του Νίκου Μελιανού.

Αυτό ανέφερε συχνά πυκνά ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ και ήλθε στο μυαλό μου μετά τα τελευταία γεγονότα που έλαβαν χώρα στο νησί μας αρχές του Δεκέμβρη 2017 και πιο συγκεκριμένα το πρώτο δεκαήμερο και εκείθεν, όταν άγνωστα μέχρι στιγμή άτομα εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά τους λόγω του απηνούς διωγμού που έτυχον άμα τη αφίξει του νέου διοικητή του Α.Τ. Πάτμου Αστυνόμου Α. ,

βανδάλισαν το αυτοκίνητό του με συνθήματα κατά της αστυνομίας αργά τα μεσάνυχτα της 11ης Δεκεμβρίου. Αυτό χειροτέρεψε τα πράγματα και η κατάσταση οδηγούσε στο απροχώρητο, αλλά και το νησί έμοιαζε με έρημο χώρο, αφού όλα τα εσκίαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Ότι εκινείτο, εγράφετο, εβεβαιώνετο δηλαδή παράβαση και δεν είναι ώρα να καταγραφούν οι περιπτώσεις ούτε σκοπός μας είναι αυτός. Δεν υιοθετούμε ούτε την υπερβολική διαμαρτυρία των όποιων θερμοκέφαλων και βραζόντων το αίμα τους, νεαρών συμπατριωτών μας. Δεν υιοθετούμε επίσης ότι οι έλεγχοι εγίνοντο παράνομα, κάποτε θα πρέπει να μάθουμε να κινούμαστε στα πλαίσια της νομιμότητας, όμως για μια ακόμη φορά το βάρος έπεσε στους άνδρες του αστυνομικού τμήματος οι οποίοι προφανώς και σύμφωνα με πληροφορίες έπαιρναν εντολές, να προβαίνουν σε τέτοιου είδους «κυνήγημα» των κατοίκων, προφανώς αποσκοπώντας ορισμένοι σε κάποιο σκοπό. Και τα παιδιά αυτά, εάν παράβλεπαν τις οδηγίες ανωτέρων τους, θα κινδύνευαν με πειθαρχικές, διοικητικές και ποινικές κυρώσεις και πιθανόν να έχαναν τη δουλειά τους. Άλλωστε η μέχρι τώρα παρουσία τους στο νησί μας, δείχνει ότι ο σκοπός τους δεν είναι η απόσταση του Α.Τ. Πάτμου με τους κατοίκους, αλλά η προσέγγιση. Αλλά και την πλευρά του διοικητή αν την δει κάποιος, θα πει ότι έχει και αυτή τα «δίκια της» διεκδικούμενα όμως κατά την προσωπική μας άποψη με λάθος τρόπο. Αναφέραμε προηγουμένως ότι ο διοικητής είχε βαθμό Α’ και η υπηρεσία του τον έστειλε στην Πάτμο που όμως το Α.Τ. δικαιολογεί αστυνόμο μέχρι βαθμό Β’. Άραγε γιατί; Μήπως υποκρύπτονταν πολιτικές σκοπιμότητες; Ο συγκεκριμένος άνθρωπος αντιμετώπιζε οικογενειακά προβλήματα (εικάζεται περί προβλήματος υγείας τέκνου του) και δεν επιθυμούσε να μείνει Πάτμο. Πιθανόν λοιπόν να σκέφθηκε, ευθύς εξ’ αρχής που ήλθε Πάτμο και διαπιστώνοντας και την ασυδοσία τη δική μας να σφίξει λίγο τα λουριά – δυστυχώς τα παραέσφιξε – θεωρώντας ότι αφού δεν μπόρεσε να πείσει την υπηρεσία του να τον μεταθέσει, πιέζοντας τους κατοίκους κάτι θα γινόταν και ίσως να πετύχαινε το σκοπό του. Αν το σκέφτηκε έτσι, ίσως, είναι λάθος, γιατί δεν γίνεται «επειδή δεν μπορούμε να βαρέσουμε το γάιδαρο (υπηρεσία), βαράμε το σαμάρι (Πάτμιους); Βέβαια η έκταση που πήρε το θέμα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, η επίσκεψη του Δημάρχου στα αρμόδια υπουργεία, έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα και ο κ. διοικητής  πιθανόν να αντικαταστεί. Για να πέσουν όμως οι τόνοι είχε προηγηθεί 10 ήμερη άδεια την οποία, ειρήσθω εν παρόδω…., είχε ο ίδιος ζητήσει και «ώ του θαύματος» η ζωή ξαναβρήκε τους κανονικούς της ρυθμούς στο νησί. Οι αστυνόμοι έπαψαν να είναι οι διώκτες, οι δυσφημιστικές αναρτήσεις στα blog σταμάτησαν-κάποιοι θα πρέπει να είναι περισσότερο προσεκτικοί. Στο Α.Τ. Πάτμου προσωρινά καθήκοντα διοικητή εκτελεί  ένας φίλος από τα παλιά που αποσπάστηκε λόγω της συνεχιζόμενης άδειας του κ. Σταυρόπουλου και αναμένουμε την άφιξη νέου διοικητή,  με την ελπίδα ότι το αύριο θα είναι καλύτερο και εμείς όλοι περισσότερο νόμιμοι.

Το Α.Τ. Πάτμου με ελάχιστο προσωπικό έχει βοηθήσει το νησί , και έχει συμβάλλει στην εξιχνίαση υποθέσεων ναρκωτικών, εγκλημάτων κ.λπ. με ελάχιστη δύναμη και εκτελεί άριστα τα καθήκοντά του. Φυσικά δεν του άξιζε να μπει σε μια τέτοια δίνη. Πάντως ίσως και ο απελθών κ. διοικητής αν ισχύει το προαναφερθέν σενάριο, θα έπρεπε να εφεύρει ή να ζητήσει βοήθεια για να φύγει με λιγότερο αναίμακτο τρόπο. Γιατί στο κάτω-κάτω: ποιος ή ποιοι θα πληρώσουν τα πρόστιμα τα οποία σε καιρούς οικονομικής κρίσης και για λόγους ειδικούς επιβλήθηκαν;
Απ’ ότι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ούτε οι άνδρες του Α. Τ. Πάτμου θα μπορούσαν να είναι ικανοποιημένοι με ότι έγινε άλλα και με τη συμπεριφορά πολιτών τους οποίους πολλές φορές κατά το παρελθόν, σε παραβατικές συμπεριφορές τους είχαν ρίξει στα μαλακά, και εμμέσως πλην σαφώς, όπου μπορούσαν, τους είχαν δικαιολογήσει. Το να κάνει κάποιος λάθος είναι ανθρώπινο. Το ν΄αναγνωρίζεις το λάθος είναι μεγάλη αρετή.
Μια συγγνώμη ένθεν και ένθεν θα είναι το καλύτερο εφαλτήριο για μια νέα αρχή. Και ο νοών νοείτω!!!
Όσον αφορά δε κάποιες ενώσεις, οργανώσεις και άλλα συνδικαλιστικά όργανα, καλό θα είναι να μη βιάζονται να βγάζουν με ελαφρά «τη καρδία» ανακοινώσεις συμπαράστασης καταδικάζοντας ένα νησί, αλλά να εμβαθύνουν στα γεγονότα, ψάχνοντας τις αιτίες. Αυτή άλλωστε είναι η δουλειά τους. Δεν γνωρίζω βέβαια αν μετά τα δραματικά γεγονότα άλλων περιοχών, βγήκαν αντίστοιχου τύπου δελτία συμπαράστασης.
Εν τέλει ας γίνομε όλοι περισσότερο προσεκτικοί, ας μην προκαλούμε με τη συμπεριφορά μας (κινητά τηλέφωνα στην οδήγηση, κομμένες εξατμίσεις) ας μη δίνονται δικαιώματα – ορισμένες φορές το τερματίζουμε – ας μην επιτρέψομε να επαναληφθούν λάθη, αστοχίες, αγκυλώσεις και στρεβλώσεις του παρελθόντος, ας είμαστε σωστοί και ας γίνομε όλοι περισσότερο «νομιμόφρονες» και λιγότερο «νομιμάφρονες». Ανοχή την οποία επιζητούμε δεν σημαίνει ότι πρέπει να παρανομούμε. Αν συμβαίνουν όλα τα παραπάνω τότε όλοι θα κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους και επόμενο είναι να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα.
 

fΚοινοποίησέ το στους φίλους σου

Tweet