patmosweb330

elin330

aegeanlab

Ακούστηκαν

"Ο Θεός να μη δώσει και πλημμυρίσει ο Περδικάρης. Έχει πνίξει δυο μουλάρια και ένα δάσκαλο".

PERDIKARHS WEBΜε  την ευκαιρία των καταστροφών από τη θεομηνία που κτύπησε την Δυτική Αττική και άλλες περιοχές της χώρας, δημοσιεύουμε την παρακάτω συνέντευξη που είχαμε στην έντυπη εφημερίδα ΠΑΤΜΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ (3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2001 Αριθ.φύλλου 4) με μια παλιά πατινιά για τον ποταμό Περδικάρη. Ήταν η περίοδος  που συζητείτο ότι κάποιοι επιδιώκουν το σκέπασμα του ποταμού Περδικάρη. 

 Ο ποταμός Περδικάρης, είναι η φυσική διέξοδος των νερών της βροχής από τη Χώρα στον Χοχλακά. 

Το γεφυράκι στην Εξώσκαλα κοντά στον Πλάτανο, που από κάτω περνάει ο Περδικάρης, ήταν παλιότερα η αγαπημένη πεζούλα των ρομαντικών, που μαζεύονταν την ώρα του ηλιοβασιλέματος για να απολαύσουν τη μαγεία του.
Τώρα βέβαια από το γεφυράκι αυτό δεν μπορείς να δεις το ηλιοβασίλεμα γιατί ο Χοχλακάς γέμισε σπίτια και το τοπίο άλλαξε.

Ένα πρωί του Νοεμβρίου 2001,  επειδή συζητείτο έντονα το σκέπασμα του Περδικάρη, επισκεφθήκαμε  στο σπίτι της στη Σκάλα, κοντά στον Περδικάρη,  τη  συχωρεμένη  Ρηνό Νικηταρά και είχαμε μαζί της μία κουβέντα  για το μοναδικό αυτό ποτάμι της Πάτμου και να έχουμε τη γνώμη της για το σκέπασμα του. Εκεί ήτανε και ο αδελφός της συγχωρεμένος,    Πετρής Πούλος.

Μας είπε τότε:  

«Κάποτε κάτω από το γιοφύρι πέρναγαν τα μουλάρια όρθια, τώρα πρέπει να σκύψουμε για να περάσουμε. Κάποτε οι παλιοί παίρνανε το ποτάμι και φτάνανε μέχρι τη Λαμπρινούσα. Τώρα όχι μόνο δεν μπορείς να περπατήσεις, αλλά και κινδυνεύει να πλημμυρίσει η περιοχή, σε μια μεγάλη νεροποντή, γιατί είναι γεμάτο χόρτα, σκουπίδια, κούτες κ.λπ. Το δε γεφυράκι, που βρίσκεται στην εκβολή του, κοντά στου Ρωμαίου, είναι τόσο χαμηλό, που "ο Θεός να βάλει το χέρι του σε μια κακοσύνη", λέει το Ρηνό του Νικηταρά.

Για τον Περδικάρη, της λέω, υπάρχει πρόταση από το Δήμο, να σκεπαστεί και να δημιουργηθεί δρόμος που να ενώνει την Απαλωνιά, το παλιό γήπεδο με τη γειτονιά του Πλάτανου και της Εξώσκαλας. Όλοι οι μελετημένοι σχεδιασμοί που διευκολύνουν τη ζωή των κατοίκων και έρχονται σε ισορροπία με το περιβάλλον και τη φύση, είναι θετικοί. Εσύ κυρία Ρηνώ τι λες: 

"Ο Θεός όμως να μη δώσει να γίνουν εκείνα τα νερά που γινότανε τότες, και 'βρεχε ένα μήνα συνέχεια και δεν μπορούσανε ούτε μερόκαμα να κάνουνε, συνεχίζουν το Ρηνό και ο Πετρής. Δυο μουλάρια μας πήρε και μας έπνιξε. Έπνιξε και έναν δάσκαλο. Τον πήρε με το κρεβάτι του. Προχθές πήρε τις κούτες που ήτανε κοντά στους τενεκέδες των σκουπιδιών και τις πήγε εκεί δα κάτω στου Ρωμαίου. ‘Αμα πάνε εκεί δα και σφιλιαγκόσουνε και φράξει το γιοφύρι που είναι μισό μέτρο, που θα πάει το νερό;  Ήτανε δυο λίμνες στο Χοχλακά, μια από δω και μια από κει. Κατεβάζανε νερό και ιγινούντανε μπλόι. Όταν ήτανε κακοσύνη, στο γεφύρι πάντα ιπίαινε, ο Δημήτραρος, ο Θεός σχωρέστονε, με την τσάπα μπρος, ο Δημήτρης μου, ο Νικόλας μου και ο Καμπόσος, για να διώξουνε με τα φτυάρια το νερό. Με την προβέζα, και χωρίς βροχή, το χωράφι στην αφαλάτωση είχε τετρακόσα δεμάτια χόρτο και μας τόκαβε το μισό.. Ο Μιχάλης και ο Λευτέρης μου πάντα μου λέανε. Άμα δεις κακοσύνη, να προκάμεις να βάλεις τη σκάλα μέσα, για να ανέβεις στο πατάρι. Ιτανε καμένοι. Ο Μιχάλης μου όταν ίβρεχε τη νύχτα, το πρωί ερχότανε να δει μήπως πνίηκα. Τώρα τελευταία που νέβηκε ψηλά το νερό του Περδικάρη μαζεύτηκε ούλη η Σκάλα για να τονε δει. Αυτό λοιπόν το ποταμάκι πρέπει να το καθαρίζουνε και ότι κάμουνε να το κάμουνε καλά, γιατί από που θα φεύγει το νερό; Εδώ τα χαντάκια τάχουνε κλείσει, τον ποταμό δεν τον καθαρίζουνε. Έχουνε σκεφτεί τι θα γίνει σε μια κακοκαιρία;"

Προφητικά λόγια από μια παλιά Πατηνιά.

Να σημειώσουμε τώρα Νοέμβριο του 2017 ότι καθαρίζεται μόνο το αστικό κομάτι του ποταμού . Πολλές φορές αν καθυστερήσει να καθαριστεί καθαρίζουν οι  γείτονες.  Χρειάζεται επαγρύπνιση . Οποιαδήποτε ανανέωση της σκέψης να σκεπαστεί θα είναι εγκληματική. Απεναντίας το ποτάμι χρειάζεται να σκαφτεί, να βαθύνει για να φτάσει κάτω από το γεφυράκι, ώστε να περνάει ένα μουλάρι  όπως ήταν πριν.