VIDEO: ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΙΑΝΟΣ
Χθες Τρίτη 27 Αυγούστου 7 η ώρα το απόγευμα, στο ΠΑΛΑΙΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΑΣ, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της έκθεσης του ζωγράφου Δημήτρη Μανιώτη με μεγάλη συμμετοχή κόσμου λόγω και της ιδιομορφίας της έκθεσης. Έργον μόνον.
Το έργο εντυπωσίασε, όχι μόνο για το μέγεθος του αλλά και την εκφραστικότητα του.
Πρόκειται για μια γιγαντιαία ελαιογραφία μήκους 30 μέτρων και ύψους 2 μέτρων. Ο καλλιτέχνης τη ζωγράφισε τα έτη 1963 - 1965. Ζούσε τότε στο Βαθύ, πρωτεύουσα της Σάμου, σε ένα παλιό αρχοντικό με αρχαϊκές κολόνες: το «Μίλμπεργκ», όπως ονομαζόταν, από το όνομα του πρώτου, Γερμανού, ιδιοκτήτη του, σπίτι ψηλοτάβανο, κατάλληλο για να ζωγραφίζει τα μεγάλων διαστάσεων έργα του. Επειδή δεν υπήρχε ρολό μουσαμά σε μαύρο χρώμα πάνω από 10μ., αγόρασε από την Ολλανδία τρία ρολά και τα κόλλησε μεταξύ τους. Η μεγαλύτερη επιφάνεια τοίχου που είχε στη διάθεσή του ήταν 7μ. Έτσι περίμενε αρκετό χρόνο να στεγνώσει το ζωγραφισμένο μέρος του πίνακα για να τον συνεχίσει. Το έργο αυτό το έπλασε κυριολεκτικά με τα χέρια του - παλάμες, νύχια, δάχτυλα -. Σταματούσε όταν πληγωνόταν η επιδερμίδα και ξανάρχιζε μόλις επουλώνονταν οι πληγές.
Η «Οκτωβριανή Επανάσταση» απεικονίζεται κυκλικά, με διαδοχικές σκηνές. Όπως γράφτηκε στον Τύπο της εποχής: «Δεν πρόκειται για μια απλή εικονογραφία. Το ιστορικό γεγονός χρησιμοποιείται ως πρόσχημα, αλλά λειτουργεί σαν κέντρισμα για την εξέγερση του ανθρώπου κατά των περιορισμών, την αέναη πάλη του για το υψηλότερο. Ο καλλιτέχνης εξέφρασε έναν προσωπικό αλλά και γενικότερο συμβολισμό και επιχείρησε να σπάσει τα δεσμά του συμβατικού χώρου. Για τούτο ακριβώς, δεν έδωσε τέλος στον πίνακά του, αφήνοντας ανοικτό το δρόμο της ανέλιξης. Έντονα χρώματα, βαθύ κόκκινο, κίτρινο, μπλε, τονίζουν τις φιγούρες των ανθρώπων που μάχονται για την ελευθερία».
Ο Δημήτρης Μανιώτης γεννήθηκε το 1923 στην Οδησσό από πατέρα Έλληνα και μητέρα Ρωσίδα, Ιταλικής καταγωγής. Από τα πρώτα μαθητικά του χρόνια φάνηκε το ιδιαίτερο ταλέντο του στη ζωγραφική, ενώ σε ανώτερη τάξη ασχολείται με καθαρά καλλιτεχνικές σπουδές. Στην Ελλάδα ήρθε ως πρόσφυγας το 1938 σε ηλικία 15 ετών μαζί με τη μητέρα του. Ο πατέρας του είχε εξοριστεί στη Σιβηρία όπου και χάθηκαν τα ίχνη του.
Στην Ελλάδα ασχολείται, εκτός από τη ζωγραφική, με την αγγειογραφία και μαθαίνει την τέχνη της αγγειοπλαστικής και της γλυπτικής κοντά σε σπουδαίους δασκάλους. Η ιδιόρρυθμη, ελεύθερη και καθαρά καλλιτεχνική φύση του τον οδήγησε στην αναζήτηση της ελευθερίας της τεχνικής πάνω στο μουσαμά γι αυτό τα περισσότερα έργα του δεν έχουν σχεδόν καθόλου τη χρήση του πινέλου. Για εργαλεία του χρησιμοποιούσε ύφασμα, βαμβάκι, σπάτουλα, μυστρί, ακόμα και τα ίδια του τα χέρια.
Στο διάστημα της ζωής του έκανε πολλές ατομικές εκθέσεις, κυρίως στο Ζάππειο Μέγαρο (όπου ο χώρος προσφερόταν για τα υπερμεγέθη έργα και συνθέσεις του), στον Παρνασό, στο Σαρόγλειο Μέγαρο, στο Δημαρχιακό Μέγαρο Πειραιώς, σε γνωστές γκαλερί στην Αθήνα και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Ο Δημήτρης Μανιώτης πέθανε το 1985, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια συλλογή έργων. Πολλά από τα έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές φιλότεχνων και συλλεκτών σε όλο τον κόσμο, στη συλλογή της οικογένειάς του, καθώς και στην Εθνική Πινακοθήκη.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013. Ώρες λειτουργίας: 19:00 - 23:00 Χορηγοί: Δήμος Πάτμου & Θεατρική Ομάδα Πάτμου.
http://www.youtube.com/watch?v=sDzZ65vXstQ&