του Νίκου Μελιανού

Αυτό αναφέρει ένα Λατινικό ρητό, το οποίο αποδίδεται στον Καίσαρα Ιούλιο από τον ποιητή Βιργίλιο, και από ότι φαίνεται θα πρέπει να αφιερωθεί στους δημοσιογράφους, αφού κάθε μέρα που περνά γίνεται φανερό, ότι η εσωστρέφεια, η αλαζονεία, ο εγωισμός και η υπεροψία της εξουσίας προκαλούν αλλά και δημιουργούν προβλήματα στην ενάσκηση των καθηκόντων και του λειτουργήματος τους για έγκαιρη, έγκυρη και σωστή ενημέρωση της κοινής γνώμης τόσο εντός, όσο και εκτός Πάτμου, πάντα απροσωπόληπτα και τεκμηριωμένα.

Φυσικά αυτό δεν αφορά μόνο την εξουσία και τους κρατούντες, αλλά και τα πάσης φύσεως συνωδά εξαπτέρυγα με τα μανουάλια τους. Θα πει κάποιος :

Τι σε έπιασε πρωί - πρωί και άρχισες την Ιερεμιάδα; Τι θέλεις και τα γράφεις αυτά ; (να σημειωθεί ότι το παρόν γράφτηκε νωρίς το πρωί ). Θα λύσουμε όλες τις απορίες, αρκεί να αναφέρουμε, πως ότι όπως γίνεται πάντα, οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να βρουν την είδηση, να τη φιλτράρουν και αφού τη διασταυρώσουν, να την παρουσιάσουν, χωρίς να αφήνουν περιθώρια για κακεντρεχείς σχολιασμούς.

Η αναφορά στα πάσης φύσεως και μορφής εξαπτέρυγα έγινε λόγω άρθρου, το οποίο έγινε στο μετεκλογικό ξεκίνημα της νέας τότε δημοτικής αρχής. Και τότε όπως και τώρα δρούσαν προεκλογικά, επιδεικνύοντας ζήλο, δίνοντας παράλληλα εξετάσεις για την επόμενη τετραετία, αν υπάρξει ευτυχές αποτέλεσμα, χωρίς να παραβλέπεται ο ρόλος τους στην εξυπηρέτηση προσωπικών ωφελημάτων. Όμως και η μετεκλογική δραστηριότητα τους δεν είναι αμελητέα, αφού καταφέρονται κατά του οποιουδήποτε που δεν υιοθετεί ή και δεν προβάλλει τις θέσεις και τις απόψεις τους, θεωρώντας τον υπεύθυνο για τις όποιες λάθος επιλογές τους.

Για να κάνει λοιπόν ο δημοσιογράφος τη δουλειά του, θα πρέπει να ψάχνει, υποκείμενος στη συνέχεια σε κριτική, ( όπως γίνεται συνήθως ), μια κριτική καλοδεχούμενη η οποία όμως θα πρέπει να προέρχεται από ιδίαν αντίληψη του οποιουδήποτε, αφού διαβάσει και καταλάβει το άρθρο, και όχι όπως συμβαίνει τακτικά, να ακούει άλλους, θα καλούσαμε λοιπόν όλους εκείνους που για διάφορους λόγους είτε δεν κατάλαβαν τι διάβασαν, είτε διάβασαν και δεν κατάλαβαν, είτε δε διάβασαν και φυσικά δεν κατάλαβαν, είτε κατάλαβαν και θέλουν να πουλήσουν εκδούλευση, να παρακολουθούν καθημερινά τα τεκταινόμενα τόσο εντός όσο και εκτός Πάτμου έχοντες ιδίαν αντίληψη.

Άλλωστε τι μπορεί να πει κάποιος για τα έγγραφα που χάνονται στο δήμο όλως περιέργως, για τις ανακριτικές διαδικασίες , για υποτιθέμενη διαρροή εγγράφων, καθώς και να διαμαρτύρονται για την αδυναμία των χρονιζόντων προβλημάτων που απασχολούν το νησί, προβλήματα που θα ελύνοντο ως δια μαγείας, αλλά που δεν είδαμε κάτι τέτοιο σε 4 χρόνια.

Φυσικά η κριτική επιβάλλεται, αφού ο κρίνων κρίνεται όχι όμως εξυβριζόμενος, ούτε συκοφαντούμενος, αλλά ούτε προσβάλλοντας την προσωπικότητα του, σύμφωνα δε με Αποφάσεις του Αρείου Πάγου ( Α.Π.1735/2009, Α.Π.879/2020, Α.Π. 292/2020 ),αλλά και την 6202/2022 Απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, αίρεται ο άδικος χαρακτηρισμός του δημοσιογράφου, στην περίπτωση που αυτός ασκεί έντονη και οξεία κριτική λόγω δικαιολογημένου ενδιαφέροντος για ενημέρωση της κοινής γνώμης.

Όταν λοιπόν σχολιάζουμε σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης θα πρέπει να απαντούμε στην ολότητα των δημοσιευμάτων, και όχι επιλεκτικά, ως επίδειξη καλής συμπεριφοράς. Το κακό είναι ότι η εξουσία δεν αποκηρύσσει ποτέ αυτά τα εξαπτέρυγα, λες και είναι αντ’ αυτής, κάτι που σημαίνει ότι τα υιοθετεί και ότι αυτά κάνουν εκείνο που εκείνοι θα ήθελαν να κάνουν αλλά δεν τολμούσαν. Να γιατί τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά οι δημοσιογράφοι βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα . Φυσικά όσα αναφέρουν οι δημοσιογράφοι προεκλογικά, επαληθεύονται μετεκλογικά. Εκείνο δε το οποίο προκαλεί εντύπωση είναι πολλές φορές η κυβίστηση -κωλοτούμπα που γίνεται, αφού οι άχρηστοι και γέροι προεκλογικά γίνονται χρήσιμοι και απαραίτητοι μετεκλογικά, σύμφωνα πάντα με τις θέσεις ορισμένων.

Έχομε αποδείξει ότι όποιο έγγραφο, φωτογραφία, ή κάτι άλλο χρειαζόμαστε το βρίσκουμε, ας το έχουν υπόψη τους κάποιοι, οι οποίοι εφαρμόζοντας μυστική διπλωματία τα χάνουν τεχνηέντως. Φυσικά δεν περνούν απαρατήρητες οι επιθέσεις εναντίον των δημοσιογράφων ακόμη και σε δημοτικά συμβούλια εφαρμόζοντας ορισμένοι προληπτική λογοκρισία διαχρονικά, επιτιθέμενοι μετά μανίας κατ’ αυτών. Και ίσως να μην είναι αρκετά τα δελτία τύπου στα οποία κρύβεται ή συγκαλύπτεται επιμελώς η αλήθεια παραπλανώντας τον αδαή πολίτη, το μόνο θύμα των πολιτικών σκοπιμοτήτων. Σε στιγμές απόγνωσης μάλιστα, υιοθετούν ορισμένοι ακραίες και ΛΑΪΚΙΣΤΙΚΕΣ συμπεριφορές, αποδεικνύοντας έτσι ότι δεν κρατήθηκαν μεγάλοι, ως το τέλος.
Ενίοτε όμως, όταν δε θέλομε να παραδεχτούμε τα λάθη μας, ρίχνομε σε αυτούς λάσπη στον ανεμιστήρα και καθαρίσαμε. Ειδικά όταν η συντελεσθείσα απώλεια είναι γεγονός αναμφισβήτητο και δε μας παίρνει να λέμε : ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ.

Μιας όμως και αναφερθήκαμε στον πόλεμο μεταφορικά, καλό θα είναι να παραθέσουμε μερικές ρήσεις εξεχουσών προσωπικοτήτων που αφορούν τον πόλεμο για να διαπιστώσουν το άτοπο των επιλογών τους.

Γλυκύς φαίνεται ο πόλεμος σε αυτούς που δεν έχουν πείρα από πόλεμο ( Έρασμος).
Η πολιτική είναι αναίμακτος πόλεμος, όμως ο πόλεμος είναι αιματηρή πολιτική (Μάο Τσε Τούνγκ ).

Ο πόλεμος αρχίζει όταν θέλεις, αλλά δεν τελειώνει όποτε θέλεις (Σααδή ).

Ας αφήσουν ήσυχους τους δημοσιογράφους και ας σταματήσουν οι πολιτικοί να διαμαρτύρονται , όπως τα μικρά παιδιά που τους παίρνουν το γλειφιτζούρι από τα χέρια. Άλλωστε τι τους νοιάζει ; Τόσους χειροκροτητές έχουν στο face – book !!!

Σημείωση : το άρθρο γράφτηκε πριν 2 χρόνια, αλλά ελαφρώς τροποποιήθηκε λόγω της ανακυψάσης ‘’ κακοκαιρίας.’’

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet