Τα τελευταία εναπομείναντα φορολογικά "προνόμια" των κατοίκων των μικρών νησιών ετοιμάζεται να καταργήσει η κυβέρνηση με το επερχόμενο φορολογικό νομοσχέδιο σύμφωνα με πληροφορίες που βλέπουν τις τελευταίες ημέρες το φως της δημοσιότητας. Συγκεκριμένα:
1. Καταργούνται τα «φορολογικά προνόμια» όσων κατοικούν σε νησιά με πληθυσμό έως 3.100 κατοίκους. Ειδικότερα θα καταργηθεί:
* Η εφαρμογή βασικού αφορολογήτου ορίου εισοδήματος αυξημένου κατά 50%, δηλαδή 7.500 ευρώ αντί 5.000 ευρώ, για τα φυσικά πρόσωπα που κατοικούν μόνιμα στα συγκεκριμένα νησιά.
* Η εφαρμογή συντελεστών φορολόγησης μειωμένων κατά 40% για τα κέρδη που προκύπτουν από δραστηριότητες ασκούμενες στα νησιά αυτά από νομικά πρόσωπα.
2. Θα καταργηθούν οι πρόσθετες μειώσεις φόρου εισοδήματος για τους μισθωτούς που εργάζονται σε παραμεθόριες περιοχές. Συγκεκριμένα, θα καταργηθεί η πρόσθετη μείωση φόρου των 60 ευρώ για κάθε τέκνο, η οποία προβλέπεται για κάθε μισθωτό φορολογούμενο που αποκτά εισόδημα και προσφέρει υπηρεσίες ή κατοικεί για τουλάχιστον 9 μήνες το χρόνο σε παραμεθόριες περιοχές.
Έτσι, φαίνεται ότι μετά από την απόσυρση κάθε κρατικής δομής από τα νησιά μας (ΔΟΥ, δικαστήρια και ποιός ξέρει τί ακολουθεί), την υπολειτουργία των μονάδων υγείας, την ακτοπλοϊκή συγκοινωνία που χειροτερεύει όσο περνάει ο καιρός κλπ η κυβέρνηση αποφάσισε να τιμωρήσει ακόμα περισσότερο τους νησιώτες καταργώντας ακόμα και τις ελάχιστες φοροαπαλλαγές που έχουν απομείνει.
Μια και η φαεινή ιδέα στελέχους της τρόικας για υποχρεωτική εκκένωση των νησιών με πληθυσμό έως 150 κατοίκους δεν πέρασε, μήπως κάποιοι προσπαθούν να εφεύρουν άλλους έμμεσους τρόπους για να κάνουν τον βίο μας αβίωτο και ενδεχομένως να μας κάνουν να φύγουμε αναζητώντας τα στοιχειώδη (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δημόσιες υπηρεσίες κ.α.);
Νομίζουμε, όμως, ότι αυτός ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει εάν εμείς συνεδριάζουμε για να εκδώσουμε ένα ψήφισμα διαμαρτυρίας για την τιμή των όπλων.
Εάν δεν ορθώσουμε το ανάστημά μας με παλλαϊκές συγκεντρώσεις σε όλα τα νησιά και δυναμικές παρεμβάσεις των εκπροσώπων μας στα κέντρα λήψης των αποφάσεων αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση το βιωτικό μας επίπεδο θα γυρίσει πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια πίσω.