της Σμαράγδας Μουλιάτη

Επιστολή-αίτημα υπογεγραμένη από μηχανικούς και επαγγελματίες του νησιού μας έλαβε ο Πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου Πάτμου   κ. Αντώνης Γαμπιέρης.

Η επιστολή-αίτημα αφορά την  ακύρωση  από το διοικητικό  εφετείο  Πειραιά της άδειας οικοδομής του John Bowie 326/2006 στην περιοχή Λιγγίνου μηχανικός της οποίας είναι ο δημ. σύμβουλος κ. Δημήτρης Κωνσταντινίδης. Με την επιστολή αυτή εκφράζουν την ανησυχία τους για δεδικασμένο που θα δημιουργήσει προβλήματα σε ιδιοκτήτες και επαγγελματίες της οικοδομής και ζητούν τον Δήμο να τους προστατεύσει.

Αναφέρουν στην επιστολή τους.

 

Αξιότιμε κύριε πρόεδρε,
ως γνωστόν με την απόφαση Α369/2018 το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά για να ακυρώσει πρωτόδικα μία οικοδομική άδεια μετά από αίτημα της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) έκρινε το άρθρο 23 παρ. 3 του νόμου 3212/2003 ως "αντισυνταγματικό".
Η απόφαση αυτή πλήττει καίρια τα νόμιμα συμφέροντα εκατοντάδων ιδιοκτητών ακινήτων αλλά συνεπακόλουθα και εκατοντάδων επαγγελματιών στον χώρο της οικοδομής και του τουρισμού στην Πάτμο αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Για τους λόγους αυτούς αιτούμεθα να συζητηθεί το θέμα αυτό στο επόμενο Δημοτικό συμβούλιο και εισηγούμεθα τις εξής δύο ενέργειες που θα μπορούσε να υιοθετήσει ο Δήμος Πάτμου.
1ον να εκδώσει το ακόλουθο ψήφισμα στο οποίο να δοθεί πλατειά δημοσιότητα.
2ον να ασκήσει παρέμβαση ως έχων νόμιμο συμφέρον στην έφεση που ασκηθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά της απόφασης 369/2018 του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά.

Να σημειώσουμε ότι ενώ η επιστολή έχει σταλεί περίπου ένα μήνα δεν έχει ακόμη αξιοποιηθεί από το Δημοτικό συμβούλιο αν και έγιναν συνεδριάσεις. 

 

Αξίζει να αναφερθεί ότι στην περιοχή Λιγγίνου, το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει ακυρώσει και άλλη άδεια οικοδομής γιατί καταστρατηγήθηκε ο νόμος της σύννομης κατάτμησης του ακινήτου που μηχανικός είναι ο Δημ. Σύμβουλος Δημήτρης Κωνσταντινίδης.
H οικοδόμηση στις Δίδυμες παραλίες (Λιγγίνου ) απασχολεί από το 2015 την κοινή γνώμη, τους φίλους της Πάτμου και την Ελληνική εταιρεία, με αιχμή του δόρατος την αλλοίωση του τοπίου της περιοχής.

 

 Φωτό: Οι δίδυμες στου Λιγγίνου πριν την οικοδόμηση.

Παρακάτω ολόκληρη η επιχειρηματολογία τους: 

 

 ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗ!! ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ!! ΤΟΡΠΙΛΛΗ  ΣΤΟ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΚΛΙΜΑ!! 

1) Η εκτός σχεδίου δόμηση στον τόπο μας κωδικοποιείται με τα Προεδρικά Διατάγματα α) 06/17-10-1978 (ΦΕΚ 538 Δ) και β) 24/31-05-1985 (ΦΕΚ 270 Δ), όπου καθιερώνεται πανελλαδικά ως ελάχιστη αρτιότητα και οικοδομησιμότητα το εμβαδόν των 4 στρεμμάτων. Το καθεστώς της αρτιότητας και οικοδομησιμότητας (των 4 Στρεμμάτων) έκτοτε αλλάζει κατά περιοχές με την έκδοση νομοθετικών ρυθμίσεων όπως οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ) που θεσμοθετούν όλο και πιο περιοριστικούς όρους, οι οποίοι ως ειδκότεροι, κατισχύουν των Προεδρικών Διαταγμάτων του 1978 και 1985.
2) Το καθεστώς αυτό άλλαζε άρδην πανελλαδικά με τον νόμο 3212/2003 ΦΕΚ Α 308/31-12-2003, όπου στο άρθρο 10 παρ. 1 μέχρι τούδε προϋπόθεση αρτιότητας και οικοδομησιμότητας (των 4 στρεμμάτων) προστίθεται και "πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο 25 μέτρα".
Δηλαδή: εάν κάποιος έχεα ένα γήπεδο -φερ'ειπείν 8 στρεμμάτων - ενώ πριν την 31-12-2003 μπορούσε ελεύθερα να το κατατομήσει σε δύο γήπεδα άρτια και οικοδομήσιμα των 4 στρεμμάτων, μετά την 31-12-2003 δεν μπορεί να το κάνει παρά μόνον αν καθένα από αυτά τα δύο γήπεδα έχει "πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο 25 μέτρα"
Συγχρόνως στο άρθρο 23 παρ. 3 των μεταβατικών διατάξεων του ιδίου νόμου προβλέπεται ότι η προσθήκη αυτή "δεν ισχύει για γήπεδα που υφίστανται κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού". Δηλαδή: όσα γήπεδα "υφίστανται" πριν την 31/12/2003 ΔΕΝ χρειάζονται "πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο 25 μέτρα" και εξακολουθούν να παραμένουν άρτια και οικοδομήσιμα.
3) Με αυτόν τον τρόπο η πολιτεία με σοφές και ζυγισμένες ρυθμίσεις, ενώ με την προϋπόθεση "προσώπου" περιορίζει αισθητά την εκτός σχεδίου δόμηση δείχνοντας την πρέπουσα ευαισθησία για την προστασία του περιβάλλοντος, ταυτόχρονα μεριμνεί με την μεταβατική διάταξη του άρθρου 23 παρ. 3 για την προστασία της περιουσίας που είχε ήδη διαμορφωθεί πριν την ψήφιση του νέου νόμου και για την οποία οι πολίτες είχαν ήδη επενδύσει σε χρόνο και χρήμα.
4)  ΟΜΩΣ!! Το Διοικητικό εφετείο Πειραιά με την απόφασή του Α369/2018 πρωτοδίκως απεδέχθη το αίτημα της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ) και ακύρωσε την οικοδομική άδεια κατοικίας 185 τμ του 2006 σε παραθαλάσσιο γήπεδο 8 στρεμμάτων στην Πάτμο που αγόρασε Άγγλος επενδυτής το 2015, με την αιτιολογία ότι η μεταβατική διάταξη του άρθρου 23 παρ. 3 του προαναφερθέντος νόμου 3212/2003 είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ!!
Δηλαδή: το διοικητικό Εφετείο Πειραιά ακυρώνει αναδρομικά μία οικοδομική άδεια -12 ολόκληρα χρόνια μετά την έκδοση της – κρίνοντας αντισυνταγματική μία εκ των πιο σημαντικών διατάξεων για την εκτός σχεδίου δόμηση -15 ολόκληρα χρόνια μετά την ψήφιση της- δίνοντας το μήνυμα σε κάθε πιθανό εγχώριο ή ξένο επενδυτή ότι στν Ελλάδα δεν υπάρχει ασφάλεια δικαίου και όσα προβλέπονται κατά την ισχύουσα νομοθεσία – οσοδήποτε παλαιά και αν είναι αυτή-μπορούν ανά πάσα στιγμή να καταργηθούν ως αντισυνταγματικά.
Συγχρόνως η απόφαση αυτή αχρηστεύει τις περιουσίες εκατοντάδων χιλιάδων ιδιοκτησιών σε ολόκληρη την Ελλάδα οι οποίοι τα τελευταία 40 χρόνια κατέχουν, ή κληρονόμησαν ή αγόρασαν γήπεδα που ήταν νομίμως άρτια και οικοδομήσιμα και των οποίων την νόμιμη οικοδομησιμότητα διατήρησε και επαναβεβαίωσε το 2013 η προστατευτική μέριμνα της πολιτείας με την μεταβατική διάταξη άρθρο 23 παρ. 3.
Τώρα ξαφνικά όσα γήπεδα δεν έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο 25 μέτρα χάνουν την οικοδομησιμότητα τους – έστω και εάν «υφίστανται» όχι μόνο πριν το 2003, αλλά ακόμα και πριν πολλές δεκαετίες.
Σε όσα δε από αυτά έχουν ήδη χτιστεί οικοδομές κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν αυθαίρετες και, γιατί όχι κατεδαφιστέες….

5. Χρειάζεται επειγόντως κυβέρνηση, Βουλή, τοπική αυτοδιοίκηση πολιτικά κόμματα φορείς μηχανικοί, μικροί και μεγάλοι ιδιοκτήτες ακινήτων ανά την επικράτεια να συνεγερθούν και ν ααντιμετωπίσουν την βόμβα μεγατόνων που έχει απασφαλισθεί και απειλεί την ασφάλεια δικαίου, τις περιουσίες μας, την οικονομία, το επενδυτικό κλίμα και την ανάπτυξη στην Ελλάδα.

 

 

Και όλη αυτή η ανησυχία που εκφράζεται από τους παραπάνω  βρίσκεται στο παρακάτω κείμενο  του ακυρωτικού σχηματισμού με το οποίο αποδομεί και κρίνει ως αντισυνταγματικό το άρθρο 23 παρ. 3 του ν. 3212/2003, αναφέροντας: 

 

Επειδή, με το άρθρο 23 παρ. 3 του ν. 3212/2003, κατά παρέκκλιση των όρων δόμησης, που προβλέπονται στην περίπτωση  ά της παρ. 1 του άρθρου 1 του π.δ/τος της 23/31.5.1985, όπως η τελευταία διάταξη αυτή, ίσχυε κατά τον χρόνο εκδόσεως των επίδικων πράξεων, θεσπίζεται η αρτιότητα των 4.000 στρεμμάτων, ως μοναδικός όρος δόμησης των γηπέδων, που υφίστανται κατά τον χρόνο ισχύος του ανωτέρω νόμου και βρίσκονται εκτός σχεδίου και εκτός των ορίων των προ του 1923 οικισμών.
Η ανωτέρω, όμως αυτή πάγια παρέκκλιση, η οποία θεσπίσθηκε κατά παράβαση βασικού κανόνα δόμησης της εν γένει πολεοδομικής νομοθεσίας , κατά τον οποίο δομήσιμα είναι τα οικόπεδα που έχουν πρόσωπο, κοινό όριο δηλαδή σε κοινόχρηστο χώρο νομίμως υφιστάμενο, μη προκύψαντα από ιδιωτική βούληση και επιτρέπει την οικοδόμηση τυφλών οικοπέδων σε περιοχές εκτός σχεδίου, που από τη φύση τους και επειδή χαρακτηρίζονται από έλλειψη πολεοδομικής οργάνωσης, δεν έχουν ως προορισμό τη δόμηση (πρβλ. ΣτΕ 606/2010), συνιστά απαγορευμένη από τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 24 του Συντάγματος υποβάθμιση τόσο του οικιστικού όσο και του φυσικού περιβάλλοντος, και συνεπώς είναι ανίσχυρη η διάταξη που τη θεσπίζει (άρθρο 23 παρ. 3 του ν 3212/2003).

Περαιτέρω, δεν εφαρμόζονται οι αρχές της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της χρηστής διοικήσεως, δεδομένου ότι οι αρχές αυτές δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής σε περίπτωση που η κατάσταση, όπως στην προκείμενη περίπτωση, δημιουργήθηκε κατά παραβίαση του άρθρου 24 του Συντάγματος. συνεπώς, όσα περί του αντιθέτου προβάλλονται πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα, Διάφορο, δε, είναι το ζήτημα της τυχόν υποχρέωσης αποζημιώσεως κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ. Ν.Α.Κ. του καλόπιστου δικαιούχου της οικοδομικής άδειας εφόσον, βέβαια συντρέχουν οι κατά νόμο προϋποθέσεις (πρβλ. ΣτΕ 3064/2012 σκ. 10).
Ενόψει, αυτών οι προσβαλλόμενες πράξεις, οι οποίες εκδόθηκαν κατ' εφαρμογή της ανωτέρω ανίσχυρης διάταξης και με τις οποίες επιτρέπεται η δόμηση σε γήπεδο, το οποίο δεν έχει πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, όπως άλλωστε δέχεται τόσο η Υ.ΔΟΜ του Δήμου Καλυμνίων (βλ. τις από 21-6-2017 και από 19-10-2017 εκθέσεις απόψεων), όσο και ο παρεμβαίνων (βλ. σελ. 17 του από 10-10-2017 υπομνήματος του), πρέπει να ακυρωθούν, κατά τον βάσιμο προβαλλόμενο λόγο, ενώ παρέλκει η εξέταση των άλλων λόγων ακυρώσεως.

 

Κατ' ακολουθία πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να απορριφθεί η ασκηθείσα παρέμβαση και να αποδοθεί στην αιτούσα το παράβολο που καταβλήθηκε (άρθρο 36 παρ. 4 του π.δ. 18/1989).