνη της την ευθύνη της μη άσκησης εφέσεων κατά των αγωγών που κερδήθηκαν από ιδιώτες. Γνώριζε όμως η οικονομική επιτροπή το άρθρο 72 παρ.ιε της σχετικής νομοθεσίας, το οποίο αναφέρει πως η οικονομική επιτροπή : «αποφασίζει το συμβιβασμό ή την κατάργηση δίκης που έχει αντικείμενο μέχρι ποσού εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ; Όταν το αντικείμενο είναι άνω των 60.000 ευρώ τότε εισηγείται τη λήψη απόφασης από το Δημοτικό Συμβούλιο».

Εν προκειμένω για τις τρεις υποθέσεις που αποφασίστηκαν από την οικονομική επιτροπή τα ποσά αξίας για την κάθε μία σύμφωνα με πληροφορίες υπερβαίνει κατά πολύ τις 60.000 ευρώ. Τότε γιατί δεν πήγε η υπόθεση στο Δημοτικό συμβούλιο ώστε ν’ αποφασίσει σχετικά;

Όμως δεν πρόκειται μόνο γι αυτό. Μέχρι 28/2/2020 δεν είχαν αποσυρθεί οι εφέσεις οι οποίες θα απεσύροντο μετά την απόφαση της οικονομικής επιτροπής και αν ασχοληθεί κάποιος με το θέμα θα διαπιστώσει, ότι για το ιδιοκτησιακό που απασχολεί το Δήμο και το οποίο προσωρινά δημιούργησε κλίμα ευφορία τόσο στη δημοτική αρχή όσο και σε κατοίκους και για το συγκεκριμένο θέμα ακόμη υπάρχουν: υποθέσεις που έχουν τελεσιδικήσει επειδή δεν έγινε έφεση, υποθέσεις που έκανε ο δήμος και δεν τις απέσυρε, υποθέσεις που έχουν κατατεθεί προτάσεις από το Δήμο, υποθέσεις που έχουν ματαιωθεί και πρέπει να επανέλθουν, υποθέσεις που έχουν βγει αποφάσεις ως μη ασκηθείσες λόγω εκπρόθεσμης επίδοσης, υποθέσεις που χρειάζονται επανάληψη αφού συμπληρωθούν με τα απαραίτητα δικαιολογητικά και υποθέσεις που απορρίπτονται.

Όμως υπάρχει μία εξέλιξη, η οποία προφανώς δεν θα αρέσει στο Δήμο.

Σε δίκη εκδίκασης αγωγής του ελληνικού δημοσίου κατά του Δήμου το Δημόσιο κέρδισε την έκταση πολλών στεμμάτων στην περιοχή Μέρικα και ειρήσθω εν παρόδω ήταν η πρώτη, κάνοντας τους δικηγόρους του Δημοσίου να τρίβουν τα χέρια τους και να δηλώνουν πανευτυχείς για την εξέλιξη αυτή. Όμως για να συμβεί αυτό έπρεπε να γίνει το ακατόρθωτο. Να μην κάνει κύρια παρέμβαση η Μονή ως ενδιαφερόμενη.  Αυτή για διάφορους λόγους δεν έγινε και έτσι τώρα θα προσβάλει την απόφαση με την έφεση που προφανώς θα ασκήσει. Προφανώς θα κάνει το ίδιο και ο Δήμος. Τι σημαίνει πρακτικά; Δαπάνη χιλιάδων ευρώ από την τσέπη του πατμιακού λαού.

Ας αφιππεύσουν τον κάλαμο λοιπόν, όλοι εκείνοι οι οποίοι θεώρησαν και θεωρούν ότι το συγκεκριμένο θέμα ήταν μια υπόθεση απλής διεκπεραίωσης ή ρουτίνας που ελύθη με μία απόφαση της οικονομικής επιτροπής. Διαφορετικά κινδυνεύει να γίνει μπούμερανγκ με ότι αυτό συνεπάγεται.

Φαίνεται ότι η ουρά του γαϊδάρου είναι τόσο μεστή που θα δυσκολεύσει τη χώνεψη (την οριστική λύση του προβλήματος).

Ρωτάμε.

Μήπως είναι απαραίτητη μία επίσκεψη του Δημάρχου στο Σώμα ελεγκτών επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης για ξεκαθάρισμα και χωρίς επικίνδυνους κλυδωνισμούς της υπόθεσης; Λέμε τώρα: Μήπως;

Αφού στ’ αλήθεια υπάρχει πολιτική βούληση για απόσυρση των αγωγών, γιατί δεν ακυρώνονται όλες πριν φθάσουν στο ακροατήριο;

Ή ακόμη,  γιατί ενώ σκέπτονται να αποσύρουν τις αγωγές έχουν γραφεί στον προϋπολογισμό αμοιβές δικηγόρων και συμβολαιογράφων 102.600 ευρώ, για ΑΜΟΙΒΕΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΩΝ 30.000 και για Έξοδα ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ 20.000 ευρώ αλλά και ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΕΞΟΔΑ 10.000 ευρώ;

Σύνολο 162.000 ευρώ.  Είπατε τίποτα;

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet