Ένα έθιμο της Πάτμου που αποτελούσε έκφραση συνοχής και αλληλεγγύης της οικογένειας, ήταν η εξασφάλιση σπιτιού των κοριτσιών πριν μπουν στην εφηβεία, ώστε όταν παντρευτούν να έχουν το πρώτο βασικό, το σπίτι τους. Ακόμα και ο πιο φτωχός γονιός, με στερήσεις, εξασφάλιζε σπιτάκι ή σπίτι για την κόρη του, σε πολύ δύσκολα χρόνια. Το έθιμο αυτό πέρναγε στη συνείδηση αγοριών και κοριτσιών από γενιά σε γενιά.

Κάτι παρόμοιο γινόταν και σε πολλές περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας, αλλά στην Πάτμο ήταν πολύ έντονο.

Αξίζει να τονίσουμε, ότι όποιος έμενε στην Πάτμο σε σπίτι με νοίκι ήταν δακτυλοδεικτούμενος και δεν ήταν ντόπιος. Αργότερα βέβαια σαν έθιμο χαλάρωσε αλλά παρέμεινε σαν επένδυση.

Σύμφωνα με την Eurostat 60% των Ελλήνων ζει σε δικό του σπίτι ξεπληρωμένο, 20% ζει σε δικό του σπίτι με υποθήκη και μόνο το 20 % σε νοίκι.

Αυτό το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης, απέβη σανίδα σωτηρίας για την χώρα μας στην κρίση και συγκράτησε την καταστροφή της. Το να έχεις μία στέγη πάνω από το κεφάλι σου σε περίοδο οικονομικής καταστροφής είναι το βασικότερο αγαθό που διαθέτεις.

Είναι πλεονέκτημα στη ζωή ενός ανθρώπου. Τον βοηθάει να αντέξει και να υπομείνει πολλά δεινά, συγκριτικά με κάποιον που δεν έχει στέγη, ούτε στον ήλιο μοίρα.

Οικονομολόγοι και ερευνητές της ελληνικής και διεθνούς κρίσης αναγνωρίζουν, ότι οι Έλληνες δεν έχουν επαναστατήσει ακόμα για τα μέτρα, εξαιτίας του μεγάλου ποσοστού ξεπληρωμένης ιδιοκατοίκησης.

Όταν έσκασε η στεγαστική φούσκα στην Αμερική, το 2007-2008 οι τιμές των κατοικιών σε ένα μόλις χρόνο μειώθηκαν στο 50% της αξίας τους και εκατομμύρια Αμερικανών έμειναν άστεγοι γιατί τα χρώσταγαν στις τράπεζες.

Σε αντίθεση με την Ελλάδα που ενώ η καταστροφή της οικοδομικής οικονομίας ήταν χειρότερη, οι πραγματικές αξίες των σπιτιών δεν μειώθηκαν τόσο, γιατί το 60 % των κατοικιών δεν ήταν υποθηκευμένες και μπορούσαν να τις κρατήσουν, οι δε άστεγοι συγκριτικά πάντα με το μέγεθος της καταστροφής πολλοί λιγότεροι.

Αντί λοιπόν η πολιτεία για λόγους οικονομικούς, δικαιοσύνης και κοινωνικής φροντίδας, να βοηθήσει τις υπερχρεωμένες οικογένειες και να μην τις αφήσει να χάσουν την στέγη πάνω από τα κεφάλια τους, αντιμετωπίζει την κατοικία, σαν κατσίκα να αρμέξει τον έλληνα, την φορολογεί αδίστακτα, ενώ γνωρίζει που οδηγεί αυτό και άμα χρειαστεί θα την υφαρπάξει.

Ότι και να γίνει όμως, η διατήρηση του Πατινιώτικου εθίμου που μπορεί να είναι πρόβλημα για τους φτωχούς γονιούς, αποδεικνύεται και θα αποδειχθεί ακόμη σωτήριο στο μέλλον!

Σμαράγδα Μουλιάτη

Ο Κώστας Σταματόπουλος συγκαταλέγεται στους  πραγματικά καλούς φίλους του νησιού μας,  που  έζησε τον παλμό του  τα τελευταία 42 χρόνια.

 ΒΙΝΤΕΟ: K. Σταμπούλης.

Ο Μπενέτος Σπύρου ο για 7 συνεχόμενες τετραετίες δήμαρχος στο γειτονικό μας νησί των Λειψών, δεν έκρυψε ποτέ τα λόγια του.

Με άποψη, με όραμα και φαντασία οδηγεί το νησί του κάθε μέρα και πιο ψηλά στοχεύοντας και διεκδικώντας.

Το λιγότερο 5 δημοτικοί σύμβουλοι για να βοηθούν το έργο του Δήμου, θα βρίσκονται   καθημερινά στο Δημοτικό κατάστημα μας λέει στη συνέντευξη ο Δήμαρχος  Γρηγόρης Στόικος. 

Είναι ένα μικρό μέρος από την τελευταία συνέντευξη που είχαμε μαζί του.

Βίντεο από τη συνέντευξη.

Αναφέρεται γενικότερα στη διοίκηση  τις λίγες μέρες από την ανάληψη των καθηκόντων του.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΒΙΝΤΕΟ

Από εκεί που το Λιμενικό Φυλάκιο Αγαθονησίου από το 2009 που ιδρύθηκε δεν είχε κτίριο να στεγαστεί και ο Λιμενάρχης Πάτμου αναζητούσε λύση χωρίς να φαίνεται αποτέλεσμα, ξαφνικά έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο κτίρια! Συγκεκριμένα, με την Απόφαση 49/2012 του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πάτμου (που πάρθηκε στις 27 Μαΐου) αποφασίστηκε η δωρεάν παραχώρηση του κτιρίου που βρίσκεται εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα (πλησίον της στροφής προς την παραλία της Σπηλιάς) για τη στέγαση του Λιμενικού Φυλακίου Αγαθονησίου, αφού προηγουμένως για το ζήτημα είχε ζητηθεί η γνώμη του Δημάρχου Αγαθονησίου, με το υπ? αριθμ. 138/09-04-2012 που ανέφερε τα εξής:

«Αγαπητέ κ. Δήμαρχε,

Εδώ και αρκετό καιρό το Υπολιμεναρχείο Πάτμου έχει ζητήσει από την Υπηρεσία μας την παραχώρηση της χρήσης του κτιρίου που βρίσκεται εντός της χερσαίας ζώνης λιμένα (πλησίον της στροφής προς την παραλία της Σπηλιάς), εντός του οποίου εξ όσων έχουμε πληροφορηθεί φυλάσσεται εξοπλισμός οδοντιατρείου, προκειμένου να στεγαστεί σε αυτό το Λιμενικό Φυλάκιο Αγαθονησίου. Το πρόβλημα της έλλειψης κατάλληλου χώρου για την στέγασή του τέθηκε κατά την συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Υπηρεσίας μας που διεξήχθη στις 5 Απριλίου 2012, ωστόσο το Σώμα έκρινε σκόπιμο πριν αποφασίσει σχετικά να ζητήσει τις απόψεις σας.

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το ανωτέρω Λιμενικό Φυλάκιο κατέστη δυνατόν να ιδρυθεί χάρη και στις δικές σας άοκνες προσπάθειες, παρακαλούμε όπως μας γνωστοποιήσετε τις απόψεις σας το συντομότερο δυνατόν, ώστε στην επόμενη συνεδρίαση του Δ.Σ. να ληφθεί η οριστική απόφαση επί του αιτήματος».

Ωστόσο, ο Δήμαρχος Αγαθονησίου δεν απάντησε σε αυτή την επιστολή.

Όμως, λίγες ημέρες αργότερα, στις 14 Ιουνίου, το Δημοτικό Συμβούλιο Αγαθονησίου μετά από πρόταση του Δημάρχου κ. Κόττορου αποφάσισε να ενοικιαστεί από τον Δήμο Αγαθονησίου ιδιωτικό ακίνητο, ιδιοκτησίας της κυρίας Μόσχας Μαρώλια, για την στέγαση του Λιμενικού Φυλακίου, μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες στο κτίριο του Αστυνομικού Σταθμού οπότε οι δύο υπηρεσίες να συστεγαστούν σε αυτό. Πέραν του ενοικίου αποφασίστηκε ο Δήμος Αγαθονησίου να καλύψει και τα έξοδα ύδρευσης και ηλεκτροφωτισμού του κτιρίου.

Εμείς παρακολουθώντας αυτές τις εξελίξεις το μόνο που έχουμε να παρατηρήσουμε είναι ότι η κόντρα μεταξύ του ΔΗ.ΛΙ.ΤΑ.Π. και του Δήμου Αγαθονησίου έχει αρχίσει να προσλαμβάνει κωμικοτραγικές διαστάσεις. Κατ? αρχήν απορούμε πώς είναι δυνατόν ο έμπειρος Δήμαρχος Αγαθονησίου να προτείνει την ενοικίαση από τον δήμο ακινήτου για να στεγαστεί υπηρεσία (που όσο κι αν προσφέρει στον τόπο) ανήκει σε άλλο Υπουργείο, γνωρίζοντας ότι ο Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου πιθανότατα δεν θα εγκρίνει την σχετική δαπάνη. Κι όλα αυτά, ενώ ήδη είναι γνωστό ότι υπάρχει διαθέσιμο δημόσιο κτίριο που έχει παραχωρηθεί δωρεάν από το ΔΗ.ΛΙ.ΤΑ.Π. Επίσης, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ενώ το πρόβλημα στέγασης του Λιμενικού Φυλακίου υπήρχε από το 2009, ο Δήμος Αγαθονησίου βρήκε λύση μόλις παραχωρήθηκε κτίριο από το ΔΗ.ΛΙ.ΤΑ.Π.

Δυστυχώς, αυτά είναι τα αποτελέσματα της κόντρας μεταξύ δήμου Αγαθονησίου και ΔΗ.ΛΙ.ΤΑ.Π. που ξεκίνησε από τις αρχές του 2011 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Δύο φορείς που θα έπρεπε να συνεργάζονται αρμονικά βρίσκονται σε πλήρη ασυνεννοησία κι εκείνος που τελικά ζημιώνεται είναι τα νησιά μας, αφού ούτε για το Αγαθονήσι έχει αναληφθεί κάποια σημαντική πρωτοβουλία, ενώ η αποχή των εκπροσώπων του Δήμου Αγαθονησίου από τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. (όπως βέβαια και των εκπροσώπων των δημοτικών αρχών Λέρου και Λειψών) έχει δημιουργήσει προβλήματα στην ομαλή λειτουργία του ΔΗ.ΛΙ.ΤΑ.Π.

Με το που έφθασε στην Κω το «Φλάινγκ Ντόλφιν Ερατώ» της εταιρείας AEGEAN FLYING DOLPHINS που κάνει το δρομολόγιο Σάμος- Κω αντικατεστάθη ο καπετάνιος του  από την εταιρεία διότι στη Σάμο δεν επέτρεψε στον Γιώργο Παπανδρέου και την οικογένεια του,  να μπουν στο σκάφος χωρίς εισιτήριο την προηγούμενη εβδομάδα.