Δημιουργήθηκε : Παρασκευή, 16 Απριλίου 2004 03:00 | Γράφτηκε από τον/την Αριστείδης Μιαούλης
Θα μπορούσε το ρεπορτάζ νάχε τίτλο «Γνώρισα έναν ευτυχισμένο άνθρωπο» γιατί ευτυχισμένος είναι ο Μοναχός Αλέξανδρος στην Πάτμο. Όταν τον συνάντησα λίγο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα έδειχνε διπλά ευτυχισμένος αφού ο σκοπός του να χτίσει πλάι στην εκκλησία της «Μεταμόρφωσης του Σωτήρος» και το «?ξιον Εστί» πραγματοποιείται. Ο αρχιμάστορας Βενέδεικτος Παραδείσης εκτιμά ότι ως το καλοκαίρι θάναι έτοιμη να φιλοξενήσει την θαυματουργή Αγιορίτισσα Παναγιά πλάι στις «Πατινιές» , «Καλαμωτή» και αντίκρυ στην άλλη «του Γραβά». Η ιστορία του μοναχού Αλέξανδρου γραμμένη από τον π. Θεμιστοκλή Χριστοδούλου στο βιβλίο «Από χορευτής μοναχός- αυτοβιογραφία του Νίκολσον χορευτού και νυν Μοναχού Αλέξανδρου, αποτελεί συγκινητικό συναξάρι ενός στρατοκόπου της ορθοδοξίας που εκδόθηκε για έναν συγκεκριμένο σκοπό. Να στεγάσει άλλη μια πολυαγαπημένη Παναγιά. Σας μεταφέρουμε τη συζήτηση μας.- Βλέπω πως ετοιμάζετε μια εκκλησία του «?ξιον Εστί». Πως αποφασίσατε να χτίσετε μια τέτοια εκκλησία εδώ στην Πάτμο; Απ όσο ξέρω δεν υπάρχει ανάλογη.-Αυτό δεν το αποφάσισα τώρα. Είναι εδώ και τρία χρόνια που είχα τάξιμο στην Παναγία αυτή. Με την εγχείρηση που έκανα στον Ερρίκος Ντυνάν στην καρδιά, διαπίστωσα πως η Παναγία του «?ξιον Εστί» με ακολουθεί. Γιατί μπαίνοντας μέσα στο Νοσοκομείο δεν είδα τίποτε άλλο στους τοίχους εκτός από την εικόνα αυτή. Έτσι υποσχέθηκα στην Παναγία ένα εκκλησάκι της εδώ. Περίμενα να πουληθούν ορισμένα βιβλία μου με την αυτοβιογραφία μου, που εκδόθηκαν για το συγκεκριμένο σκοπό, για να συγκεντρώσω ορισμένα χρήματα. Βέβαια και βρύση νάτανε θάχαν τελειώσει χτίζοντας την «Μεταμόρφωσης του Σωτήρος» και το σπίτι αυτό που ζω. Σωθήκαν αυτά τα χρήματα όμως. Έτσι έπρεπε να συγκεντρώσω άλλα για το κτίσιμο της εκκλησίας «?ξιον Εστί». Η τύχη όμως με βοήθησε. Κατά τη διάρκεια που ήμουν στο σπίιτ μου έπαθα τρία εμφράγματα . Πήγα στην Λέρο, κάθισα 1 εβδομάδα για τις πρώτες βοήθειες και μετά από πέντε ημέρες πήγα στο Λαϊκό νοσοκομείο. Ενδιαφέρθηκαν πολύ η κ. Νότα Κωνσταντίνου μαζί με τον καρδιολόγο κ. Νικόλαο Στρατήγη και ξαφνικά μετά το στεφανιογράφημα βρέθηκα στο Ερρίκος Ντυνάν δίχως να το καταλάβω. Ήρθε και μου συστήθηκε ο κ. Πράπας, διευθυντής του καρδιολογικού τμήματος του Ερρίκος Ντυνάν και μου είπε «Πάτερ Αλέξανδρε εγώ θα σας εγχειρήσω». Ήταν πραγματικά μια ευγενική και άγια μορφή, ένας καταπληκτικός άνθρωπος που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Χειρουργήθηκα. Είχε προηγηθεί 3 χρόνια πριν η εγχείρηση καρδιάς με δύο by-pass. Από τότε, είχε γεννηθεί μέσα μου μια επιθυμία να χτίσω ένα εκκλησάκι . Το άξιον εστί,. Με τη διαφορά βέβαια ότι δεν μπορούσα γιατί ήταν δύσκολο. Τελικά αποφάσισα και έβγαλα το βιβλίο, την αυτοβιογραφία μου για να πουληθούν τα βιβλία αυτά και με τα χρήματα να χτίσω το εκκλησάκι.Αυτό βέβαια το είπα στον κ. Πράπα, εκείνος αγόρασε 200 βιβλία, τα οποία έμαθα εκ των υστέρων ότι τα μοίραζε στους ασθενείς , δίχως να τα πουλήσει για να πάρει χρήματα, και μαζί μ’αυτό μου είπε: «Πάτερ Αλέξανδρε, μη στενοχωριέσαι, εγώ θα σε βοηθήσω να χτίσεις το εκκλησάκι».Και έτσι και έγινε και έκτισα το εκκλησάκι. Τώρα βέβαια χρειάζεται όλα τα υπόλοιπα, σοβατίσματα, κουφώματα, πλάκες για την αυλή, κ.λ.π. Με τη δύναμη του Θεού και της Παναγίας, το άξιον εστί θα τελειώσει και αυτό. Εύχομαι σ’ αυτόν τον ευλογημένο άνθρωπο και στην οικογένεια του κάθε χαρά και ευτυχία, και να είναι αγιασμένα τα χεράκια του γιατί είναι σταλμένος από τον Θεό για να κάνει όλες αυτές τις πράξεις.Έτσι ολοκληρώνω το τάμα μου. -Πόσο δύσκολο ήταν να πάρετε αυτή την απόφαση πριν 11 χρόνια και να έρθετε εδώ στην Πάτμο. - Μα εγώ δεν πήρα απόφαση μόνος μου. Εγώ δεν είχα ούτε σκεφτεί ποτέ πριν ότι θα ρχόμουν στην Πάτμο την οποία δεν ήξερα καθόλου. Στην Πάτμο έχει γεννηθεί η μητέρα μου αλλά έχουν περάσει τόσα χρόνια. Έχω γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο, Ε