Ποιος κάνει τελικά κουμάντο;

Είναι μια ερώτηση που την ακούμε συχνά και αφορά τις πηγές της εξουσίας.

Την κάνουμε όταν ενώ περιμένουμε να γίνουν κάποιες ενέργειες και κάποιες πολιτικές με συγκεκριμένο τρόπο, γίνονται διαφορετικά.

Λέμε τότε μα ποιος κάνει κουμάντο τέλος πάντων ;

Στον κόσμο, στην κυβέρνηση, στο Δήμο, στο σπίτι, στο σύλλογο;

Κάνει ο Πρωθυπουργός, ο Δήμαρχος, η μάννα, ο πατέρας, ο πρόεδρος; Ποιος και γιατί αφού προγραμάτιζαν άλλα, έγιναν άλλα;

Ενώ δηλαδή ψήφισες πρωθυπουργό τον τάδε, ξαφνικά κάνει κουμάντο η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, η γυναίκα του, ο υπουργός, η Μέρκελ, ο γιος του.....

Ενώ ψήφισες δήμαρχο τον τάδε, ανακαλύπτεις ότι κάνει κουμάντο ο αξιωματούχος, ο σύμβουλος, ένας υπάλληλος, ο κύκλος τάδε...

Έτσι ενώ περιμένει ο πολίτης αποφάσεις με συγκεκριμένη ιδεολογία και στόχους, το κουμάντο προωθεί εντέχνως αποφάσεις, παγιδεύοντας και τους προϊσταμένους του και τους πολίτες.

Τελευταία αποκαλύφθηκε δημόσια με τη δήλωση του πρόεδρου του ότι θα παραιτηθεί, πως το κουμάντο του πνευματικού κέντρου, ή μάλλον τα κουμάντα του, (κυρίως Φεστιβαλ Θρησκ. Μουσικής) ήταν άλλοι.

Διότι ενώ εκείνος ήθελε να γίνονται αλλιώς τα πράγματα, τα κουμάντα της πλειοψηφίας με λίγα λόγια δεν τον άφηναν.

Εμείς όμως αυτά τα κουμάντα που τα ονομάζουμε και συμφέροντα, τα είχαμε εδώ και χρόνια εντοπίσει. Το μεγάλο όμως κουμάντο, ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής που έκανε ότι ήθελε.

Για να τα κάνει όμως αυτά είχε κάποια κουμαντάκια, τα οποία τον στήριζαν .

Διερωτόμαστε, ο κ. δήμαρχος γιατί άφησε να κυλίσουν έτσι τα πράγματα δύο χρόνια;

Κύριε δήμαρχε εμείς ξέρετε τι θέλουμε;

Nα είστε εσείς το κουμάντo της Πάτμου.

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet