Έφυγε από κοντά μας μετά από πεντάμηνη σκληρή μάχη στην Αθήνα όπου νοσηλεύτηκε με καρκίνο.
Ήταν ο γνωστός σε όλους μας που πηγαίναμε στην Ευαγγελίστρια του Κάμπου, ο αριστερός ψάλτης με την ιδιαίτερη και γλυκή φωνή .
Άνθρωπος ευγενής, με καλλιέργεια και πολύ χιούμορ.

Είχε τελειώσει την Πατμιάδα και είχε μεταναστεύσει σε νεαρή ηλικία στην Αυστραλία , όπου ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα στην τοπική παροικία του Σίδνευ και ήταν κατηχητής για πολλά χρόνια .
Παντρεύτηκε εκεί με την κυρία Ευσεβία και έκανε δύο παιδιά , κι ήταν από τους πρώτους μετανάστες που γύρισαν την δεκαετία του 70 στην Ελλάδα , στο νησί του που τόσο αγαπούσε .
Ασχολήθηκε κι εδώ με τα κοινά , πρωτοστάτησε ως επίτροπος στην προσπάθεια να κτιστεί η αίθουσα της Εκκλησίας του Κάμπου, έγινε κι εδώ κατηχητής για λίγο , ιεροψάλτης για πολλά χρόνια, ενώ εξελέγη και Δημοτικός Σύμβουλος για μια δημοτική περίοδο.
Πάνω από όλα όμως υπήρξε ένας ανήσυχος και ενεργός πολίτης του νησιού μας με μαχόμενη αρθρογραφία στον τοπικό τύπο για πολλά χρόνια και με παρεμβάσεις στις θρησκευτικές και τοπικές αρχές του τόπου, όποτε θεωρούσε ότι βλάπτονται τα συμφέροντα της Πνευματικής Πάτμου, αλλά και για πολλά θέματα πρακτικά και τοπικά που αφορούσαν κυρίως την προστασία του περιβάλλοντος και το παραδοσιακό χρώμα της Πάτμου.

Ο κ. Γιάννης μας επισκεπτόταν συχνά στο γραφείο μας. Συζητούσαμε, τον άκουγα με πολύ σεβασμό, είχε ανθρωπιστικές και πνευματικές απόψεις τις οποίες συνέδεε απόλυτα με το ιερό νησί της Πάτμου. Είχε γράψει και στην έντυπη εφημερίδα μας  Πατμιακά Χρονικά πολλές φορές, την οποία αγαπούσε και σεβότανε.  

Συγκίνηση μας προκάλεσαι μια πολύ ιδιαίτερη ανάρτηση του εγγονού του κυρ Γιάννη, Ιωάννη - Αλέξανδρου Γαμπιεράκη όπου εργάζεται στο Χάρβαρντ ως νευροβιολόγος, ένα μικρό απόσπασμα είναι αρκετό να αποδώσει τα συναισθήματα του. 

Καλό ταξίδι παππού...

Υπήρξες μια έντονη πνευματική φιγούρα στην ζωή μου με την μοναστική και βαθιά θρησκευτική σου παρουσία. Και αυτό καθόρισε την πορεία μου από μικρή ηλικία. Να βλέπω τα πράγματα πέρα από το Φαίνεσθαι και να αγγίζω το Είναι με το πνεύμα μου. Υπήρξες σημείο της ωρίμανσης μου ως άνθρωπος στο σύνολο μου με τις συζητήσεις που είχαμε όλα τα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας. Ποτέ δεν φοβήθηκες να θίξεις βαθιά πνευματικά θέματα ακόμα και όταν ήμουν πολύ μικρός για να αντιληφθώ τι μου έλεγες. Αλλά αυτά διαμόρφωσαν την κριτική μου σκέψη και με βοήθησαν να ψάξω στην ζωή μου την ουσία και το νόημα της ύπαρξης μας σε αυτό τον κόσμο. Αυτή η μεταμορφωτική ενέργεια σε συνδυασμό με την καθηλωτική παρουσία που έχει η Πάτμος για τους αναζητητές της αλήθειας μου άφησε ξεχωριστές μνήμες μέσα μου.........

Ήταν ένας ειρηνικός και φιλήσυχος συμπολίτης μας, που είχε όμως το θάρρος της γνώμης του και δεν φοβόταν να "συγκρουστεί", όποτε θεωρούσε ότι υπερασπίζεται την αλήθεια, το ηθικό και το σωστό, σύμφωνα με την δική του άποψη για το καλό του τόπου.

Έφυγε ένας ωραίος Πάτμιος από τους τελευταίους μιας γενιάς που φεύγει και που θα λείψει από το Νησί μας και τον Κάμπο ...

Καλό Ταξίδι κυριε Γιάννη μας .

Θα τον αποχαιρετήσουμε στην Ευαγγελίστρια του Κάμπου αύριο Πέμπτη 17 Αυγούστου στις 11.00 πμ .

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet