του Νίκου Μελιανού

Δύο τινά έρχονται στο μυαλό οποιουδήποτε μόλις ακούσει την αρκτικόλεξη φράση Μ.Κ.Ο. η οποία αναλυόμενη σημαίνει : 1) Μ η Κ ε ρ δ ο σ κ ο π ι κ η Ο ρ γ ά ν ω σ η, 2) Μ η Κ υ β ε ρ ν η τ ι κ ή Οργάνωση.

Όμως σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, υπήρξε αναφορά αλλά και ερμηνεία του τι θα μπορούσε να σημαίνει και τελικά πέρασε προς τα έξω, ότι αυτή η φράση θα μπορούσε να σημαίνει : Μ π ί ζ ν ε ς  Κ α λ ά  Ο ρ γ α ν ω μ έ ν ε ς, ερμηνεία η οποία έγινε VIRAL αφού πολλά Μ.Μ.Ε. Δωδεκανήσου και Αθηνών την είχαν χρησιμοποιήσει.

Βέβαια θα πει κάποιος : τι σε έπιασε με τις Μ.Κ.Ο;; Τίποτα θα απαντούσα, γιατί ακόμη δεν έχω συνέλθει από τα γέλια στο άκουσμα μιας τοποθέτησης προερχόμενη από επίσημα χείλη ,ότι μετά τα τελευταία γεγονότα τα οποία ακολούθησαν αμέσως μετά τη συζήτηση στο Πάτμιον για το master plan, θα διασπασθεί η Μ.Κ.Ο. στην οποία ανήκουν και οι τοπικοί δημοσιογράφοι. Να είναι καλά όλοι όσοι υιοθετούν και αναδεικνύουν αυτό το γεγονός και από τους οποίους το μάθαμε και εμείς βρε αδερφέ!

Αφού μέχρι τώρα δε γνωρίζαμε κάτι σχετικό. Βέβαια παραφράζοντας την παροιμία, όσα ξέρει ο ν οικοκύρης δεν τα ξέρει ο μουσαφίρης, φαίνεται ότι ο μουσαφίρης κάνει κόντρα ρελάνς, αντίποινα, χωρίς στοιχεία, σε τοποθέτηση της δημοσιογραφικής πένας σε σχετικό δημοσίευμα. Όμως δεν ευσταθεί αφού ο άμεσα ενδιαφερόμενος ο νοικοκύρης, γνωρίζει τις λεπτομέρειες μιας κατάστασης και μπορεί να κρίνει καλύτερα από όλους τους άλλους οι οποίοι μιλούν και σχολιάζουν χωρίς στοιχεία και με λόγια του αέρα.

Και ενώ οι δημοσιογράφοι με τα στοιχεία που διαθέτουν αποδεικνύουν, τι δεν είναι αυτοί και τι είναι οι άλλοι, δεν υπάρχει αντίστοιχο από την πλευρά των άλλων που να αποδεικνύει τι τελικά είναι αυτοί και τι δεν είναι οι δημοσιογράφοι.
Τώρα θα πει κάποιος : μα τι ήταν αυτές οι αναπόδεικτες αερολογίες ως αποτέλεσμα αντίδρασης; απλά σε καλοκαιρινή συμμετοχή σε φιλικού χαρακτήρα συνεστίαση, και ως ήταν φυσικό τόσο η παραπληροφόρηση όσο και τα fake news πήραν φωτιά, αφού ξεκίνησε η συνομωσιολογία μερικούς μήνες αργότερα, αφού τα σενάρια και οι εκτιμήσεις απέχουν έτη φωτός από την πραγματικότητα και αυτό επειδή ο δημοσιογράφος υιοθέτησε θέσεις πολιτών ενώ δεν θα έπρεπε κατά τη γνώμη τους. Μα που βρισκόμαστε;

Θα πρέπει πάντως να ειπωθεί πως η αλλαγή προσώπων στις ηγεσίες φορέων, οργανώσεων, σωματείων, ομάδων ,κ.α. δεν αποτελεί κολυμβήθρα του Σιλωάμ στην οποία ξεπλένονται λάθη, αστοχίες, και παραλείψεις του παρελθόντος. Και είναι ηλίου φαεινότερο, ειδικά για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ο ρόλος μαζί με τη σκοπιμότητα, που επωμίζονται κάποιοι σε όποιο πόστο και αν βρεθούν. Άλλωστε η παροιμία : που ήσουν ; πουθενά !!! τι έκανες; τίποτα !! είναι ενδεικτική και αποτυπώνεται από την καθημερινή πραγματικότητα, και ο νοών νοείτω. Ούτε όμως πρέπει να παραβλέπονται οι ασκήσεις κριτικής που κατά καιρούς γινόταν..

Ας σοβαρευτούμε όμως. Είναι η πολλοστή φορά που αναφερόμαστε στην απροσωπόληπτη παράθεση των ειδήσεων με διασταύρωση στοιχείων, με το σεβασμό στη θέση του άλλου, η οποία επιβάλλεται να ακούγεται, που έχουν ως κύριο σκοπό και στόχο την αμερόληπτη αποτύπωση της πραγματικότητας, αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους, και όχι να προωθούν τη δημοσιογραφία της ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΥΜΕΝΕΙΑΣ και της ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ.

Η υποβάθμιση και η απόκρυψη – αποσιώπηση – ενοχλητικών ειδήσεων οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν στη διαμόρφωση κλίματος στην κοινή γνώμη, αποτελεί μια συνήθη πρακτική συγκάλυψης στο χώρο της κατευθυνόμενης δημοσιογραφίας, για την οποία λέμε : ευχαριστούμε δεν θα πάρομε !!

 

Και τούτο γιατί βασικές αρχές του δημοσιογραφικού λειτουργήματος είναι :

1) η αρχή της αντικειμενικότητας και της αλήθειας, 2) ο πλουραλισμός των ειδήσεων και των πληροφοριών, 3) ο σεβασμός του κοινού, 4) η διασταύρωση των ειδήσεων, 5) η ενημέρωση από πολλές και διαφορετικές πηγές και η αναζήτηση χωρίς προκαταλήψεις της διαφορετικής άποψης πάνω σε ένα γεγονός, μετά βέβαια από τη διερεύνηση της αξιοπιστίας του πομπού και την εγκυρότητα της πληροφορίας.

 

Κλείνοντας αξίζει να ειπωθεί πως για όλους υπάρχουν δυο ακόμη Μ.Κ.Ο στις οποίες πρέπει να ενταχθούν. Η πρώτη που αφορά αυτούς που νομίζουν πως οι δημοσιογράφοι θα κάνουν ότι τους λένε οι άλλοι, και είναι η Μ.Κ.Ο. Μ ( η ν ) Κ (ά ν ε ι ς ) Ό ( ν ε ι ρ α) , και η άλλη που αφορά όλους εκείνους που θέλουν να τους μεταφέρουν αυτά τα οποία εκείνοι πρεσβεύουν και είναι η ώρα να ξυπνήσουν με έκφραση τη Μ.Κ.Ο.

Μ ( η ν ) Κ (ο ι μ ά σ τ ε ) Ό (ρ θ ι ο ι ) .