του Νίκου Μελιανού

 

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ  ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από έναν αιώνα.
Τα τελευταία 15 χρόνια , στόχος της Ημέρας, εκτός των άλλων, είναι να υπενθυμίσει σε όλους, πως οι γυναίκες πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες σε όλους τους τομείς του κοινωνικού γίγνεσθαι και όχι μόνο.

Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Το 1911, η Ημέρα της Γυναίκας διοργανώθηκε στη Γερμανία με πρωτοπόρο τη θεωρητικό Κλάρα Τσέτκιν, μαζί με 100 εκπροσώπους από 17 χώρες.

Στη Ρωσία, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ο Λένιν πείστηκε από τη φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι και καθιέρωσε την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία στη χώρα, ωστόσο σύντομα το πολιτικό υπόβαθρο της γιορτής ξεθώριασε και πλέον η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο ως έκφραση αγάπης και εκτίμησης προς το ωραίο φύλο. Από το 1975 η Ημέρα της Γυναίκας τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.

 

Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως ημέρα της γυναίκας σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης των δικαιωμάτων από γυναίκες. Όταν πρώτο θεσμοθετήθηκε η ημέρα αυτή, γυναίκες από διάφορα κράτη απαίτησαν να έχουν το δικαίωμα ψήφου, το οποίο πρώτες οι γυναίκες της Βρετανικής αποικίας της Νέας Ζηλανδίας απέκτησαν επισήμως το 1892.

 

Στην Ελλάδα δυστυχώς, αρκετά χρόνια μετά, οι γυναίκες απέκτησαν αυτό το δικαίωμα το 1954, ενώ μέχρι τότε ψήφιζαν μόνο άνδρες και μάλιστα μπορούσαν να ψηφίζουν όσους συνδυασμούς και όσους υποψηφίους ήθελαν. Πιθανώς οι πολιτικές των πολιτικών των τελευταίων δεκαετιών του 19 αιώνα είχαν αφήσει το αποτύπωμα τους.

Παρ’ όλα αυτά, χρειάστηκε περίπου ένας αιώνας για να αποκτήσουν το δικαίωμα αυτό οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία, καθώς μόλις το 2020 τους δόθηκαν δημόσια αξιώματα και ίσα εργασιακά δικαιώματα με τους άνδρες.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Διεθνή ημέρα της γυναίκας που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων. Δύο χρόνια μετά, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού έδωσε το δικαίωμα σε κάθε χώρα – μέλος να τιμά τη μνήμη των γυναικών που αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα τους, όποια μέρα εκείνη το επιθυμεί ανάλογα με τις ιστορικές της μνήμες.

Σήμερα, όταν μόνο το 1/5 των κοινοβουλευτικών εδρών καταλαμβάνονται από γυναίκες και υπάρχουν μόνο 19 αρχηγοί κρατών γένους θηλυκού ( από τις περίπου 196 υποψηφιότητες ) γίνεται αντιληπτό πως μπορούν να αλλάξουν ακόμη πολλά πράγματα. Να σημειωθεί πως ο αριθμός των γυναικών – μέλη του υπουργικού συμβουλίου έχει τριπλασιαστεί μεταξύ των ετών 1994 και του 2014, αλλά παραμένει σε χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με το ανδρικό φύλο. Σύμφωνα με έρευνα του Independent, σε περίπου 118 χρόνια θα λυθεί εντελώς το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των γυναικών, ενώ σήμερα από τους 500 πιο πλούσιους ανθρώπους του κόσμου, μόνο 55 είναι γυναίκες.

Το παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επισημαίνει πως το παγκόσμιο γυναικείο εργατικό δυναμικό έχει αυξηθεί κατά 1 δισεκατομμύριο τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά μεγάλο ποσοστό έχουν τα προνόμια που είχαν οι άνδρες το 2006.

Οι τωρινοί στόχοι, οι οποίοι πρόκειται να έχουν την ίδια θεματολογία μέχρι το 2030, έχουν στόχους : τη διείσδυση των γυναικών, ως ένας πυρήνας, στην παγκόσμια οικονομία και την καταπολέμηση της φτώχειας σε όλο τον κόσμο. Επίσης υπενθυμίζονται τα επιτεύγματα των γυναικών τον τελευταίο αιώνα, ενώ σε ορισμένες χώρες η σημερινή ημέρα είναι εθνική αργία για το γυναικείο φύλο.

Εκτός από το μισθολογικό χάσμα που απασχολεί κρατικούς και μη φορείς, η ανάγκη ευαισθητοποίησης όσον αφορά τη γυναικεία κακοποίηση, είναι ακόμη ένα φλέγον ζήτημα.

Εκτιμάται ότι 120 εκατομμύρια Γυναίκες κάτω των 20 ετών έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ περισσότερο από το 1/3 των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία σε κάποια φάση της ζωής τους και κυρίως στην εφηβεία ή την περίοδο της εμμηνόπαυσης

Μέσα στο πολυμορφικό των ρόλων που αναλαμβάνουν, όπως το να είναι μητέρες, ενεργοί πολίτες, φίλες, σύζυγοι και αγαπημένοι, ας μην ξεχνούν το πιο σημαντικό ΄΄ ότι κάθε ρόλος τους θα πρέπει να τον επιλέγουν, να τον υποστηρίζουν και να τον χαίρονται αυτές οι ίδιες.
Στη σημερινή εποχή σε πολλές περιοχές, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν τα συναισθήματα τους για τις γυναίκες.

 

Η 8η Μαρτίου είναι μια ημέρα που πρέπει να αφυπνίσει ξεχασμένες μνήμες και να ενεργοποιήσει όλες τις γυναίκες του κόσμου για να υπερασπιστούν :

- Το δικαίωμα για ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στον οικονομικό, κοινωνικό, και πολιτικό στίβο.
- Το δικαίωμα για ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας.
- Το δικαίωμα για ισόρροπη συμμετοχή ανδρών και γυναικών στις θέσεις εξουσίας και λήψης των αποφάσεων.

Ας ελπίσουμε λοιπόν, πως κάποια ημέρα οι γυναίκες θα αντιμετωπιστούν σε κάθε γωνιά της γης με σεβασμό, ισότητα και καλύτερες συνθήκες ζωής, όπως δηλαδή αξίζει σε μία σύζυγο, εργαζόμενη γυναίκα και μητέρα.

 

Πηγή : News room  Μπαλιάμη Κων/να