του Νίκου Μελιανού.

Νέα αποκαλυπτικά στοιχεία στην υπόθεση του δημοτικού κτηματολογίου πρέκυψαν και θα έλεγε κάποιος ότι οι εξελίξεις πια στην υπόθεση αυτή παίρνουν τη μορφή πλημμυρίδας.

Και τα λέμε αυτά επειδή και οι πιο καλοπροαίρετοι πολίτες ακόμη και αν είναι απ’αυτούς του Κάμπου κυρίως, όπου επλήγησαν από τις 106 αγωγές που κατέθεσε ο Δήμος εναντίον τους, διεκδικώντας καταπατημένη γη από αυτούς, η οποία γη ήταν «δήθεν» περιουσία του Δήμου, ενώ η εξέλιξη των πραγμάτων απέδειξε ότι ο Δήμος ήταν ο κυριότερος καταπατητής της μοναστηριακής περιουσίας και ν αήθελαν να δικαιολογήσουν τους πολιτικούς μου ταγούς τα γεγονότα θα τους διέψευδαν.

Κάνοντας μια παρένθεση, θ απρέπει να πούμε ότι τα κτήματα της Μονής από το 1088, που δωρήθηκαν με το γνωστό χρυσόβουλο, αλλά και αργότερα με 3 αλλά των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, ήταν ελεύθερης ιδιοκτησίας, όπως τα αναγνώρισε στη συνέχεια και μετά το 1453, ο τουρκικός νόμος ως Μουλκ αλλιώς θα ήταν ταπιά όπως στους Αρκιούς. Κι αυτό συνέβη γιατί όπως έχομε τονίσει παλαιότερα, οι μοναχοί της μονής το 1454. 1 χρόνο μετά την άλωση επισκέφθηκαν τον πορθητή Μωάμεθ, δηλώνοντας του, ότι υπάγονται σε αυτόν «οικεία βούλησει» δηλαδή με την θέληση τους. Και έτσι τη γλύτωσαν, αφού ο τουρκικός νόμος ανέφερε τότε, ότι όταν δήλωναν υποταγή άνευ πολέμου στην Τουρκία και έχει ιερό βιβλίο στο θρήσκευμα του-ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ και ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ- η περιουσία του αναγνωρίζεται από το τουρκικό κράτος. Έτσι την αναγνώρισε και ο Μωάμεθ και σε ένδειξη θαυμασμού προς την Μονή δώρησε μια καντήλα, η οποία σήμερα ευρίσκεται στο μουσείο της, μαζί με άλλα πολλά Οθωμανικά έγγραφα τα οποία ανεγνώριζαν την περιουσία της μονής, την οποία σήμερα, τόσο το ελληνικό δημόσιο, όσο και ο Δήμος Πάτμου αμφισβητώντας την, την διεκδικούν και καλά το δημόσιο που θεωρεί την Πάτμο ως «φιλέτο» και προφανώς και αντικείμενο πώλησης μελλοντικά μέσω ΤΑΙΠΕΔ- άραγε ποιος δεν θυμάται την αποκάλυψη που κάναμε ότι το δημόσιο έχε δώσει άδεια σε εταιρεία στην Κρήτη – ενοικιάσει θ αλέγαμε καλύτερα- σχεδόν όλη την Πάτμο, για εγκατάσταση μηχανημάτων και ανεμογεννήτριων για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς να πάρει κάποιος είδηση και η αντίδραση του Δήμου έγινε μετά την επίδοση σάυτόν των εγγράφων που πιστοπούσαν το γεγονός αυτό. Φυσικά δεν ήταν μόνο αυτό, αφού το δημόσιο είχε ενοικιάσει και σε τηλεφωνική εταιρεία χώρο στον Κάμπο για τοποθέτηση κεραίας τηλεφωνικής επικοινωνίας, η δεμή απάντηση του δήμου εγκαίρως, άνοιξε την κερκόπορτα των δασικών χαρτών.
Τα λέμε δε αυτά επειδή όταν ξεκίνησε η απόπειρα καταγραφής στο εθνικό κτηματολόγιο της δήθεν περιουσίας του δήμου το 1999, ούτε η τότε επιτροπή καταγραφής της , ούτε και όποιες άλλες που έγιναν μέχρι σήμερα, γνώριζαν ένα μεγάλο ατού το οποίο υπήρχε κρυμμένο στο Δήμο, το οποίο θα απάλλασε δήμο και κατοίκους από περιττά έξοδα, κυρίως όμως ότι δεν θα διετάρασαν την ησυχία και ηρεμία των κατοίκων. Και όσον αφορά το πρώτο, ήδη ο Δήμος από τότε που ξεκίνησε μέχρι σήμερα, προσπαθώντας να «επιβάλλει»τη δική του περιουσία, έχει ξοδέψει σύμφωνα με πληροφορίες ένα ποσό το οποίο ίσως πλησιάζει πάνω κάτω τις 500.000 ευρώ.
Ποιο όμως ήταν το ατού ή ο κρυμμένος άσος στο μανίκι του; Μα φυσικά το δημοτικό κτηματολόγιο, το οποίο κούρνιαζε τόσα χρόνια στα πατάρια του Δήμου και το οποίο «ανακαλύφθηκε» τελευταία και το οποίο θα ήταν ο «τυφλοσούρτης» για όλους χωρίς την πρόκληση κοινωνικών ενστάσεων. Σ αυτό λοιπόν το κτηματολόγιο, το οποίο έγινε επί χούντας και κατ εντολήν της μάλιστα μεταξύ των ετών 1971-1974, καταγράφεται τόσο η δήθεν περιουσία του δήμου, όσο και αυτή των δημοτών, με άσπρες και μαύρες αποχρώσεις.
Και ίσως από τις 106 αγωγές που έγιναν και ταλαιπώρησαν, ταλαιπωρούν αλλά και θα ταλαιπωρήσουν αρκετούς κατοίκους, οι 85 τουλάχιστον και σύμφωνα με πληροφορίες, δεν χρειάζονταν να γίνουν.
Εδώθηκαν λοιπόν οδηγίες στη δικηγόρο του Δήμου, που ανέλαβε την
κατάθεση των αγωγών, όλα τα στοιχεία, εκτός από το βασικό που δεν ήταν άλλο από το δημοτικό κτηματολόγιο με τους χάρτες, ένα επίσημο έγγραφο, από το οποίο και θα αντλούσε σημαντικές πληροφορίες. Κανείς όμως δεν γνώριζε, ή δεν ήθελε να γνωρίσει γεγονός αυτό. Οι πάντες εξεπλάγησαν με την ανακοίνωση της αποκάλυψης του, αλλά τα γεγονότα τους διαψεύδουν. Και τούτο επειδή στις 29 Μαρτίου 2017, στην εισήγηση που κάνει η επιτροπή προστασίας της δημοτικής περιουσίας και με θέμα: "Λήψη απόφασης, δημοτικού συμβουλίου, για εξέταση από την οικονομική επιτροπή των φακέλων και ως ανάθεσης σε δικηγόρο της εξέτασης και διεκδίκησης ακινήτων, πέραν αυτών που αναγραφόταν στην έκθεση δικηγόρου που είχε χειριστεί την υπόθεση, αναφέρεται σχετικά με το ΚΑΕΚ 10060070..... ότι:

Βάσει έρευνας, η οποία διενεργήθηκε από την έμμισθη δικηγόρο του Δήμου, προκύπτει ότι χώρος εμβαδού περίπου 2,5 τ.μ. που βρίσκεται δυτικά του ακινήτου και οριοθετείται από την εσοχή του κτιρίου και την όμορη οδό, εμφανίζεται στα κτηματολογικά βιβλία να εντάσσεται στην όμορη ιδιοκτησία ιδιώτη με ΚΑΕΚ 100600704126, σε αντίθεση με τα βιβλία καταγραφών δημοτικής περιουσίας του 1974. Ο χώρος αυτός είναι ζωτικής σημασίας για την λειτουργία του καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος που στεγάζεται εντός του ακινήτου
και πρoτείνεται να γίνει αγωγή διεκδίκησης αυτών των 2,5 μέτρων. Και σαν μην έφτανε μόνο αυτό, η εισήγηση της τριμελούς επιτροπής του δήμου έρχεται στο δημοτικό συμβούλιο που συνεδρίασε λίγες ημέρες αργότερα, στις 3 Απριλίου 2017, το οποίο πήρε την 64/2017 απόφαση, αποδεχόμενο στην ουσία και υιοθετώντας την εισήγηση της τριμελούς επιτροπής προστασίας της δημοτικής περιουσίας επικυρώνοντας την, και αυτό φαίνεται από την υπογραφή των δημοτικών συμβούλων στην απόφαση, οι οποίοι άκουσαν για το δημοτικό κτηματολόγιο και προφανώς ή δεν το κατάλαβαν ή δεν έδωσαν σημασία εκτός του δ.σ. Σπύρου Μαυρωνά ο οποίος στην σχετική απόφαση αναφέρει ότι "η εισήγηση αυτή δεν έχει επαρκή νομικά στοιχεία και δεν την ψηφίζει όπως δύο άλλοι σύμβουλοι οι οποίοι απεχώρησαν κατά τη συζήτηση αυτού του θέματος, καθώς και τρεις άλλοι, οι οποίοι δεν παρίσταντο στη συζήτηση για το θέμα αυτό, ήταν δηλ. απόντες, αν και εκλήθησαν νόμιμα.

 Όλοι οι υπόλοιποι λοιπόν δ.σ.. γνώριζαν για το δημοτικό κτηματολόγιο, εκτός και εάν δεν ξέρουν τι ψηφίζουν - δεν υπήρξε ούτε ερώτηση του τύπου "τι είναι αυτό" και τώρα κάνουν τον ανήξερο. Προς τι λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα; Γιατί ακούγεται ότι κανείς δεν γνώριζε κάτι σχετικό με αυτό. Εν πάσει περιπτώσει,γιατί δεν εδώθησαν τα στοιχεία στη δικηγόρο που θα κατέθετε τις αγωγές, ούτως ώστε να αξιοποιηθούν όλα τ γεγονότα και να κατατεθούν οι αγωγές μόνον εκεί που υπάρχουν αποδεδειγμένα, καταπατητές μεγάλων εκτάσεων; Το μυστήριο παραμένει άλυτο και υπάρχει η απορία αν θα μάθουμε ποτέ τι κρύβεται πίσω από αυτήν τη σιωπή.

Ένα όμως γεγονός της σύγχυσης που επικρατεί με την κατάθεση των αγωγών είναι ότι δήμος κατέθεσε αγωγή εναντίον του ελληνικού δημοσίου για το συγκρότημα της αστυνομίας, οικοπέδου εκτάσεως 700 τμ και με ΚΑΕΚ 10060040 2001, 100600402002 και 10060040 2003 για την Αστυνομία, το ταχυδρομείο και το Γραφείο του δήμου. Όμως για να κατασκευαστεί όλο το συγκρότημα και τα κτίρια ο δήμος είχε παραχωρήσει την έκταση στο Ιταλικό δημόσιο το 1937-1938 και για του λόγου το αληθές υπάρχει υπογεγραμμένο συμβόλαιο από τον τότε δήμαρχο. Φυσικά μετά τη συνθήκη ειρήνης των Παρισιών το 1947, με το σχετικό νόμο, πέρασε στην ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου, από το οποίο πηγάζουν και απεριόριστές αγωγές που έχει κάνει εναντίον Δήμου και Μονής και σε λίγο εναντίον των δημοτών.
Όσον αφορά δε τις αγωγές που κάνει ο δήμος εναντίον του ελληνικού δημοσίου για την κατοχύρωση των δρόμων και των πλατειών του νησιού, θα πρέπει να ειπωθεί ότι κακώς νοίκιαζε τόσα χρόνια τους χώρους αυτούς και κακώς πλήρωναν οι επαγγελματίες αφού κύριος κάτοχος ήταν το ελληνικό δημόσιο, και από αυτό θα έπρεπε να πάρουν άδεια.
Φαίνεται ότι άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και αναμένουμε να δούμε, οι άνεμοι που ήταν μέσα, ποιον ή ποιους θα παρασύρουν στο πέρασμα τους ή μάλλον στο φύσημα τους. Πάντως απ' ότι δείχνουν τα πράγματα, πρόκειται για μια πολύ μεγάλη τρικυμία και θαλασσοταραχή. Τι πρέπει να γίνει; Απόσυρση των αγωγών σε αυτούς που αποδεδειγμένα καταγράφεται η περιουσία τους στο δημοτικό κτηματολόγιο,

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet