patmosweb330

elin330

aegeanlab

ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΚΑΙ ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ; ΑΓΝΟΙΑ Η ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ;

LIMANI SKALAS

του Νίκου Μελιανού

Στην προσπάθεια που κάνει ο Δήμος να προασπίσει και να κατοχυρώσει τη δημοτική περιουσία, έχει κατ’ επανάληψη ζητήσει από τους κάτοικους της Πάτμου, να προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία που θα τεκμηρίωναν καταπάτηση δημοτικών χώρων και τα οποία θα αξιοποιούνταν στην συνέχεια δικαστικά.


Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα ουδείς έχει εμφανιστεί προσκομίζων στοιχεία πράγμα που σημαίνει ή ότι δεν γνωρίζουν κάτι σχετικό ή γνωρίζουν και το καλύπτουν. Υπάρχουν όμως και άτομα ανιδιοτελούς χαρακτήρα και χωρίς να έχουν συμφέρον έχουν απευθυνθεί στο Δήμο με 2 αιτήσεις τους καταγγέλλοντες καταπάτηση δημοτικών χώρων και ο Δήμος δεν μπήκε στο φιλότιμο να απαντήσει και ενώ θα έπρεπε σε τέτοιες περιπτώσεις να υπήρχε μια άμεση αντίδραση από το δήμο (ομάδα TASK FORCE) διαπιστώθηκε ότι ο δήμος πήγαινε με ρυθμούς χελώνας, λες και κάτι ήθελε να καλύψει.


Μάλιστα στις κατά περιόδους επίσκεψη του χώρου και σε σχετική αναφορά σε τοπογραφικά που οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες - μηχανικοί - εκπόνησαν και σε σχετική τοποθέτηση ιδιώτη ότι στο τοπογραφικό εμφανίζονται δρόμοι ενώ στη πραγματικότητα υπάρχουν μόνο γκρεμά, απότομοι βράχοι και “κατσάβραχα”, ακούστηκε από άτομο του χώρου, τονίζοντας το με έμφαση να λέει :Έτσι γινόταν πάντα στην οικοδομή στην Πάτμο, προκαλώντας αρχικά την κατάπληξη και στη συνέχεια την αγανάκτηση των παραβρισκόμενων, ενώ στην συνέχεια τόνισε : Τι σας νοιάζει εσάς; έτσι γινόταν τόσα χρονιά. Δηλαδή εμφανιζόταν σε τοπογραφικά δρόμοι που δεν υπήρχαν και δεν εμφανίζονταν δρόμοι εκεί που πραγματικά υπήρχαν.


Κάνοντας μια μικρή ιστορική προσέγγιση κάτι σαν flash back θα διαπιστώσει κάποιος ότι αγοράστηκε ένα οικόπεδο - βραχώδους έκτασης πάνω στο βουνό, το οποίο κατέβηκε κάτω προς δόξα της ημέρας του περιβάλλοντος και άρχισε να ανεγείρεται οικοδομή η οποία απ’ ότι φάνηκε καταπατούσε δημοτικό δρόμο και δημοτική κοινόχρηστη έκταση πράγμα που θίγει αρκετές κατηγορίες πολιτών.

 

Η ενέργεια αυτή στηρίχτηκε σε σχεδιάγραμμα του κτηματολογίου και όχι στα πραγματικά δεδομένα και όρια που καθορίζονται σαφώς στο αρχικό συμβόλαιο του ηγούμενο συμβουλίου της Ι.Μ Πάτμου και εν τοις πράγμασιν υλοποιημένα με κτίσματα με μαντρότοιχους, κατά το οποίο συμβόλαιο το οικόπεδο αρχίζει από ιδιοκτησία που απέχει μόνο δυο μετρά και όχι 7 μέτρα περίπου που υλοποιήθηκαν στο νότιο τμήμα του. Είναι δε τοις πάσι γνωστό , ότι το συμβόλαιο αποτελεί θέσφατο για τον καθορισμό ορίων και όχι το κτηματολόγιο το οποίο έχει προκαλέσει προβλήματα και λάθη σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.


Η μονομερής αυτή αποδοχή των ορίων του κτηματολογίου και όχι των πραγματικών δεδομένων που αναφέρονται στο συμβόλαιο, έχει ως συνέπεια την καταφανή μετακίνηση κατά 6 περίπου μέτρα του όλου οικοπέδου βόρεια καταπατώντας δημοτική έκταση.
Ας σημειωθεί ότι ο δρόμος ανατολικά της ιδιοκτησίας, πραγματικού πλάτους 3μ. , εμφανιζόταν στο σχεδιάγραμμα κτηματολογίου και μηχανικών δρόμος 60cm σε ένα τουλάχιστον σημείο. Αυτό επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια όταν αυτά τέθηκαν εν αμφιβόλω από το καταπατημένο δημοτικό επίπεδο. Το εξωφρενικό αυτό γεγονός διορθώθηκε “ατύπως” , όχι το συμβόλαιο και στο κτηματολόγιο και ο δρόμος τώρα αποδίδεται 2.5μ.

 

Υπάρχει δε και απορία .

Γιατί άραγε αποδέχτηκαν τα λάθη κτηματολογίου και μηχανικού μόνο ως προς το πλάτος του δρόμου και όχι ως προς την κατάληψη δημοτικής έκτασης που αποτελεί και το μείζον θέμα; Πως γίνεται να παραδέχονται και να υλοποιούν επιμέρους διορθώσεις με δυο μέτρα και δυο σταθμά στα όρια του οικοπέδου τους, διορθώνοντας “ατύπως” μόνο το δρόμο και όχι την καταπατημένη δημοτική έκταση; (Έχει κατατεθεί ογκώδης φάκελος στο δήμο με έγγραφα και φωτογραφίες του χώρου).


Τώρα τι να υποθέσει κάποιος ;

 

Ότι οι κατασκευές τόσων χρόνων που έγιναν είναι προβληματικές με ψεύτικα στοιχεία ή ότι μνημονεύονται ανύπαρκτοι δρόμοι για να θεωρηθούν τα οικόπεδα οικοδομήσιμα; Και επειδή γνωρίζουμε ότι γινόταν μετακινήσεις πληθυσμών μάθαμε ότι έχουμε και μετακινήσεις οικοπέδων και οικοδομημάτων, είτε για λόγους είτε θέας είτε δυσκολίων του εδάφους που πιθανόν να απαιτούταν εκρηκτικές ύλες οι οποίες όμως αντενδείκνυται σε κατοικημένες περιοχές.

 

Και φυσικά το εύκολο ήταν να μετακινηθεί σε δημοτικό χώρο ο οποίος εν τοις πράγμασι ήταν καταπατημένος. Και επειδή υπάρχει υποκρισία στην ειλικρίνεια υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία που ο ίδιος ο μηχανικός έχει αποτυπώσει στο τοπογραφικό του ότι ο χώρος ανήκε στον δήμο παρουσιάζοντας δρόμους τριών μέτρων και πλατεία που τώρα δεν αναγνωρίζει. Όλα αυτά βεβαιώνονται με το πλήθος των φωτογραφιών που υπάρχουν “ πάλαιτε και επ’εσχάτων” τόσο παλιά όσο και τελευταία. Βέβαια δεν υιοθετεί κάποιος τα όσα ακούγονται για παιχνίδια των εμπλεκομένων με την οικοδομή όπως ακούστηκε από κάποιος από τα εμπλεκόμενα μέρη στην διαδικασία της επιτόπιας εξέτασης του θέματος.

 

Απόδειξη όλων αυτών είναι το γεγονός ότι ενώ συμφωνήθηκε να αλλάξει το τοπογραφικό της περιοχής δεν υπήρξε αλλαγή συμβολαίου, ούτε τοπογραφικού και πάρα τις υποσχέσεις που δοθήκαν δεν τροποποιήθηκε ούτε το ένα ούτε το άλλο.


Το χώρο επισκέφτηκε η επιτροπή καταπάτησης δημοτικής περιουσίας και υπήρξε δέσμευση ότι δεν θα προχωρήσει άλλο το σκάψιμο του βουνού και είχαν μάλιστα βάλει και σημάδια. Μόλις όμως έφυγε η επιτροπή ξανά άρχισαν τα ίδια θεωρώντας ότι δεν θα μπορέσει η επιτροπή να τους πάρει είδηση. Ατυχώς όμως υπάρχουν επι καθημερινής βάσης φωτογραφίες αλλοίωσης του δημοτικού χώρου και έκτοτε παρότι έχουν περάσει 4 μήνες ούτε φωνή ούτε ακρόαση ενώ έχει προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό η πρώτη φάση καλουπώματος της οικοδομής. Υπάρχει δε η απορία για το που στηρίζονται όλοι εκείνοι οι οποίοι προβαίνουν σε τέτοιου είδους αντισυμβατικές και αντιδεολογικές συμπεριφορές ενίοτε δε μην ομότυπες και παραβατικές; Μήπως πρέπει να αναλάβει δράση ο δήμος, να παίξει ενεργητικότερο ρόλο και να εξαλείψει τις οποιεσδήποτε παραβάσεις που διαπιστωθούν τόσο από την μηχανικό του δήμου, την μηχανικό - σύμβουλο του δήμαρχου καθώς και την νομική σύμβουλο του Δήμου;


Μήπως φοβούνται την ρήξη αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι χωρίς αυγά δεν φτιάχνεται ομελέτα.

Υπήρξε αποστολή επιστολής  στο δήμο προ τεσσάρων μηνών και ακόμα δεν έχει δοθεί απάντηση για αυτό και ακολουθήσε δεύτερη και πιο ενημερωτική. Όμως το άκρον άωτον της επαγγελματικής ανευθυνότητας είναι το γεγονός ότι όλοι κόπτονται για την νομιμότητα ενεργειών η οποίες εν τοις πράγμασι φωνάζουν ότι είναι παραβατικές και μην ομότυπες. Πάντως για ένα υπάρχει σιγουριά, ότι ο Δήμος παρά τις αρχικές καλές προθέσεις του ανέκρουσε πρύμνα και είτε δεν θέλουν, είτε δεν μπορούν, είτε δεν ξέρουν να δουν την πραγματικότητα η οποία είναι η καταπάτηση δημοτικής έκτασης η οποία πιθανόν να μην εξυπηρετεί τον επιχειρηματία.

 

Και το ότι ο Δήμος αδράνησε και αδρανεί τεκμαίρεται από τα παρακάτω τα οποία συνηγορούν σε αυτή την τοποθέτηση :


1) από τις 9/2/21 έχει γίνει αίτηση στο Δημοτικό συμβούλιο από ιδιώτη και μέχρι σήμερα, παρόλο που έχουν περάσει 4 μήνες δεν του έχει δοθεί απάντηση.
2) μετά από 2 μήνες , δηλαδή Μάρτιο, συζητείται στο Δ.Σ όχι όμως ως τακτικό θέμα όπως θα έπρεπε, αλλά με πρόταση του πρώην δημάρχου Γρηγόρη Στόικου και αποφασίζεται να οριστεί επιτροπή για να εξετάσει το θέμα.
3) Συγκροτείται επιτροπή η οποία αδρανεί επί μακρόν. Τυχαίο;
4) Μηχανικός του Δήμου και δικηγόρος φέρονται ότι δεν τους ζητήθηκε από κανέναν να ελεγχθεί αυτή η καταγγελθείσα πιθανή καταπάτηση. Τυχαίο ;
5) Δεν είναι δυνατόν ο δήμος να εκλιπαρεί για να του προσκομίσουν οι κάτοικοι αποδεικτικά στοιχεία της καταπάτησης της περιουσίας του και όταν αυτά προσκομίζονται να τα κάνει γαργάρα και να τα καταπίνει προκαλώντας πολλές απορίες.


Το παράξενο δε της υπόθεσης είναι ότι χρησιμοποιείται επιλεκτικά το κτηματολόγιο ως πιπίλα κατά το δοκούν ορισμένων και το οποίο εφαρμόζεται ανάλογα με την εξυπηρέτηση ή την αμοιβή του έργου που κατασκευάζεται. Να γιατί έχουν γίνει τόσα λάθη σε όλη την Ελλάδα. Και ενώ θα περίμενε κάποιος να λάβει μέτρα ο δήμος να απέστελλε δικηγόρο και μηχανικό του δήμου για επιτόπιο έλεγχο και όλα τα σχετικά απαντώντας ταυτόχρονα στην αίτηση που είχε κάνει ο ιδιώτης προ τετραμήνου καταγγέλλοντας την καταπάτηση ζήτησε από τον ιδιώτη προφορικά να προσκομίσει ξανά στοιχεία τα οποία τους είχε δώσει.

Τυχαίο;

Αποτέλεσμα ήταν ο ιδιώτης αηδιασμένος απηυδισμένος, προβληματισμένος και θεωρώντας ότι τον κοροϊδεύουν δήλωσε ότι σταματάει να ασχολείται μόνο αυτός με την καταπάτηση της δημοτικής περιουσίας και την προστασία της και όχι ο δήμος ως θα ήτο φυσικότερο. Μάλλον όμως ίσως αυτό να επεδίωκαν και οι ηγέτες του δήμου. Είναι μέγιστη ντροπή οι ξένοι να προστατεύουν η να θέλουν να προστατέψουν την δημοτική περιουσία και ο δήμος να την απεμπολεί. Εκεί φτάσαμε.


Κοινή πεποίθηση όλων είναι, ότι η νέα δημοτική αρχή δεν πρέπει να χρησιμοποιεί παλιομοδίτικες πρακτικές.