Επικίνδυνες διαστάσεις έχει προσλάβει τα τελευταία έτη το αναπτυξιακό έλλειμμα στο νομό Λέσβου αφού τούτο έχει οδηγήσει σε ένα υψηλό ρυθμό πληθυσμιακής αποψίλωσης. Τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία που αναφέρονται στο 1998 δείχνουν μια φυσική μείωση του πληθυσμού ανά 1000 κατοίκους (υπεροχή θανάτων έναντι γεννήσεων) ίση πρός 3,93 ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος για το σύνολο της Ελλάδος είναι ίσος προς 0,17.Ο νομός μας κατατάσσεται δυστυχώς στην κατηγορία εκείνων της Ελληνικής περιφέρειας, όπου το δημογραφικό πρόβλημα επιβάλλει το σχεδιασμό και την άμεση υλοποίηση αναπτυξιακών πολιτικών για την συγκράτηση του πληθυσμού. Οι ρυθμοί ετήσιας αύξησης του κατα κεφαλήν ΑΕΠ θα έπρεπε να υπερβαίνουν τους αντίστοιχους για το σύνολο της χώρας, που με την σειρά της διαθέτει κατά κεφαλήν ΑΕΠ ίσο προς το 67% της Ε.Ε., ώστε σε πρώτη φάση να επιτευχθεί πραγματική σύγκλιση με την Εθνική οικονομία.Εν τούτοις το 1999 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο νομό Λέσβου ανήλθε σε 3,22 εκατομμύρια δραχμές αντιπροσωπεύοντας το 88% του εθνικού μέσου όρου.Το αναπτυξιακό έλλειμμα αναπόφευκτα προκαλεί και υψηλούς ρυθμούς ανεργίας που με την σειρά της επιταχύνει την εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση. Είναι ενδεικτικό ότι η εγγεγραμμένη ανεργία (που δεν αναφέρεται σε όλες τις κατηγορίες του ενεργού πληθυσμού π.χ. αγρότες) στο νομό Λέσβου κατέγραψε άλμα 11 μονάδων το 1998 φτάνοντας στο 28% ενώ το σύνολο της χώρας ήταν 11,1%.Αναμφίβολα η εικόνα αυτή αντανακλά το γενικότερο πρόβλημα της ασύμμετρης γεωγραφικά ανάπτυξης της Ελλάδος με την κυριαρχία των μεγάλων μητροπολιτικών κέντρων και την ανάπτυξη ορισμένων μόνο τουριστικών περιοχών.Ειδικά για τον τουριστικό κλάδο αξίζει να σημειωθεί ότι σε μια δεκαετία στο νομό Λέσβου η προσφορά κλινών σε ξενοδοχειακά καταλύματα υπερδιπλασιάστηκε. Ωστόσο ο αριθμός αυτός για το 1998 αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό ποσοστό της συνολικής δυναμικότητας στη χώρα, το 1,4%.Τα μικρά βήματα του νομού στον κλάδο του τουρισμού, συγκριτικά με τις αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές φαίνονται κι από τη εξέλιξη του αριθμού των διανυκτερεύσεων. Ο συνολικός αριθμός διανυκτερεύσεων στο νομό Λέσβου αυξήθηκε κατά 87% κατά τα έτη 1989 - 1998 ενώ το σύνολο της χώρας αυξήθηκε κατά 25% (από 46.143.450 το 1989 σε 57.735.994 το 1998)Η σύνθεση της ζήτησης για τουριστικές υπηρεσίες κατά γεωγραφική προέλευση διαφέρει σημαντικά ανάμεσα στο νομό Λέσβου και το σύνολο της χώρας. Το ποσοστό των ημεδαπών ταξιδιωτών αντιπροσώπευε στο νομό το 38% του συνολικού αριθμού διανυκτερεύσεων ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το σύνολο της Ελλάδος ήταν 31%Η διαφορά αυτή αναμφισβήτατα μπορεί να αποδοθεί σε δύο παράγοντες, α) το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει στη Λέσβο ο θρησκευτικός τουρισμός και β) τη μικρή ακόμα διείσδυση στις ξένες αγορές των τουριστικών πακέτων. Γενικά μπορεί να παρατηρηθεί ότι η τουριστική δραστηριότητα κινείται στο νομό την τελευταία δεκαετία σε ρυθμούς υψηλότερους από τον μέσο όρο στο σύνολο της χώρας αλλά ακόμη βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ο αριθμός διανυκτερεύσεων ανά κάτοικο ήταν το 1998 3,6 ενώ στο σύνολο της χώρας ήταν 4,1. Παράλληλα στην Σάμο 20,7 και στα Δωδεκάνησα 76,1.Πέρα από τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παραμεθόριες περιοχές ειδικά για τη Λέσβο ιδιαίτερη βαρύτητα στην πρόκληση του αναπτυξιακού ελλείμματος έχουν δύο παράγοντες. α) Η υστέρηση στην ενίσχυση των υποδομών όπως στα οδικά δίκτυα στην κατασκευή μαρίνων και την αξιοποίηση των ιαματικών πηγών και β) η κατάρρευση της αγοράς του ελαιολάδου αφού η Λέσβος είναι η 3η παραγωγός ελαιολάδου περιοχή της χώρας.Πρέπει πάντως να τονιστεί ότι ο νομός Λέσβου διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι άλλων περιοχών της χώρας στους δύο βασικούς συντελεστές παραγωγής; το κεφάλαιο και τον ανθρώπινο παράγοντα. Ο νομός διαθέτει υψηλές αποταμιευτικές καταθέσεις ανά κάτοικο (1,6 εκατ. δρχ.) κατατασσόμενος 8ος ανάμεσα στους 52 της χώρας ενώ εξακολουθεί να πρωτεύει στις πανελλήνιες εισαγωγικές εξετάσεις δ