της Σμαράγδας Μουλιάτη 

 

Με την ευκαιρία της  ανακαίνισης του πλοίου Patmos star αναρτούμε τη συνέντευξη  με τους ιδιοκτήτες του Νίκο  και Χρήστο Γρύλλη που δημοσιεύσαμε  τον Δεκέμβρη του 2016 στην εφημερίδα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ Νο 183.

 

Δεν υπάρχει ποιητής, ή απλά στιχουργός, που να μην έχει γράψει για τη θάλασσα, στα ποιήματα του. Δεν υπάρχει ερωτευμένος ή πονεμένος, που να μην έχει στοχαστεί τη θάλασσα! 

“Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε . Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα” έγραψε ο Οδυσέας Ελύτης
Κάθε τι που χαρακτηρίζει ελευθερία, αποφασιστικότητα, τόλμη, ντομπροσύνη και θάρρος, συνδέεται με τη θάλασσα και τα βιώματα της.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανακαλύψει νέους ωκεανούς,  αν δεν έχει το θάρρος να απομακρυνθεί από την ακτή, έγραψε ο Andre Gide.
Τη θάλασσα όμως πρέπει να τη σέβεσαι, δεν θέλει παλληκαριές, μας λέει στην παρακάτω συνέντευξη ο κ. Χρήστος Γρύλλης. Την αγαπάμε τη Θάλασσα! γεννηθήκαμε στη θάλασσα! Αν και οι δυσκολίες είναι απίστευτα μεγάλες, είναι η ζωή μας, μας λέει ο κ. Νίκος Γρύλλης. Γιος και πατέρας, πλοιοκτήτες του τοπικού μας επιβατηγού σκάφους Patmos star που εξυπηρετεί χειμώνα καλοκαίρι το νησί μας και την περιοχή μας κάνει περήφανους, γιατί είναι μια επένδυση που τιμά την Πάτμο και συγκαταλέγεται στα αναπτυξιακά εργαλεία του νησιού μας. Πατέρας, γιος, τώρα και ο μικρός ακόμα εγγονός Νίκος από νωρίς στη μυρωδιά και στον αέρα της θάλασσας.

ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΟ PATMOS STAR
Μόλις επέστρεψαν από τον Πειραιά όπου έμειναν 20 μέρες για τις ετήσιες επιθεωρήσεις του Patmos star και με την ευκαιρία αυτή του έκαναν εσωτερικό και εξωτερικό εξωραϊσμό.
“Από το Μάιο του 2005, που ξεκινήσαμε τα δρομολόγια, μας λέει ο Χρήστος, αν εξαιρέσουμε την περίοδο των επιθεωρήσεων, το πλοίο δεν έχει σταματήσει ούτε μία μέρα, ούτε ένα μήνα, ούτε χειμώνα, ούτε το καλοκαίρι. Αυτό το έχουμε πληρώσει γιατί εμείς και οι οικογένειες μας δεν ξέρουμε τι σημαίνει διακοπές, Πάσχα, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά προκειμένου να είμαστε στο καθήκον.
Το πλοίο μπορεί να ταξιδέψει μέχρι 80 ναυτικά μίλια. Έχει μήκος 35 μέτρα και 20 εκατ., αυτή τη στιγμή υπηρεσιακή ταχύτητα 12,5 κόμβους και η μάξιμουμ δυνατότητα του 14,5.
Μπορεί να μεταφέρει 334 επιβάτες και με οχήματα 314. Έχουμε μειώσει τους επιβάτες, γιατί χρειάζεται περισσότερα άτομα πλήρωμα, ενώ δεν μεταφέρουμε ποτέ περισσότερους από 200. Είναι ένα πολύ γερό σκαρί και όλα αυτά τα χρόνια και εμεις και ο κόσμος που ταξιδεύει, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι”.
Αξίζει να τονίσουμε, ότι στην περιοχή μας από την Ρόδο και μέχρι τη Σάμο, δεν υπάρχουν σκάφη της κλάσης και της κατηγορίας του, να διαθέτουν αυτά που διαθέτει το Patmos star. Το αγαπούν σαν το σπίτι τους και θέλουν να νοιώθουν το ίδιο και οι επιβάτες του στο ταξίδι.
Δεν τους ήρθε ξαφνικά να κάνουν τους πλοιοκτήτες. Ο Νίκος από 15 χρονών παιδί, ασχολιόταν με τις βάρκες και τη θάλασσα και όταν επέστρεψε από στρατιώτης το έκανε επάγγελμα.
«Ξεκίνησα μας λέει, με τις βάρκες που κατεβάζαμε τον κόσμο από τα καράβια, γιατί δεν υπήρχε προβλήτα. Χειμώνα-καλοκαίρι από τα καράβια της γραμμής, Κανάρη, Καραϊσκάκης, το Κατερίνη και το καλοκαίρι από τα κρουαζιερόπλοια”.
«Τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα τότε, συμπληρώνει ο Χρήστος. Ο τουρισμός ήταν ελάχιστος αλλά ανέβαινε. Γι αυτό τότε, δύο άνθρωποι, ο συχωρεμένος Γιάννης ο Μελιανός και ο πατέρας μου, παράλληλα με τα καΐκια τους το ΝΙΚΟΣ και το ΜΑΡΙΑ συνεργάστηκαν, αγόρασαν το ΚΩΣ ΕΞΠΡΕΣ, και πορευτήκανε 3 χρόνια. Με αυτά σκάφη κάνανε ότι δρομολόγιο μπορείτε να φανταστείτε. Σάμο, Ικαρία, Κουσάντασι, Μύκονο! Για Λέρο, Κω, Κάλυμνο, δεν το συζητάμε. Ήτανε παιγνίδι. Μετά ήρθε το Μεγαλόχαρη και μετά το Patmos Express. Όλα αυτά βοήθησαν πολύ στον τουρισμό, μεταφέροντας, το ένα κόσμο από τα τσάρτερς μέσω Σάμου και στην Ικαρία όπου πηγαινοερχόταν με επιβάτες για σύνδεση με Κυκλάδες. Το άλλο δρομολόγια Λειψούς και πολλές φορές, Λέρο Κάλυμνο, Μαστιχάρι Κω, επιτυγχάνοντας τη σύνδεση Σάμο με Κω».
Τα δρομολόγια όπως μας λέει ο Χρήστος, ήταν ελεύθερα και όχι επιδοτούμενα και γίνονταν τους καλοκαιρινούς μήνες, εκτελώντας τα καθημερινά με 5 -6 και 7 μποφόρ και παρόλα αυτά οι αφιξοαναχωρήσεις ήταν στην ώρα τους και παρότι, αυτά τα σκάφη δεν ήταν γρήγορα, ουδέποτε επιβάτης έχασε πτήση τσάρτερ.
Όταν αργότερα οι απαιτήσεις άλλαξαν προσαρμοστήκαμε. Αλλάξαμε τα σκάφη. Πήραμε το Patmos star για το συγκεκριμένο δρομολόγιο, Πάτμος-Λειψοί-Λέρος και επιστροφή. Το πλοίο μπορεί να κάνει μακρύτερα ταξίδια, αλλά οι δυσκολίες και τα λειτουργικά έξοδα είναι τεράστια. Για να διευρύνει το ταξίδι του, π..χ. Πάτμος–Σάμος καθημερινά κυρίως για τα τσάρτερς, θα πρέπει. Ή να επιδοτηθεί ή κάποιο πρακτορείο να εγγυηθεί ότι σε καθημερινή βάση το καλοκαίρι θα έχει ένα ορισμένο αριθμό επιβατών.

Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
Η δουλειά μας στη θάλασσα, μας λένε και οι δύο, παρά τις δυσκολίες της είναι τρόπος ζωής. Αγαπάμε τη Θάλασσα. Γεννηθήκαμε στη θάλασσα. Είναι η ζωή μας.
“Έζησα από μικρός στα χνάρια του πατέρα μου μας λέει ο Χρήστος. Τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρχαν οι απαιτήσεις και οι δυσκολίες που υπάρχουν σήμερα. Τα λειτουργικά έξοδα έχουν μεγαλώσει με αποτέλεσμα να μη φτάνει ούτε η επιδότηση για να καλύψει τις ανάγκες των καυσίμων και των λειτουργικών εξόδων. Το ΝΑΤ έχει αυξηθεί απίστευτα. Ετησίως το πλοίο θέλει 54.000 ευρώ για το ναυτολόγιο του εκτός τους μισθούς πληρωμάτων. Και επειδή θέλουμε το πλοίο να είναι στην εντέλεια, δαπανάμε πολλά χρήματα κάθε χρόνο για να το βελτιώνουμε. Είναι σημαντικό ότι είμαστε οικογένεια, για αυτό και πολλές φορές το ξενοδοχείο, βοηθάει το καράβι για να μπορέσει να ανταπεξέλθει.
Το συγκεκριμένο καράβι, κανονικά στα 7 μποφόρ κόβεται. Όταν όμως το δελτίο καιρού δίνει έξι ή γρήγορα 6 – 7 φεύγουμε. Δεν μας απαγορεύει κανείς τον απόπλου. Στη διάρκεια του ταξιδιού μέχρι να φτάσουμε στη Λέρο και να επιστρέψουμε, βρίσκουμε καιρούς 7 και 8 μποφόρ. Ταξιδεύει πολύ καλά και είναι δοκιμασμένο. Με τους βοριάδες δεν φοβάται τίποτα. Έχουμε ταξιδέψει με το συγκεκριμένο πλοίο και με βοριά 9 μποφόρ. Αντιμετωπίζουμε μεγαλύτερη δυσκολία στους Νοτιοδυτικούς. Βέβαια επειδή ο πατέρας μου είναι χρόνια σε αυτές τις περιοχές και στα μπουγάζια, το ταξιδεύει με τον καλύτερο τρόπο.
«Τη θάλασσα πρέπει να τη σέβεσαι, μας λέει ο Χρήστος. Δεν θέλει παλληκαριές . Όσοι δεν τη σεβάστηκαν το πλήρωσαν πολλές φορές και με τη ζωή τους την ίδια. Προσπαθούμε ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες να αλλάξουμε την πορεία μας να κόψουμε ταχύτητα, αλλά η σκέψη, η αγωνία, το άγχος για το που θα πάω τι θα κάνω όταν ο καιρός δεν είναι καλός, είναι το πιο δυνατό και ωραίο συναίσθημα!
Το ταξίδι όταν υπάρχει καιρός σχεδιάζεται και ανάλογα με τη διεύθυνση του ανέμου κάνουμε τα πλάνα μας. Ξέρουμε στο λιμάνι που θα πάμε που θα δέσουμε. Πολλές φορές αν χρειαστεί μπορεί να μείνουμε σε ένα λιμάνι και να περιμένουμε να καλμάρει ο καιρός, γιατί όπως είπα παλληκαριές δεν χρειάζονται.
Μας έχει τύχει να φύγουμε από τους Λειψούς με 8άρι γιατί δεν μπορούσε να μας κρατήσει ο καιρός στο λιμάνι του, συμβαίνει και αυτό, και ήταν ο καιρός τέτοιος που να μη μπορείς να αλλάξεις κατεύθυνση ούτε να σταματήσεις κάπου. Γυρίσαμε στην Πάτμο με ταχύτητα έξι μίλλα και σε μιάμιση ώρα».
« Οι Νότιοι Νοτιοδυτικοί μας λέει ο Νίκος, οι οποίοι είναι πολλές θάλασσες μαζί , είναι ότι το χειρότερο. Να είναι ο καιρός από την πλώρη, ταυτόχρονα να είναι και από τα δεξιά και από αριστερά.
Εκείνη τη στιγμή, κουμάντο στο καράβι δεν κάνει μόνο ο καπετάνιος αλλά και ο καιρός. Πρέπει ο καπετάνιος να προσέχει και τη λεπτομέρεια. Βλέπεις τη μία θάλασσα που έρχεται από μπροστά και βλέπεις την άλλη που έρχεται από δίπλα. Και πρέπει να κρατάς το καράβι σε ένα σημείο, που να μη μποζάρει πολύ. Να πηγαίνεις όσο μπορείς πάνω στον καιρό και να ψάχνεις να φέρεις την κάθε θάλλασα στο σημείο που πρέπει. Εκείνη η ώρα είναι η χειρότερη ώρα.
Υπάρχει ένα μέρος που κανένας δεν το υπολογίζει και είναι στα τρία μίλλια βγαίνοντας από το λιμάνι μας, μεταξύ Χιλιομόδι και Χεσμένη. Και ένα άλλο, φεύγοντας από το Χιλιομόδι προς τους Λειψούς στο οποίο συναντάμε τη χειρότερη θάλασσα, γιατί στρίβουν οι καιροί και πρέπει να κρατιέσαι ανάλογα . Πηγαίνοντας πάλι δεξιά ξεφεύγεις και πρέπει να γυρίσεις ανατολικά.

ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ
Σε ερώτηση μας στο Χρήστο, αν θα άλλαζε τη δουλειά του ή αν θα αγόραζε ένα μεγαλύτερο καράβι, μας απάντησε:
“Είναι μια δουλειά που την επέλεξα και την αγαπώ. Το μόνο που έχει περάσει από το μυαλό μου είναι να κάνω και μια άλλη δουλειά στη στεριά, χωρίς βέβαια να αφήσω τη θάλασσα Δεν είναι πια οικονομικοί οι λόγοι που μας κρατούν στη θάλασσα, γιατί αν ήταν οι λόγοι οικονομικοί, θα είχαμε εγκαταλεψει το επάγγελμα προ πολλού. Είναι συναισθηματικοί και η υπερβολική αγάπη για τη δουλειά μας. Αγαπάμε το πλοίο, τη δουλειά που κάνουμε και όπως λέει και ο πατέρας μου, ακόμα και ότι θα πάει σε ένα άλλο νησί , θα πιει έναν καφέ και θα του πει ο κόσμος μια καλημέρα και μια καλησπέρα, είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας.
Όσο αφορά να αγοράσω ένα μεγαλύτερο καράβι καλά θα ήτανε, αλλά όπως είναι τα δεδομένα για το νησί μας σήμερα, ακόμα και το συγκεκριμένο πλοίο είναι πολυτέλεια. Ένα μεγαλύτερο και γρηγορότερο σκάφος αλλάζει τα δεδομένα. Για να επιβιώσει και να ανταπεξέλθει θα έπρεπε υποχρεωτικά να αλλάξει έδρα και αφετηρία σε ένα μεγαλύτερο νησί. Δεν το θέλουμε όμως, γιατί δεν μπορούμε να φύγουμε μακριά από το νησί μας.
Ο Χρήστος Γρύλλης έχει και άλλες αγάπες.

Την οικογένεια του, έχει δύο παιδάκια και το ποδόσφαιρο. Το ποδόσφαιρο και τη θέση του τερματοφύλακα την οποία υπηρετεί στον Ξάνθο και έχει τιμήσει με πολλές επιτυχίες. Ο Χρήστος είχε την τύχη να παίξει και σε εκτός Πάτμου ομάδα Δ΄ κατηγορίας. Έχει αποκτήσει πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες, που για κείνον είναι το πιο σημαντικό.

Το ποδόσφαιρο μας λέει τον ξεκουράζει, τον γυμνάζει και τον φέρνει σε επαφή ομαδικά με φίλους και συμπαίκτες.
Τέλος μας λέει, θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο της Πάτμου για την στήριξη του όλα αυτά τα χρόνια, στο καράβι και στο πρόσωπο μας και τους διαβεβαιώνουμε ότι προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα για να εξυπηρετήσουμε το νησί μας, τους Λειψούς και τη Λέρο και όποιο άλλο νησί κληθούμε να υπηρετήσουμε.